Peter : Een aantal jaar geleden waren het nog de Nederlandse trainers die overal ter wereld aan de slag konden. Tegenwoordig hebben de Duitsers deze rol overgenomen. In de eredivisie zijn inmiddels drie Duitse trainers actief. Het zijn echter niet de trainers, maar de spelers die het niveau van de eredivisie bepalen.
Ihattaren kreeg in de eerste wedstrijden onder Schmidt alleen maar een basisplaats vanwege de vele coronabesmettingen bij PSV. Hoe anders was dat met Mario Götze. Ondanks dat hij de laatste jaren niet veel heeft gespeeld, kreeg Götze direct een basisplaats. Een goede beslissing van Schmidt, want Super Mario laat zien dat hij het voetballen niet verleerd is. Van zijn spelinzicht en handelingssnelheid kunnen Nederlandse eredivisiespelers alleen maar dromen. Helaas kunnen de overige PSV-spelers de mooie passes van Götze vooralsnog niet op waarde schatten. Het optreden van Götze maakt overigens op pijnlijke wijze duidelijk hoe het gesteld is met het niveau in de eredivisie.
Geloofwaardig
Na de verloren wedstrijd tegen Vitesse toonde Schmidt zich niet van zijn beste kant. De schuld van de nederlaag werd volledig bij de scheidsrechter gelegd. Het is gedrag dat niet alleen aan Duitse trainers is voorbehouden, maar te maken heeft met de druk waaronder trainers staan wanneer het team niet draait. Ronald Koeman maakte het helemaal bont. Klagen over de scheidsrechter en VAR bij verlies en de arbitrage prijzen na een winstpartij. Dan ben je helemaal niet meer geloofwaardig. Dick Advocaat klaagde na de wedstrijd tegen Wolfsberger AC ook over de scheidsrechter, maar vermeldde wel dat het verlies te wijten was aan de slechte prestatie van zijn team. Dat getuigde tenminste van realiteitszin.
Niet alleen trainers maar ook jonge spelers zoals Ihattaren staan onder druk. Na een paar leuke wedstrijden worden ze de hemel in geprezen. Daarnaast hebben ze te maken met spelersmakelaars die zo snel mogelijk willen cashen en azen op een grote transfer naar een buitenlandse club. Het grootste gevaar voor Ihattaren zijn echter de mensen in zijn omgeving die hem naar de mond praten. Daarom is het goed dat hij nu met Schmidt een trainer tegenkomt die niet onder de indruk is van de leuke acties die hij vorig seizoen liet zien. Wil Ihattaren een volgende stap zetten in zijn carrière dan moet hij nu standhouden en wekelijks goed presteren. Schmidt is niet gek, een goede Ihattaren zal hij zeker opstellen. Met Mo en Mario beschikt PSV namelijk over twee spelers die het verschil kunnen maken in een kwaliteitsarme eredivisie.
Frank: Zodra er weer een Duitser het voor het zeggen krijgt in ons land, word ik wat zenuwachtig. Het zal u niet zijn ontgaan dat dit er de laatste tijd steeds meer worden. Laten we er niet wéér intuinen…. De benzine mag dan wel potjeverjandrie dubbeltjes goedkoper worden, het is de jarenlange ellende niet waard. Een eigen complottheorietje…..zo gepiept, maar nu terzake:
Vorig jaar waren we het er met zijn allen over eens dat Mohammed Ihattaren het allergrootste talent is dat de laatste decennia over onze velden heeft gehold. Een nieuwe redder des vaderlands had zich aangediend, hoewel het nog spannend was welk vaderland de gelukkige was: code rood of code oranje? Gelukkig werd het dat laatste met een golf van opluchting tot gevolg, alles zou goed komen…niet wetende dat Koeman zijn koffers reeds had gepakt, onze Gouden Bal-kandidaat een aanslag op zijn benen te verduren kreeg en corona het voetbal überhaupt in een ander daglicht zou plaatsen.
Reservebank
Je vraagt je af hoe Roger Schmidt zich op zijn komst naar Eindhoven heeft voorbereid, want hij ‘ziet het niet’ in Ihattaren……Waar heeft die man dan naar zitten kijken?….Hoe lang kan overmatig Red Bull-gebruik iemands blik vertroebelen?? Ihattaren hóeft niets meer te bewijzen, dat heeft ie al lang gedaan, want je maakt mij niet wijs dat wij collectief gek zijn. Schmidt of geen Schmidt, de speler in kwestie moet vooral doen waar hij zichzelf goed bij voelt en het is allerminst ondenkbaar dat hij op deze leeftijd op de reservebank andere interesses ontwikkelt en besluit zijn talenten aan te wenden als milieudeskundige, decaan of kiloknaller. In dat geval moeten we daar vooral vrede mee hebben.
Ook ik stond ooit op een dergelijk kruispunt en koos toen voor een carrière als voetbalpoëet. Jullie plukken er nu de vruchten van, maar de natie moest destijds wel ruim twintig jaar wachten op een nieuwe WK-finale. Grote kans dat dit lot ons nu ook boven het hoofd hangt, maar laat dat het individuele geluk niet in de weg staan. You can Mo your own way…
