maandag, december 30

Harde kern Antwerp benadeelt eigen ploeg

Pinterest LinkedIn Tumblr +

Als de rook om je hoofd is verdwenen … zie je weer het voetbalveld. Na ettelijke minuten van een rode walm. Dat is wat we over ons kregen in het Koning Boudewijnstadion, aka Heizel. Tientallen vuurpijlen werden afgeschoten. Wegens de afgedekte atletiekpiste geraakten ze niet op het veld. Maar hoe geraken die pijlen binnen, vraag je je dan af?

Een heerlijk weertje op Hemelvaartsdag. De ideale omstandigheden voor een bekerfinale. Een wedstrijd die niet onmiddellijk bekend staat als een risicomatch. Alle ingrediënten zijn aanwezig om er een leuke eindstrijd van te maken. Dat de wedstrijd een heel flauwe bedoening was, moeten we de spelers op het veld aanrekenen. En dat Union Sint-Gillis de terechte winnaar was, zal zelfs de hardnekkigste rood-witte fan moeten toegeven. Voor Union moet dit een enorme opluchting zijn geweest na de vorige seizoenen er net naast te grijpen en het er ook nu niet meer ideaal uitziet. Tot daar de wedstrijd op de groene mat.

Wat mij wel zorgen baart, is wat er op de tribunes gebeurde. Mannen in zwarte T-shirt met het opschrift Collectief 86 en een grote draagtas op de rug, deelden aan de Antwerpsupporters confettipijlen uit. Niks mis mee, zou je denken. Maar waarom dragen die mannen een hoedje, een zonnebril en een buff om hun gezicht onherkenbaar te maken? Waarom willen die mannen niet worden herkend? Die confettipijlen zijn toch niet strafbaar en worden op commando afgeschoten vlak voor de wedstrijd. In een feestelijk rood en wit dwarrelen de papierstrookjes neer op de tribune. Daar kan echt niets op tegen zijn.

Maar algauw komt de aap – waarschijnlijk letterlijk – uit de mouw. Kort daarna landt een spervuur van vuurpijlen op de atletiekpiste die een enorme rookproductie veroorzaken en waardoor de zichtbaarheid op en vooral rond het veld aan de rood-witte kant tot nihil wordt herleid.

En dan stelt zich de vraag: hoe komen al die vuurpijlen in het stadion binnen? Zelf werd ik gefouilleerd, net zoals alle andere supporters die op tribune 4 terechtkwamen. Toch gebeurde die fouille niet overal, naar ik verneem van een collega bij De Witte Duivel. Vreemd en totaal onzinnig natuurlijk.

Hoe kwamen die pijlen dan binnen? Eén van de mogelijkheden, de pijlen werden samen met die confettipijlen het stadion binnengebracht en als dusdanig aangegeven. Of de vuurpijlen werden op een andere manier al vroeger binnengesmokkeld. Of zouden er ook hier afspraken mogelijk zijn met verantwoordelijken? In ieder geval, het is onbegrijpelijk dat dit kan.

De eerste helft verloopt verder zonder incidenten. Maar bij het begin van de tweede helft is het nog erger. Nog meer vuurpijlen worden afgeschoten. De rook is nu nog dikker en de wedstrijd moet verschillende minuten worden stilgelegd. Op het grote scherm verschijnt zelfs de tekst dat de wedstrijd definitief kan worden gestaakt indien dit gedrag aanhoudt. Acht brandweermannen zijn voortdurend in de weer om die pijlen te doven. Maar dit weerhoudt sommigen er niet van om op geregelde tijdstippen een vuurpijl naar het veld te gooien.

Gelukkig verliep na de wedstrijd – voor zover ik dat kon zien – alles rustig. En zijn er geen incidenten gemeld, behalve het gebroken sleutelbeen van darter Kim Huybrechts. De nederlaag werd in gelatenheid aanvaard.

Zou Collectief 86 er zich van bewust zijn dat ze hun ploeg ook echt schade toebrengen. De toegevoegde tijd stond absoluut niet in verhouding tot de tijd dat de wedstrijd moest worden stilgelegd omwille van de nul procent zichtbaarheid op een deel van het terrein. De harde kern van Antwerp heeft dus minstens drie minuten van de speeltijd van zijn eigen ploeg afgepakt. Zouden Alderweireld en maats in die tijd nog gescoord hebben? Waarschijnlijk niet, alhoewel je het nooit weet. Union scoorde namelijk in die één minuut toegevoegde tijd van de eerste speelhelft.

Geen idee hoe je dit wangedrag van de harde kern moet beteugelen. Sociale controle mag dan wel een mooi begrip zijn, maar wie durft die mannen tegenspreken? Het is niet vanzelfsprekend om dat te doen. Uit lijfsbehoud.

En de vraag blijft. Wie is verantwoordelijk? Antwerp, ook al is er geen formele band met Collectief 86? Of de Belgische voetbalbond als organisator en dus verantwoordelijke voor de  controle? En hoe kan men die mensen straffen? Identificatie lijkt een moeilijke zaak door de perfecte vermomming.

Het zal wel pure ironie zijn dat Collectief 86 in de literatuur een bekend begrip is. Het is een onderdeel van het ministerie van waarheid in de roman 1948 van George Orwell. Dystopisch kun je dit in beide gevallen zeker noemen.

Share.

About Author

Paul Catteeuw (1956) bekijkt voetbal vanuit de tribune achter het doel. Hij houdt zo de vinger aan de pols voor wat naast de zijlijn gebeurt en probeert om er dwars doorheen te kijken. Soms vol nostalgie, soms vol verwondering, maar meestal met een vleugje ironie.

Leave A Reply