Cyprus away: (not) always easy – SVL

Dinsdag spelen de Rode Duivels voor de tiende keer tegen Cyprus. Nog altijd een voetbaldwerg ook al zijn er zogezegd geen kleine voetballanden meer. Wedstrijden tegen Cyprus behoren echter niet tot het collectieve geheugen. Er gebeurt zelden iets schokkends. De eerste onderlinge confrontatie, op zondag 21 december om half drie in het Makarios Athliticon Kentron van Nicosia, wonnen de Duivels op een drafje met 0-2 dankzij doelpunten van Erwin Vandenbergh en Jan Ceulemans. Het was een kwalificatiewedstrijd in de voorronde van het WK 82.

De terugwedstrijd in februari 1981 leek ook een wandeling te worden ware het niet dat de Cyprioten een 2-0 achterstand bij de rust plots ophaalden en Ceulemans 20 minuten voor tijd het schaamrood op de Belgische wangen voorkwam. Maar ook die wedstrijd is ons niet echt bijgebleven.

Het enige puntenverlies tegen de eilanders in negen wedstrijden kwam er in november 1995. 1-1 in de voorronde van het EK 96 in Engeland waarvoor de Duivels zich niet konden kwalificeren. Paul Van Himst was bondscoach en zag hoe Gilles De Bilde pas diep in de tweede helft de 1-0 achterstand goedmaakte. Plots waren er geen kleine voetballanden meer. En België kon zich voor de derde opeenvolgende keer niet plaatsen voor een EK.

Een jaar geleden, wanprestatie

Dinsdag zal het precies een jaar geleden zijn dat België zijn meest recente wedstrijd in en tegen Cyprus speelde. Een die ons wel is bijgebleven. Niet alleen omdat het nog maar een jaar geleden is maar vooral omdat de Rode Duivels een wanprestatie neerzetten en er (bijgevolg) voor het eerst de onvrede naar buiten kwam over de aanpak van toenmalig bondscoach Marc Wilmots. “We speelden enkel met lange ballen, terwijl dat niet ons sterkste punt is” fulmineerde Kevin De Bruyne voor de TV camera’s zijn ongenoegen nadat Eden Hazard pas vier minuten voor tijd een blamage had vermeden. “Het was onze slechtste match sinds ik bij de Rode Duivels speel” zei De Bruyne zonder omwegen. De wedstrijd was ook symptomatisch voor de hele Euro 2016 campagne. Glansloos, ondanks de kwalificatie.

Weinig realiteitszin

Het was zo’n wedstrijd waarin de bondscoach minstens de helft van zijn ploeg bij de rust in de kleedkamer had kunnen laten, zoals Roberto Martinez dat vorige donderdag ook had kunnen doen.

Het valt te hopen dat de wedstrijd van volgende dinsdag ons wel zal bijblijven maar dan niet om dezelfde reden als Spanje ons is bijgebleven.

Ook valt te hopen dat de er enige realiteitszin in de ploeg is geslopen. Enkele dagen na de afgang tegen Spanje verkondigen dat we in 2018 het WK gaan winnen , zoals Toby Alderweireld recent deed, getuigt momenteel van weinig zelfkennis. Al heeft hij die uitspraak, toen hij ze nog eens naast de prestatie van vorige donderdag legde, inmiddels wat bijgesteld. Het is al een begin. Winnen in Cyprus en de harten van de misnoegde fans heroveren, is nu de eerste opdracht. Het WK in Rusland is nog (te) veraf om nu al torenhoge en weinig realistische ambities uit te spreken. Of zoals Roberto Martinez (nochtans ook overtuigd dat hij met België het WK kan winnen ) het gisteren tegenover Peter Vandenbempt verwoordde: “We zitten verder van onze bestemming dan we gedacht hadden”. Na twee geflopte eindrondes zit de ‘Gouden Generatie’ blijkbaar NOG altijd in een leerproces. Zet asjeblieft die plaat af !!!

Stefan Van Loock