
Snelders & Colin – bij 500 keer Kevin de Bruyne
Eddy Snelders en François Colin bespreken Kevin De Bruyne. De beste voetballer van Vlaanderen speelt…
Eddy Snelders en François Colin bespreken Kevin De Bruyne. De beste voetballer van Vlaanderen speelt…
Eddy Snelders en François Colin bespreken de belangrijkste zaken in het Belgisch voetbal. Deze week…
Ik sprak met het jeugdbestuur van Anderlecht. Daar deed men een beetje smalend: Wat volgt uwe kleinen? Latijn? Ge gaat er toch genen docteur van maken?’ Ik antwoordde kordaat: ‘En als hij nu eens docteur wil worden?’ Het is toch niet omdat men voetballer wordt, dat men een dommerik moet zijn?
De VAR had bijna zeven minuten nodig om, ondanks of is het juist door de 3D-technologie, de 3-0 vanwege buitenspel te annuleren. Ik blijf het herhalen: als je niet binnen de 30 seconden kan vaststellen dat er sprake is van offside moet de aanvaller het voordeel van de twijfel krijgen.
De malse, zompige Leiegrond veranderde bij de minste regenbui in een vettige slijkpoel. Als Kevin de akker verliet, zag je alleen nog zijn vlaskop. De rest van zijn lijf zat helemaal onder de smurrie.
Inter won in Milaan met 4-2 en de replay in Berlijn eindigde op 0-0. En zo kon het gebeuren dat het briljantste voetbalballet dat een Duits elftal ooit opvoerde, meedogenloos werd geschrapt uit de annalen.
Na de match eerste de kleine kantine induiken naast het veld, waar men niet binnen of buiten kon van het volk. En dan verder de cité intrekken naar de supporterscafés. We waren semiprofs die er wel alles voor deden en we voelden ons één met de supporters.
Terug naar 1972, het jaar waarin Nederlandse profvoetballers hun belastingdruk verlicht zagen dankzij de instelling van het CFK, het Contractspelersfonds KNVB. Een regeling, die slechts sporadisch discussie losmaakt.
Zijn discussie met een journalist over zijn systeem was beneden alle peil en toonde dat hij een slechte verliezer is. Zijn kritiek op de scheidsrechters was al helemaal fout. Laten we wel wezen, de twee strafschoppen die België tegen kreeg waren volledig terecht.
,,Een beetje extravagant was het wel, zoals ik speelde. Ik wilde me meteen van mijn goede kant laten zien. Je kunt het ook typisch voor mijn speelstijl noemen”, zei Danjuma opgetogen.