Straffe verhalen (1): Wolverhampton, ooit de beste ploeg van Europa

Wolverhampton Wanderers plaatst zich vanavond zo goed als zeker voor de laatste voorronde van de Europa League. Het is 39 jaar geleden dat de Wolves Europees speelden, terwijl het ooit het beste team van de wereld werd genoemd.

De club van Leander Dendoncker was één van de eerste in Europa die over een kunstverlichting beschikte. Daardoor konden er midweeks vriendschappelijke wedstrijden gespeeld worden tegen grote namen van de hele wereld.

Celtic (2-0), Racing Club uit Argentinië (3-1), Maccabi Tel Aviv (10-0), Spartak Moskou (4-0) warden op Molineux over de knie gelegd. Alleen First Vienna kon stand houden tegen het team van de legendarische aanvoerder Billy Wright (0-0).

De ultieme test werd een duel tegen Honved. Op 13 december 1954 waren de Hongaren te gast in de Midlands. Met Boszik, Lorant, Budai, Kocsis, Czibor en Puskas beschikte het elftal over nagenoeg dezelfde kern als de Magische Magyaren, die 24 interlands op rij ongeslagen waren gebleven en enkele maanden voordien tweede waren geworden op het WK.

Hongarije werd alom echter als de nummer één van de wereld gezien. Het was olympisch kampioen en verloor de WK-finale (3-2) tegen West-Duitsland, dat het eerder in het toernooi had geklopt (8-3), omdat Ferenc Puskas in de eerste partij tegen de Mannschaft ernstig was toegetakeld door Werner Liebrich en in de finale met een haarfijne breuk in de enkel speelde.

De Engelsen, die in 1954 voor het eerste present waren op een WK, waanden zich het sterkste voetballand tot de Hongaren op 25 november 1953 Wembley bezochten en voor 105.000 toeschouwers met 3-6 wonnen. Het duel ging de geschiedenisboeken in als ‘de Match van de Eeuw’.

De Wolves aasden op 13 december 1954 op revanche en klopten Honved met 3-2. De Brise pers was uitzinnig en bombardeerde Wolverhampton Wanderers tot de beste ploeg van de wereld.

Die avond werd de Europese bekercompetitie geboren. Op de tribunes zat de Franse journalist Gabriël Hanot van L’Equipe. Hij was van oordeel dat Real Madrid sterker was dan de Wolves en stelde de organisatie van een Europese beker voor om uit te zoeken welke ploeg echt de beste was.

De ‘Coupe des Clubs Champions Européens’ ging in het seizoen 1955-’56 van start. De Franse sportktant nodigde een team uit van de zestien belangrijkste Europese voetballanden. Dat was niet altijd de kampioen. Nederland was vertegenwoordigd door PSV en niet door kampioen Willem II. De ‘champions’ waren dus al van bij de start niet allemaal kampioenen die deelnamen.

Het deelnemersveld zag er als volgt uit: Real Madrid, PSV, Sporting Lissabon, Aarhus, Djurgardens, Gwardia Warschau, Voros Lobogo (nu MTK Boedapest), Hibernian, Rott-Weiss Essen, Saarbrücken (Saarland stond nog onder Frans bestuur), Stade Reims, Partizan Belgrado, Servette Genève, Rapid Wien, Milan en Anderlecht. Chelsea, de winnaar van de ligabeker, was ook uitgenodigd, maar de Engelse bond stelde zijn veto. Een jaar later zou Matt Busby deze veto negeren en Manchester United Europa in loodsen.

Het optreden van Anderlecht was van korte duur. Het verloor twee keer van de Hongaren van Vooros Lobogo: 6-3 en 4-1. Real Madrid won de titel in het Parijse Prinsenpark na een zinderende finale tegen Stade Reims (3-2).

Hanot had dus geen risico genomen en de Wolves niet eens uitgenodigd, ook al domineerde het samen met Man U het Engelse voetbal in de tweede helft van de jaren ’50. Het Europese hoogtepunt uit de geschiedenis van de oranje-zwarten was de verloren Uefacup-finale van 1972 tegen Tottenham. In de jaren ’80 beleefde de club van Molineux een zware crisis en zakte terug naar vierde afdeling. Vandaag zijn The Wanderers echter eindelijk terug in Europa.