Twee thuismatchen tegen Anderlecht bepaalden zijn symboliek voor Club. In mei 2014 verspeelde hij de titel door zijn owngoal (0-1) maar twee jaar later opende zijn voorzet op Diaby de weg naar de 4-0 en het kampioenschap.
Achteraf reageerde hij laconiek dat hij de goal nog niet had gezien en bij het bekijken van de beelden wellicht zou schrikken van zichzelf. Brandon Mechele in alle bescheidenheid en ook ten voeten uit.
In maart 1988 kwam hij bijzonder goed voor de dag in de kraker tegen KV Mechelen, die het kampioenschap in het voordeel van Club besliste. Hij won toen het ‘duel der doelmannen’ met Michel Preud’homme.
Vanuit zijn branie lijkt hij bestand tegen de druk. Hij beheerst de agressie die eigen is aan zijn stijl en bewaakt de lijn die niet overschreden mag worden omdat het dan schadelijk wordt voor de ploeg.
Balaban diste het stadion zijn persoonlijke show op en verdween dan in de coulissen. Het groepsleven ging aan hem voorbij, de snelle wagen en de vrolijke nacht interesseerden hem meer.
De slimme Stanic werd geroemd voor zijn opportunisme, maar betrok ook Gert Verheyen, Lorenzo Staelens, Robert Spehar en Sven Vermant in de offensieve verscheidenheid.
Hoe warm ik de ontvangst bij Cercle steeds mocht ervaren, toch leek het er altijd koud. De tribune aan de overzijde was doorgaans leeg en in de vaak halflege hoofdtribune had de koele zeewind vrij spel.
Die bal, hij kwam! Hoge voorzet viel uit het pak en hij nam hem meteen op de slof. Zomaar? Niet zomaar! Net tussen alle drukte in, met een kleine effectvolle draai. Onhoudbaar voor de doelman.
Ik durf er een goede fles rode wijn op te verwedden dat er in de Jupiler Pro League binnen nu en vijf jaar geen wedstrijden in 13-0 gaan eindigen.
Spoiler alert: wat volgt is tegen geen enkele speler of club gericht. Haatmails of andere…