Wat te onthouden van het weekend? – SVL

“Alexandre Boucaut zorgt voor nieuwe mijlpaal in voetbalgeschiedenis”.

Hein zorgt voor vuurwerk

Het moet zo rond kwart voor vijf geweest zijn toen ik zondagnamiddag de fraai vernieuwde en functioneel aangeklede perszaal van het Jan Breydelstadion opnieuw binnenliep na de slag van Vlaanderen die veeleer een slag in het water was geworden. Voor het televisiescherm van Playsports verdrong zich een tiental journalisten die met meer dan gewone aandacht de nabespreking van de wedstrijd Club Brugge –AA Gent volgden. Kort daarvoor had Gent-coach Hein Van Haezebrouck, bij gebrek aan spektakel tijdens de wedstrijd, beslist om na de wedstrijd dan maar zelf voor wat vuurwerk te zorgen.

Dat had hij tijdens de match zelf ook al gedaan toen hij wild gesticulerend zoals alleen hij dat kan – pour MPH il n’ya pas de  photo – aangaf hij dat de vierde ref, niemand minder dan de onvolprezen Christophe Dierick, bij een duw van Denswil op Neto ‘penalty’ had geroepen in het oortje van scheidsrechter Alexandre Boucaut. Maar die laatste wenste daar niet op in te gaan, ook al leek hij die aanbeveling wel degelijk gehoord te hebben.

Voor HVH was dit echter een breekpunt. Nog erger dan de afgekeurde goal op Braga, zo leek het wel. Nog nooit in de geschiedenis van het voetbal was er een goal zo onterecht afgekeurd als die avond onder de rots van Braga. Nog nooit negeerde een scheidsrechter zo laconiek de aanbevelingen van één van zijn assistenten als Boucaut gisteren.

Nieuwe mijlpaal in de geschiedenis van het voetbal

Ik heb begrip voor zijn ontgoocheling en kan hem tot op zekere hoogte ook volgen. Ik vind Hein Van Haezebrouck een unieke vakman en als ik eerstdaags thuis nog een whisky tasting geef, wil ik hem graag uitnodigen. Het wordt ongetwijfeld een fijne avond. Maar hier ging hij toch weer enkele brugge(n) te ver.

De analisten in de playsports-studio raakten over zijn uitval naar de arbitrage maar niet uitgepraat. Cameramensen, beeldmengers, mensen van de grafiek, geluidstechnici, slomo operators … allemaal klopten ze extra zondagsuren omdat wat Hein voor microfoon en camera van lijninterviewer Jeroen Roppe maar niet kon vatten, meer dan een uur nabespreking nodig had. De Wedstrijd Standard-Anderlecht werd ei zo na naar het tweede kanaal verschoven omdat de discussie over Hein-Alexandre-Christophe interessanter was. Wat achteraf bekeken wel degelijk het geval bleek.

Dat Boucaut de vierde ref zo maar negeerde, leek plots een nieuwe mijlpaal in de geschiedenis van het voetbal. Het invoeren van wisselspelers, de intrede van de buitenspelregel, de beperking en daarna weer de uitbreiding van het aantal buitenlanders, het Bosman arrest, de wet van ’78, Het Heizeldrama, de zaak Standard-Waterschei, de affaire Bellemans, de zaak Elst-Van Aken en de omkopingszaak Anderlecht-Nottingham Forest, de zaak Ye: alles verging plots in het niets bij die ene beslissing van Alexandre Boucaut om niet in te gaan op de ‘penalty’ van Christophe Dierick. We konden er maar beter mee ophouden vond Hein.

Ernstig nu. Dat Boucaut het signaal van Dierick negeerde, is jammer voor Gent maar het is ook niet de eerste keer dat zoiets gebeurt. Het doet de eenvormigheid binnen de arbitrage geen deugd en werpt opnieuw een smet op ons voetbal dat de voorbije week al niet gespaard bleef van onfrisse gokverhalen.  Maar de aantijgingen van de Gentse coach aan het adres van de refs en/of van hogere bondsinstanties dat “er iets achter zit” brengen het voetbal veel meer schade toe dan een ref die een aanbeveling van zijn assistent de rug toekeert.

Stefan Van Loock