Voetbal zou een feest moeten zijn. Zeker aan de vooravond van de verjaardag van ex-bondsvoorzitter Michel D’Hooghe, de man die de slogan decennia terug lanceerde. Helaas, het was donderdagavond weer hommeles op de tribunes. Niet toevallig bij wat we – vrij bespottelijk – de clasico noemen. Er is immers maar één clasico en die wordt in Madrid of Barcelona gespeeld.
Minuut 85 van de bekermatch tussen Anderlecht en Standard. 2-0 op het scorebord en de bezoekers die nog slechts met tien op het veld staan. De wedstrijd is gespeeld. Ik ben blauw van de kou en beslis naar huis te rijden. Mijn heenrit vanuit Antwerpen duurde twee uur en vijf minuten en ik heb geen zin na het affluiten opnieuw een half uur in de file te staan.
Als ik in de auto stap, hoor ik Bert Sterckx aankondigen dat de match is stilgelegd. Het zit er weer bovenarms op in wat de echte clasico is geworden. Op Sclessin zorgen de paars-witte fans keer om keer voor amok, in het Astridpark veroorzaken en de Luikse supporters telkens weer ellende. Zoals bij iedere wedstrijd die ik bijwoon, heb ik de partij opgenomen om achteraf beelden te kunnen zien van betwistbare fases. Ik zie dus alsnog de vuurpijlen en de stoeltjes door de Lotto Arena vliegen. Je zal je zoon of dochter maar eens meegenomen hebben naar een mooie voetbalwedstrijd. Ideaal om toekomstige voetballiefhebbers voor altijd uit het stadion te jagen.
Zo kan het niet verder. Er moet meteen ingegrepen worden. Niet in het minst omdat er zondag alweer een ‘clasico’ op het programma staat. De oplossing ligt voor de hand. De Luikse tifosi komen zondagavond het stadion niet in. Meer, zo mogen niet eens in de buurt van de voetbaltempel komen.
Dode
Nadien moet er dan eens grondig nagedacht worden over meer drastische maatregelen. In Nederland zijn bezoekende supporters als een tijdje niet meer welkom bij risicowedstrijden. In Frankrijk wordt er nagedacht over een volledig verbod van aanwezige fans van de uitspelende ploeg, nadat er vorige week een dode viel in Nantes. Zover mogen we het toch niet laten komen!
Zo ingrijpend moet het (voorlopig) niet, maar voer wel de rode kaart in voor fans. Als de aanhang van een bepaald team zich misdraagt, ban je hen voor x-aantal weken uit het bezoekende vak. Zo maak je de grootste risicomatchen een stuk veiliger en tref je hen die de problemen veroorzaken. Jammer voor de sfeer, maar er moet iets gebeuren. Dit kan niet blijven duren. En het is beter dan een wedstrijd met gesloten deuren, waarbij je ook de meerderheid van beschaafde supporters treft en alle ambiance weert.
Zo nodig moet nog een stap verder worden gegaan. Clubs waarvan de supporters zich misdragen hebben, moeten de boodschap krijgen dat er bij nieuwe herrie een puntenaftrek zal volgen. Zoals dat in Frankrijk al regel is.
Supporters beweren dat zij – en niet de spelers, de trainers of de bestuursleden, die allemaal passanten zijn – de club zijn. Dan is het niet meer dan logisch dat ook hun wangedrag bestraft wordt. Op die manier zal er binnen de harde kernen snel een reactie volgen tegen de verantwoordelijken voor het geweld. En zullen de clubs (nog) meer doen om de hooligans te weren. De verantwoordelijken voor al die ellende zijn immers bekend bij de clubs. En de controle bij de ingangen zal dan wel strenger worden. Het is dat of de mooiste sport op aarde kapot laten gaan.
