Mario Balotelli (Italië)
Een Italiaanse journalist vertelt: ‘Foto’s die in het huis van zijn echte ouders hangen, geven blijk van wat een normale, gelukkige jeugd lijkt te zijn geweest: Mario speelt voetbal, Mario in pak tijdens een plechtigheid, Mario die doet alsof hij met zijn broer aan het vechten is terwijl zijn moeder opkijkt. Zijn vader liet nog een foto zien waarop hij met een voetbal in zijn handen naast een drie jaar oud vriendje staat, en zijn vader zei: “Die foto werd genomen nadat hij uren in de regen had gevoetbald. We waren bij een vriend in Vicenza en toen de jongens terugkwamen, waren ze helemaal doorweekt, maar ze waren aan het lachen en maakten grappen ook al waren ze kletsnat. En mijn vriend zei tegen Mario: “Je bent echt een Super Mario.” En vanaf toen heeft hij die bijnaam.’
Mario was dan wel niet de meest getalenteerde leerling op school, hij was zeker wel de grootste atleet en de beste voetballer. Op zijn persoonlijke website wordt benadrukt hoeveel hij zijn pleegouders verschuldigd is voor hun liefde, troost en aanmoediging. En hoe hij te weten kwam dat hij aanleg had voor voetbal. ‘Mario Balotelli werd op 12 augustus 1990 geboren in Palermo, maar sinds zijn tweede woont hij in Brescia bij de familie Balotelli. Vanaf het prille begin zorgden vader, moeder, zijn broers en zijn zus (allen veel ouder dan hij) voor de kleine Mario. Toen Mario vijf was, voetbalde hij voor het elftal van de parochie van Mompiano en hij werd meteen ingedeeld bij de oudere jongens omdat hij technisch al zo goed was.’ Toen hij acht of negen jaar was, werd San Bartolomeo, een jeugdteam in een nabij gelegen dorp, de volgende tussenstap op weg naar de top.
Bron: Frank Worrall, Balotelli – De biografie, 2014, blz. 13, 17-18, 20
Mario Balotelli is de zoon van Gkanese immigranten die op Sicilië wonen en heet dan nog Mario Barwuah. Het joch heeft last van darmperforaties. Die worden zo erg dat voor zijn leven wordt gevreesd. Als zijn minder bedeelde ouders de ziekenhuiskosten niet meer kunnen betalen, wordt de kleine Mario – twee jaar oud – aan de rijke, blanke pleegouders Francesco en Silvia Balotelli overgedragen. Hij neemt hun naam aan. In de jeugd van USO Mompiano is hij de enige donkere speler. Op zijn zevende jaar wordt hij al door zijn voetbalclub geroyeerd omdat hij niet in de hand te houden is.
Rob Siekmann*
*Auteur van ‘Het straatvoetbalboek – Over de huidige betekenis van het straatvoetbal van vroeger’, Willems Uitgevers, 2023 (met een voorwoord van Richard Witschge)
