Eeuwige 50 van Club Brugge – 46. Mario Stanic, collectieve spits
De slimme Stanic werd geroemd voor zijn opportunisme, maar betrok ook Gert Verheyen, Lorenzo Staelens, Robert Spehar en Sven Vermant in de offensieve verscheidenheid.
Browsing: Clubs
De Paleizen van Koning Voetbal – Jan Breydelstadion (3)
Hoe warm ik de ontvangst bij Cercle steeds mocht ervaren, toch leek het er altijd koud. De tribune aan de overzijde was doorgaans leeg en in de vaak halflege hoofdtribune had de koele zeewind vrij spel.
Dit was speelronde achttien in de Eredivisie
Op het keerpunt, precies halverwege de Eredivisie, heeft Erik ten Hag met zijn ploeg een overschot van drie punten op Vitesse.
Eeuwige 50 van Club Brugge – 47. Lior Refaelov, de kunde van de kunstenaar
Die bal, hij kwam! Hoge voorzet viel uit het pak en hij nam hem meteen op de slof. Zomaar? Niet zomaar! Net tussen alle drukte in, met een kleine effectvolle draai. Onhoudbaar voor de doelman.
Dit was speelronde zeventien in de Eredivisie
Op het keerpunt, precies halverwege de Eredivisie, heeft Erik ten Hag met zijn ploeg een overschot van drie punten op Vitesse.
Liverpool – Manchester United: Krijgt koppige Klopp klop?
Zodoende staan er twee middenvelders centraal achterin – Fabinho (die dat verdienstelijk doet) en Jordan Henderson (die dat een stuk minder verdienstelijk doet).
De Gouden Schoenen van de Bosuil
Holzhauser werd wel degelijk tweede, maar de respectabele voorsprong van Refaelov in stemmenaantal maakt duidelijk dat het niet echt een strijd was.
De eeuwige 25 van Anderlecht: Frank Vercauteren
Franky De meyer trok met “De eeuwige 25 van anderlecht” naar alle spelers die in het boek vermeld zijn. Franky sprak met Frank Vercauteren.
Authentieke magie in Disneyland
In elk geval gegarandeerd: het You’ll Never Walk Alone vooraf. Een klein liedje, groots opgevoerd door dik vijftigduizend gelovigen in alle kleuren en vormen.
Bij de dood van Gerry Marsden: You’ll Never Walk Alone, een universele ballade van vreugde en verdriet
Voor wie naast de spotlights van het stadion en de rocktempels greep, was de Kop the place to be. Daar kon men zijn verloren dromen en onverwerkte frustraties ongeremd de vrije loop laten.