Manchester United – Manchester City: 1-2. City loopt uit tot elf punten op United en speelt ‘droomtheatervoetbal’. Dat steekt schril af tegen het potige angsthazenspel van ‘The Red Devils’. José Mourinho heeft de Manchester United Identity vakkundig om zeep geholpen. Zijn project is mislukt. Het bestuur van United moet nu ingrijpen en hem de deur wijzen. Een wandeling langs de essentie van The Manchester United Identity in drie afleveringen.
Het einde van The Theatre of Dreams
George Best. Laat ik even vertellen wat iedereen die me kent al weet: in mei 1968 ontdekte ik als achtjarige jongen George Best en Manchester United na de 4-1 zege tegen Benfica Lissabon in de Europacup der Landskampioenen. Ik was onder de indruk van het ‘fantasy football’ en blijf tot vandaag een liefhebber van the Manchester United Identity, van Matt Busby (1946-1970) over Tommy Docherty (1972-1977) tot Alex Ferguson (1986-2013).
Ik schreef er in 2008 – honderd jaar na de eerste landstitel, vijftig jaar na de tragedie van de Busby Babes en veertig jaar na de ‘Beker met de Grote Oren’ – zelfs een boek over: Manchester United, rebels & betoverend.
Ik was vorig jaar bijzonder ontstemd over de komst van José Mourinho naar Old Trafford. De meester van het eigentijdse catenaccio bij Manchester United? Te gek voor woorden! Hoe sommige bestuursleden, voetbaljournalisten en zelf supporters dit konden toejuichen was mij een compleet raadsel. Kan men de eigen historische voetbalvisie die op wereldschaal miljoenen mensen heeft verleid meer verraden dan ze te verkopen aan ‘The Special One’? Dit betekent toch het onherroepelijke einde van ‘The Theatre of Dreams’? Ik mag Mourinho’s methodes niet. Zijn provocaties zijn bekend, zijn dubbele verdedigingsgordel en negatieve speltactiek evenzeer. Vijftien maanden later hebben de feiten mij gelijk gegeven. Hij orakelde vorig jaar voor de derby tegen City hoe hij Guardiola’s zwakke plek had ontdekt: via de lange en de hoge bal. Hij zou de ‘luchtbrigade’ inzetten om de Citizens te ontmantelen. United kreeg geen voet aan de grond tegen City. Kan men verder afdwalen van de principes van het droomtheater?
The Manchester United Identity: passing all along the ground
Ik geef u dit citaat ter staving uit The Football Wizard. The story of Billy Meredith (John Harding, 1985, Breedon Books).
“Manchester United delighted me by passing all along the ground. The ball was always rolling along as in a game of bowls and from man to man in the same side. This is the puzzle of scientific football. United provides an object lesson to every team by so faithfully and manoeuvring the grass. A team with a style and a purpose and not a collection of briljant individualists with individual methods.”
Dat schreef journalist Jimmy Catton in 1908, naar aanleiding van de eerste landstitel van Manchester United, onder leiding van haar rebelse vedette Billy Meredith (1874-1958). The Welsh Wizard genoot bekendheid als ‘the king of the combination’ maar hij bedreef ook de dribbelkunst in zijn creatiefste vorm. Hij legde de basis voor de identiteit van Manchester United: passing along the ground. Volgens de regels van de ‘celtic-art-of-football’: met Schotse, Ierse en Welshe ‘passing game’-invloeden als reactie op het Engelse kick-and-rush. Met ruimte voor de artiest.
Een dikke eeuw geleden wist Manchester United al waar het naartoe wilde. Het duurde tot aan de komst van Matt Busby in 1946 voor die Manchester United Identity structuur én internationale faam zou krijgen.
Lees morgen meer over ‘The Manchester United Identity’ in deel twee.
3 reacties
Pingback: spin238
Pingback: สล็อตแตกง่ายสล็อตเว็บตรงสล็อตpg
Pingback: blote tieten