woensdag, april 24

‘Jullie zijn nog niet van me af’

Pinterest LinkedIn Tumblr +

Wat hield Donyell Malen eigenlijk bezig, zondagmiddag toen Arjen Robben plotseling neerzeeg en binnen een halve minuut uit het zicht verdwenen was? ,,Viel hij uit?”, vroeg de aanvaller van PSV aan NOS-verslaggever Frank Snoeks toen deze hem voor de camera met de abrupt afgebroken terugkeer in de Eredivisie van Robben confronteerde.

Hooguit enkele tientallen meters verwijderd van Robben bevond Donyell Malen zich toen de stilte een schok teweeg bracht in de Euroborg. Malen ging op in zijn eigen wedstrijd. Nergens anders had hij oog voor, ook niet voor wat Nederlands bekendste Eredivisie-voetballer doormaakte. De rest in het stadion, 6.049 toeschouwers, reageerde onthutst, bevangen door de schrik. Op de tribune keken Bernadien, de twee zoontjes en de ouders van Robben met bedrukte gezichten toe.

Nog geen half uur was er gespeeld bi FC Groningen – PSV (1-3) in de eerste competitieronde. Sinds Arjen Robben op  27 juni zijn rentree aankondigde had de club uit het noorden van Nederland een gedaanteverandering ondergaan. Shirts met de naam Robben vlogen de winkels uit, er was een run op seizoens-abonnementen, sponsors wilden ineens weer bij FC Groningen horen. FC Groningen leek wel FC Robben te zijn geworden.

Na 28 minuten en 30 seconden werden alle dromen wreed verstoord. Op weg naar de bal moest Robben een sprintje trekken, hij voelde een scheut in zijn liesstreek, het daaropvolgende duel ging verloren en toen hij toch de bal voor zijn voeten kreeg, mislukte de pass. Robben ging naar de grond en stak zijn benen in de lucht.

YOGA-OEFENINGEN

,,Wat zijn dit nou voor yoga-oefeningen?”, reageerde Frank Snoeks quasi-humoristisch in zijn commentaar voor Studio Sport. Toen ook hem duidelijk werd dat het menens was, overheerste pathetisch medeleven.  ,,Nee hè? Ja toch…. Hier worden we verdrietig van, alsof we de Nachtwacht weggedragen zien worden uit het Rijksmuseum. ”

Weggedragen worden hoefde Robben niet na zijn wisselgebaar. Op eigen kracht vond hij de uitgang, die dichtbij lag. Nijdig, vooral op zijn tere lichaam, beende hij weg. Het shirt ging uit, de aanvoerdersband werd weggesmeten. Binnen een halve minuut was alles voorbij. Niemand kreeg Robben nog te zien. Nog voordat het pauze was, had hij het stadion al verlaten.

WARMING-UP

Zo treurig eindigde de dag waarnaar 79 dagen was uitgekeken. Weinigen slechts wilden geloven dat Arjen Robben met een comeback op 36-jarige leeftijd te veel van zichzelf zou vergen. In slechts twee oefenwedstrijden had hij nog geen anderhalf uur meegespeeld. Maar zijn warming-up was indrukwekkend geweest. Vooraf en tijdens de trainingen  van FC Groningen, ook nog in het uur voor zijn rentree.

In afwachting van zijn eerste competitiewedstrijd, na zestien maanden, keken journalisten verrast op toen ze hem in het gangetje naast het perszaaltje onophoudelijk voorbij zagen rennen. De anders daarvoor beschikbare ruimte in de catacomben mocht hij niet binnendringen omdat deze deel uitmaakte van de bubbel van tegenstander PSV. Daarom maar zo, besloot Robben. Een memorabel inkijkje voor journalisten werd het, die sprintjes en rekoefeningen van zo’n gepassioneerd voetballer.

SPANDOEK

Buiten, in het stadion, etaleerden de fans hun verwachtingen in een mega-breed spandoek: ‘Welkom thuis Arjen’. Wie durfde toen al te vrezen dat de stille angst voor een nieuwe blessure van De Man van Glas zo snel zou worden bewaarheid?

Hoe nu verder? ‘Was dit het al?’, blokletterde het Algemeen Dagblad paginabreed. ‘Stoppen is enig juiste besluit voor Robben’, schreef Valentijn Driessen, de chef voetbal van De Telegraaf.  Wie dat beweert, verkijkt zich op de eigenzinnigheid van Arjen Robben; op zijn eerzucht, op het genot dat hij beleeft aan het actieve voetbal, op zijn clubliefde voor FC Groningen.

De reactie van Robben liet dan ook niet lang op zich wachten, nog voordat op dinsdag een scan was gemaakt om te zien hoe ernstig de kwetsuur is. ,,Opgeven komt niet in mijn woordenboek voor. Dit was het slechtst denkbare scenario waarmee ik even geen rekening had gehouden. Het is nu zaak niet weg te kwijnen in een hoekje, maar er met wat zelfspot om te lachen en met een positief gevoel verder te gaan. Jullie zijn nog niet van me af”, reageerde hij in de Volkskrant.

POGING TOT COMEBACK

Is die overtuiging nog wel realistisch, vraagt voetballend Nederland zich nu af.  ,,Pas op hè, het is nog maar een poging tot een comeback”, waarschuwde Arjen Robben al op 28 juni toen hij zijn terugkeer in het clubvoetbal bulkend van de ambitie toelichtte.

Al een carrière lang hebben spierblessures interrupties in zijn carrière veroorzaakt. Als 18-jarige ging hij weg uit Groningen. Nu is hij terug van zijn wereldreis langs PSV, Chelsea, Real Madrid en Bayern München. Zó groot is zijn hunkering dat de financiën geen  rol speelden bij de contractonderhandelingen.

Jazeker, hij hield er rekening mee dat het wel eens mis kon gaan. ‘Arjen Robben beseft heus wat hem nog te wachten kan staan. Hij deinst er niet voor terug. Hij hoeft niet gewaarschuwd te worden, de supporters wel’, schreef ik eind juni op deze mooie website over zijn spraakmakende comeback.. Nu is het afwachten óf en hoelang er een vervolg komt.

TWITTER: @hmees

Share.

About Author

Henk Mees (1948) was 25 jaar actief in de sportverslaggeving voor het Brabants Dagblad met als standplaats 's-Hertogenbosch. In die periode was hij twintig jaar lang vaste verslaggever van Oranje voor regionale krantencombinaties en deed hij ook verslag van Europa Cup-wedstrijden van Ajax, Feyenoord, PSV en AZ. Ook was Henk Mees actief op de EK's en WK-toernooien in de periode 1984-2000. Daarnaast versloeg hij twee keer de Tour de France (1980 en 1981), andere grote wielerwedstrijden en de Olympische Spelen van 2000 in Sydney, waarna hij verder ging in andere functies bij het Brabants Dagblad. Henk Mees schreef of werkte mee aan diverse voetbalboeken, onder meer over de geschiedenis van het Nederlands elftal en diverse Nederlandse clubs.

1 reactie

  1. Pingback: tattoo shop in khao lak

Leave A Reply