De komst van Marc Overmars op de Bosuil doet vele harten sneller slaan. Supporters zien hun club al trofee na trofee winnen en het nieuwe Ajax worden. Alle andere voetballiefhebbers schudden meewarig het hoofd en denken: ‘Wat een lul’. De persconferentie maandag op de Bosuil was dan ook een miskleun van de eerste orde.
In normale omstandigheden zou dit een megatransfer zijn, maar dit zijn geen normale tijden. Daar heeft Marc Overmars zelf voor gezorgd. De man heeft geen moord begaan, maar iedere fatsoenlijke mens heeft het gevoel dat zes weken aan de kant staan onvoldoende is en hij niet meteen weer aan de slag kan alsof er niets gebeurd is. Mogelijk heeft de zaak in Nederland immers ook nog juridische gevolgen. Overmars had zich gedeisd moeten houden tot de hele affaire zijn beloop had gekregen. En Antwerp bewees dat het niets begrepen had van toestanden zoals rond Bart De Pauw.
Tot overmaat van ramp was zijn presentatie een communicatieve ramp. Om te beginnen had daar de man moeten zitten die dit alles bedisseld had: Paul Gheysens. Iemand met ballen aan het lijf komt zijn eigen beslissingen verdedigen.
Nu kreeg CEO Sven Jaecques die ondankbare rol in de schoenen geschoven en zijn optreden was, om het zacht uit te drukken, catastrofaal. ‘Wij hebben uitgelegd wat onze waarden en normen zijn. Uiteindelijk matcht dat,’ zei hij. ‘Jawadde’, zeggen ze dan in Antwerpen.
Het was echter nog briljant vergeleken met de bijdrage van Marc Overmars zelf. ‘Het zal niet meer gebeuren’, zei hij. Het zou er nog aan moeten mankeren. De vrouwen die op de Bosuil werken, houden toch maar best hun emailadres geheim. Vroeg of laat arriveert er misschien toch nog een ‘dickpick’, want de ex-Ajacied gaf geen seconde blijk van berouw of inlevingsvermogen. Achter dat podium zat gewoon een levensgrote lul, die zichzelf vergeven en vergeten had.
De affaire-Overmars maakt alweer duidelijk dat ‘sportswashing’ werkt. Bezorg een club (het vooruitzicht op) trofeeën en de supporters vinden alles geweldig. Supporters van Newcastle United verkleedden zich in sjeik (hoewel die niet bestaan in Saudi-Arabië) bij de overname door Mohamed Bin Salman en zijn corrupt regime. Gewoon omdat hij de middelen heeft om hun club zijn oude glorie terug te bezorgen. Fans van Chelsea zingen nog steeds de roem van Roman Abramovich, zelfs nadat aangetoond werd dat de Rus bloed aan de handen heeft. Hij bezorgde The Blues echter bekers en dan is alles toegestaan.
Machiavelli heeft nu ook een navolger in het Belgische voetbal. Voor Paul Gheysens zijn alle middelen goed om Antwerp naar de top te stuwen. Desnoods werft hij de duivel in hoogst eigen persoon aan. Aanvankelijk hield hij, om nog steeds onduidelijke redenen, zijn mecenaat geheim, maar nu is het hek helemaal van de dam. Dat was eigenlijk al het geval bij de komst van Luciano D’Onofrio, die in Frankrijk voor allerlei malversaties was veroordeeld. Eigenlijk is er dus niets nieuws onder de zon.
Positief is dat Gheysens lijkt te begrijpen dat na het vertrek van de Italo-Belg op sportief vlak niet de beste beslissingen zijn genomen. Play-off 1 halen, is nog steeds kantje-boord voor de Great Old. Toch wel verrassend als je transfers van zes miljoen euro doet.
Gheysens en zijn achterban zien de roem echter al neerdalen over de Bosuil dankzij de inbreng van Overmars. Reken jezelf nooit voorbarig rijk. Overmars heeft geen idee waar hij aan begint. Ja, er zullen hem – behalve een riant salaris – beloften zat zijn gedaan, maar dit is het Belgisch voetbal. Dit zijn de eeuwige amateurs.
Overmars heeft Ajax sportief succes en lucratieve uitgaande transfers bezorgd. Daar kan geen twijfel over bestaan. Maar echt nieuw is dit niet in de Arena. Al sinds de jaren ’60, toen Overmars nog niet geboren was, deed de club uit Amsterdam gouden zaken. Overmars kwam in een gespreid bedje terecht. Hij had in de Arena ook een heel apparaat achter zich van scouts en jeugdtrainers van topniveau. Op Antwerp begint hij niet vanaf nul, maar toch vanaf 0,0000005.
Het zal de ex-Oranje-international snel duidelijk worden dat hem hier een veel zwaardere opdracht wacht. Zelfs als hij dezelfde middelen krijgt, zal het iets moeilijker worden om een Braziliaans toptalent voor het onbekende Antwerp dan voor Ajax te laten kiezen. Het zal Overmars ook snel duidelijk worden dat hij een heel ander type voetballers moet aantrekken. In België wordt verdedigender gevoetbald dan boven de Moerdijk en zijn fysieke kwaliteiten veel belangrijker. Vooral ook bij Antwerp, dat toch altijd de reputatie had van een Engels voetballende ploeg (van vroeger). Uit de jeugd moet hij de eerstkomende jaren ook bitter weinig verwachten. Het is nauwelijks overdreven om te stellen dat Vic Mees de laatste Rode Duivel was die uit de jeugdopleiding van Antwerp kwam. Dat Marc Overmars nu maar eens echt bewijst wat hij kan. Wat wel zeker is, is dat er de komende weken flink zal gelachen worden op de velden waar Antwerp speelt.
