Tegelijk gedroeg hij zich als een individualistische mens. Hij zocht contact met andere topvoetballers uit zijn tijd en onderhield hechte vriendschappen met onder meer Eusebio, Pelé, Uwe Seeler en Bobby Charlton. H
Hoopgevend was ook de invalbeurt van Eden Hazard, die flitsen van betere tijden liet zien. Misschien is het ook niet zo slecht dat de ploeg nog niet op z’n best is. Zo’n toernooi, vooral in coronatijden, is een marathon.
‘U hebt te veel geneesmiddelen bij’, verneem ik. ‘Vertel dat aan mijn dokter’, zeg ik nog goedgeluimd, maar ik besef snel dat wijsneuzen hier niet op prijs worden gesteld. ‘U moet de pillen hier achterlaten.’ Mijn humeur slaat plots om.
Omdat er te weinig variatie in het spel van de U17 zat, achtte ik het moment gekomen om Eden – amper vijftien op dat moment – te brengen en hem te laten invallen. Wat gebeurde? Al zijn hakjes, overstapjes en trucjes gingen de mist in
Zij die wel toegang krijgen, gaan op zoek naar een toilet. Na lang vragen en zoeken, maakt een poetsvrouw een toilet open dat zelfs dertig jaar geleden de naam urinoir niet verdiende. Waarschijnlijk hebben Stalin en Lenin hier nog geplast. Of wie weet, Raspoetin.
Want al die voorbeschouwingen met nietszeggende quotes en kwisjes om ter hardst lachen zijn toch maar niets in vergelijking met een echte match. Vanavond de openingsmatch. En morgen onze Duivels.
Raf Willems is dé autoriteit op het gebied van voetbalgeschiedenis in Vlaanderen, en François Colin is de enige levende mens die alle grote toernooien sinds 1980 live meemaakte én erover kan vertellen in het Nederlands.
Hij opende na drie minuten de score en spurtte het hele veld over naar het op en neer jumpende groepje medeleerlingen van The Purple Talents dat voor mijn neus in een hoekje van de tribune zat.
Raf Willems is dé autoriteit op het gebied van voetbalgeschiedenis in Vlaanderen, en François Colin is de enige levende mens die alle grote toernooien sinds 1980 live meemaakte én erover kan vertellen in het Nederlands.
Wereldkampioen en Europees Kampioen met ‘La Roja’. Het enigma dat zich zelden liet zien zoals hij is. Sergio Busquets. Zien we hem nog ooit terug op het hoogste niveau? Dat vraag ik me enigszins melancholisch af.