Voetballen met de jongens uit het dorp was het leukste om te doen. Zo vaak als het maar kon was hij op het trapveldje te vinden. Zijn oudere broer voelde zich verantwoordelijk voor hem. Hij vond het verschrikkelijk toen Kristen na een tackle zijn arm brak. ‘Ik kon er niets aan doen, maar ik voelde me schuldig’, zegt hij staand op het grasveld waar Kristen zijn eerste partijtjes speelde.
Vlak achter het huizenblok ligt nog steeds een hobbelig grasveldje. Hier voetbalden ze naar hartenlust met alle vriendjes uit de buurt. Na schooltijd wilden de jongens zo snel mogelijk voetballen. Nygaard: ‘Als ik thuiskwam van school, deed ik meteen mijn korte broek aan om te gaan voetballen. Maar als er een bestelling moest worden bezorgd, blies mijn vader op een fluitje. We moesten dan binnen een paar minuten thuis zijn. Zo niet, dan kregen we een pak slaag op onze blote kont.
Techniek en inzicht maakte hij zich eigen op het betonnen veldje, waar de moeders hun was ophingen. Nygaard: ‘Daar begonnen we altijd met voetballen. Als er geen bal was, maakten we er een van oude sokken. We maakten onze eigen regels. De zitbankjes waren onze doelen. Het was pas een doelpunt, als de bal onder de bank bleef liggen. Als hij terugstuiterde, telde de goal niet. Je moest de bal via de wasmolens en zandbakken spelen om naar de andere kant te komen. Dat vergde veel techniek en oefening. Je leerde ook vooruitdenken: als je de bal tegen de rand van de zandbak schoot, dan stuiterde hij een bepaalde kant op. Daar heb ik de basis gelegd voor mijn spelinzicht.’
Kristen en zijn vriendjes uit de buurt waren de godganse dag aan het voetballen. Hij kan zich nog scherp voor de geest halen hoe op een dag een wat oudere man naar beneden kwam om met de jongens te praten. Nygaard: ‘Die man zei: “Ik heb jullie elke dag zien voetballen en jullie zijn zo vooruitgegaan, willen jullie niet lid worden van een voetbalclub? Hier vlakbij is Fuglebakken. Daar kunnen jullie tegen andere jongens uit de stad spelen. Vraag maar aan je ouders of ze het goed vinden.’
Bron: Tim Dekkers, Het kan niet waar zijn – Voetballegende Kristen Nygaard, 2013, blz. 23, 24-25, 28-29
Kristen Nygaard, een linksbenige middenvelder, loodste AZ’67 naar de top van het Nederlandse en Europese voetbal. Met AZ’67 werd hij landskampioen. Na zijn voetballoopbaan raakte hij levensgevaarlijk gewond bij een auto-ongeluk.
Rob Siekmann
Auteur van ‘Het straatvoetbalboek – Over de huidige betekenis van het straatvoetbal van vroeger (met een voorwoord van Richard Witschge), Willems Uitgevers, 2023
