Serie O Belgisch Voetbal: Standard – Glasgow Rangers 4-1, 7 februari 2012, kwartfinale Europacup der Landskampioenen
Vijf van die doelpunten vielen tegen Valur Reykjavik (8-1). Hij verdween de avond voor de match in mysterieuze omstandigheden.
Vijf van die doelpunten vielen tegen Valur Reykjavik (8-1). Hij verdween de avond voor de match in mysterieuze omstandigheden.
Sinds die dag trekt geen enkele tegenstander nog zonder vrees naar ‘le Vel’, zoals de arena door de plaatselijke bevolking gaandeweg wordt genoemd.
Hij opende na drie minuten de score en spurtte het hele veld over naar het op en neer jumpende groepje medeleerlingen van The Purple Talents dat voor mijn neus in een hoekje van de tribune zat.
Was op zijn mooist al hij mocht voetballen uit stilstand. Als de evolutie van het wereldvoetbal ook had stilgestaan, was hij zonder twijfel de elegantste Belgische speler geweest.
Hij opende na drie minuten de score en spurtte het hele veld over naar het op en neer jumpende groepje medeleerlingen van The Purple Talents dat voor mijn neus in een hoekje van de tribune zat.
In maart 1988 kwam hij bijzonder goed voor de dag in de kraker tegen KV Mechelen, die het kampioenschap in het voordeel van Club besliste. Hij won toen het ‘duel der doelmannen’ met Michel Preud’homme.
Mijn eerste gedachte? Ik ben even goed, want ik wist immers dat we bij The Purple Talents beter met de bal overweg konden. Ik observeerde de tegenstanders en concludeerde: dat kan ik ook.
Sinds die dag trekt geen enkele tegenstander nog zonder vrees naar ‘le Vel’, zoals de arena door de plaatselijke bevolking gaandeweg wordt genoemd.
Een gelijkspel of een kleine zege moet kunnen. Wat kwalificatie betreft geef ik Antwerp veertig procent kans. Lamkel Zé mag niet spelen. Mbokani is er niet bij. Het wordt dus Avenatti in de spits.
Balletje krijgen, balletje breed en plots balletje diep waar geen verdediger het ziet. Lap! De Gantoise bij de laatste zestien. De UEFA zag het voor een keer wel en stelde je op in haar beste team.