Wil de echte Leopoldo Luque nu opstaan?

Nu dat Maradona op zijn kop gevallen is — nu ja, dat is ook geen echt nieuws — en er wat vocht uit zijn hersens is gedraineerd (een compleet risicoloze operatie wordt er door kwatongen beweerd), duikt de naam van Leopoldo Luque met regelmaat van de klok op in de media.

Leopoldo Luque! De legendarische spitsbroeder van Mario “het Veulen” Kempes. Luque met zijn lange haar, zijn grote zwarte knevel als die van een commissaris uit een Franse film en het veel te spannende zwarte broekje waarbij je je afvroeg: hoe kan die man daarmee zo snel het veld over rennen en de bal naar voor trappen?

Waterballet 

Ja, het voetbal van de Argentijnse nationale ploeg uit die periode, was geen tiki-taka over de grond, het was eerder een soort waterballet met een bal die in de lucht moest gehouden worden en over en weer gekaatst. Een Kempes of een Luque waren altijd iets sneller aan de bal dan Van Haneghem, Cubillas of Lato. Mooi om te zien was het niet altijd, naar de huidige normen althans, maar er zat wel vuur en passie achter. Vooral dan als er een goal viel… een gooooooooooooooooooooooool.

LEOPOLDO LUQUE, ARGENTINA

Dan staken Kempes, Ardiles, Passarella, Houseman en Luque het veld over met open armen, om elkaar aan de borst te drukken terwijl de papiertjes rond dwarrelden en de WC-rollen zich als lowbudget tifo’s over de tribune ontrolden. Geen aai over de bol, geen bemoedigend schouderklopje. De hemelsblauwwitten (blanquicelestes) omklemden elkaar in een soort innige omhelzing die de knuffel normen van Frank VDB ruim zouden verschrijden.(Voor de jongere lezers en de nostalgici onder ons, hier een youtube-momentje van Luque’s exploten tijdens het WK).

Het lijkt redelijk onwaarschijnlijk dat de voormalige aanvaller die in de jaren ’70 de kleuren van River Plate en Unión de Santa Fe verdedigde en daarna trainer werd, zich tot hersenchirurg zou hebben omgeschoold. Het kan toch niet dezelfde Luque zijn die nu zo graag in het nieuws komt als persoonlijke arts en vertrouwensfiguur van Diego Maradona.

Postzegel

Anderzijds is Luque zo een zeldzame achternaam en als er daarvoor nog eens “Leopold” staat — iets wat je eerder associeert met een postzegel dan met een levende persoon — ja dan moet het toch wel een erg groot toeval zijn dat er twee exemplaren van rondlopen in Argentinië. Vooral omdat ze allebei op een bepaalde manier verbonden zijn met Diego Armando Maradona, die tot groot verdriet van Pluisje, uit de definitieve selectie van 1978 werd weerhouden door César Luis Menotti.

Maar gelukkig is daar nog het Internet. Wat scrollen leert ons dat deze Leopoldo Luque amper 40 jaar is. En als we dan een beetje hoofdrekenen, betekent dit dat hij na 1980 geboren is en dat de kans groot is dat papa Luque, wiens voornaam we niet kennen, zijn zoon en toekomstige dokter heeft geëerd met de naam van een toenmalige wereldkampioen.

Dokter Leopoldo Luque is door zijn selfies op Instagram samen met Diego zelf al een beetje een vedette geworden in Argentinië en vertelt graag dat hij zelf ook graag tegen een balletje trapt en daar zoals een echte Argentijn het past, niet onbescheiden aan toevoegt: “dat hij daar redelijk goed in is”.

Wat we ook te weten komen is dat de legendarische kampioen Leopoldo Luque als tweede naam “Jacinto” heeft. Dat hij tien jaar geleden een hartaanval heeft gekregen, maar blijkbaar goed is gerecupereerd. En dat er vorig jaar een documentaire over hem uitkwam: “Leopoldo Jacinto, het leven van een kampioen”. Zo dat is weer uitgeklaard. De week mag beginnen.