Hein Vanhaezebrouck was “pissed” na de match tegen Eupen. Het bracht Gent op een schamele 8 op 24 tussenscore. De Gentse trainer had vermoedelijk beter verwacht. Maar dat kan vanavond in de bekermatch al keren, alhoewel Charleroi vaak onberekenbaar is qua uitslagen.
Hein is zoals alle trainers afhankelijk van de prestaties van zijn spelersgroep, ook al leest en hoort men vaak het tegenovergestelde beweren. Maar Vadis Odjidja komt terug en zoals eerder gezegd kent men de waarde van een speler pas als hij er niet bij is. En een feit is dat Vadis Odjidja de laatste acht matchen er niet bij was. Vanavond zou hij er terug kunnen bij zijn, wordt gezegd. Dat hij al onmiddellijk zijn beste niveau haalt is twijfelachtig, maar een creatieve speler kan vaak met enige momenten beslissend zijn of kan eventueel de ploeg beter doen draaien.
Slijmbal
Nicolás Frutos heeft Anderlecht verlaten en trekt met Hernán Losada naar Amerika. Hij heeft er een tijdje geleden alles aan gedaan om bij zijn geliefde (?) Brusselse club aan de slag te kunnen. Anderlecht stond er toen financieel beter voor en als een volleerde slijmbal deed hij er alles aan om zijn paars-witte (naar verluidt goed betaalde) droom te verwezenlijken. Hij mocht dus aan de slag en zijn toekomst leek verzekerd. Nu het bij Anderlecht blijkbaar vooral financieel minder goed gaat, neemt hij de eerste de beste gelegenheid te baat om zijn kar te keren en voor dollars te kiezen. Er is niets verkeerd mee dat men van job verandert voor meer centen, maar dan moet men eerst niet van de daken schreeuwen dat je alles wil doen om voor Anderlecht te mogen werken. De naïeve supporters die hun goden aanbidden en alles geloven wat die zeggen (uit eigenbelang), worden verweesd en zonder schroom achtergelaten …
Beerschot-Antwerp 1-2. De snertmatch van afgelopen weekend. Alleen in de laatste vijf minuten bewezen beide ploegen dat ze konden aanvallen. Doe dat dan vanaf minuut één … pretbedervers! Ze stonden daar weer: twee blokken in organisatie, bang voor elkaar. Spektakel nul komma nul. Maar dat was buiten “the special one” gerekend. Op een center van Jérémy Gelin kopte Didier Lamkel Zé in duikvlucht binnen. Dat de criticasters het maar nadoen. Sommigen feliciteren hem toch al terug. Hij brengt voor zijn ploegmaten wel geld op. Deze keer was het shownummer om even op de tribune van de Antwerpse vijand te gaan zitten. Hij had een reden, Frédéric Frans had hem wat geplaagd tijdens de match. Dat weten we dan ook weer. Ik ben blij dat hij blijft bewijzen dat hij een goede voetballer is die ondanks alle kritiek zich blijft inzetten en momenteel zelfs quasi onmisbaar is voor de Great Old. Zijn randverschijnselen, daar moeten andere clubmensen zich mee bezig houden. Hopelijk beseffen die dat dit nodig is en dat het alleen maar positief kan zijn voor de club.
Klasbak Didier
Lamkel Zé scoorde gisteren weer en dit keer zonder clowneske stoten achteraf. Vercauteren wist goed genoeg dat hij die klasbak bij de groep moest houden. De uitslagen hadden er zonder hem wellicht anders uitgezien en dat had Frank Vercauteren dan wel op zijn donder gekregen. De media hadden Lamkel Zé al afgeschreven, maar dat bleek fout.
Maar ze blijven hem volgen en in de spotlights zetten, liefst met iets negatief. Misschien is er wel een camera die enkel en alleen gericht is op Lamkel Zé. Beseffen die mensen wel dat ze zo een sporter moreel ondermijnen en naar stress toe drijven. Er zijn al sporters en andere sterren onderdoor gegaan door overdreven opgejaagd te worden door de pers. En een streaker mag niet gefilmd worden. Een vechtpartij in de tribune mag niet in beeld komen. Maar de fratsen van iemand die, dixit mensen van zijn club, wat minder slim is, ononderbroken en met vele negatieve commentaren in de schijnwerpers zetten, dat mag wel. Even nadenken toch.
Vervanger voor Witsel?
Iedereen wil kandidaten naar voor schuiven om Witsel te vervangen bij de nationale ploeg. Bij de nieuwe namen is Albert Sambi Lokonga (’99), een jong talent, zeker een te volgen kandidaat. Mats Rits (’93) is een stille werker en met kwaliteiten, sober maar efficiënt en ervaren. Een naam die men nog niet hoorde is Bryan Heynen (’97). Zijn doorbraak bij Genk werd verstoord door een zware blessure maar sinds zijn terugkeer werkt hij zich op tot een nuttige werklustige middenvelder, die ook voetbalkwaliteiten heeft. Een type die niet altijd opvalt maar altijd zijn match speelt in functie van de ploeg. Te volgen zou ik zeggen …
