‘U hebt te veel geneesmiddelen bij’, verneem ik. ‘Vertel dat aan mijn dokter’, zeg ik nog goedgeluimd, maar ik besef snel dat wijsneuzen hier niet op prijs worden gesteld. ‘U moet de pillen hier achterlaten.’ Mijn humeur slaat plots om.
Omdat er te weinig variatie in het spel van de U17 zat, achtte ik het moment gekomen om Eden – amper vijftien op dat moment – te brengen en hem te laten invallen. Wat gebeurde? Al zijn hakjes, overstapjes en trucjes gingen de mist in
Zij die wel toegang krijgen, gaan op zoek naar een toilet. Na lang vragen en zoeken, maakt een poetsvrouw een toilet open dat zelfs dertig jaar geleden de naam urinoir niet verdiende. Waarschijnlijk hebben Stalin en Lenin hier nog geplast. Of wie weet, Raspoetin.
Want al die voorbeschouwingen met nietszeggende quotes en kwisjes om ter hardst lachen zijn toch maar niets in vergelijking met een echte match. Vanavond de openingsmatch. En morgen onze Duivels.
Hij opende na drie minuten de score en spurtte het hele veld over naar het op en neer jumpende groepje medeleerlingen van The Purple Talents dat voor mijn neus in een hoekje van de tribune zat.
Hij opende na drie minuten de score en spurtte het hele veld over naar het op en neer jumpende groepje medeleerlingen van The Purple Talents dat voor mijn neus in een hoekje van de tribune zat.
Mijn eerste gedachte? Ik ben even goed, want ik wist immers dat we bij The Purple Talents beter met de bal overweg konden. Ik observeerde de tegenstanders en concludeerde: dat kan ik ook.
Misschien voelen we ons daarom zo tot elkaar aangetrokken. Jordan is extravert, ik ben rustig. Hij gedraagt zich impulsief, ik denk na. Zijn favoriete kleur is rood: temperament! Die van mij is blauw: kalmte.
Ik zeg je nu: hij staat nog maar dertig procent van zijn mogelijkheden. Hij zal nog groeien, vroeg of laat komt hij aan waar hij thuishoort. Bij de echte top!
Ik ontstak in woede, ben naar hem gelopen en heb hem uitgescholden tot en met. Gezien zijn uitspraak in de bus. Gelukkig liep het allemaal goed af. Kampioen met Keulen. Wie had dat durven denken?’