Balaban diste het stadion zijn persoonlijke show op en verdween dan in de coulissen. Het groepsleven ging aan hem voorbij, de snelle wagen en de vrolijke nacht interesseerden hem meer.
De slimme Stanic werd geroemd voor zijn opportunisme, maar betrok ook Gert Verheyen, Lorenzo Staelens, Robert Spehar en Sven Vermant in de offensieve verscheidenheid.
Hoe warm ik de ontvangst bij Cercle steeds mocht ervaren, toch leek het er altijd koud. De tribune aan de overzijde was doorgaans leeg en in de vaak halflege hoofdtribune had de koele zeewind vrij spel.
Die bal, hij kwam! Hoge voorzet viel uit het pak en hij nam hem meteen op de slof. Zomaar? Niet zomaar! Net tussen alle drukte in, met een kleine effectvolle draai. Onhoudbaar voor de doelman.
Ik durf er een goede fles rode wijn op te verwedden dat er in de Jupiler Pro League binnen nu en vijf jaar geen wedstrijden in 13-0 gaan eindigen.
Spoiler alert: wat volgt is tegen geen enkele speler of club gericht. Haatmails of andere…
Dat een verdediger bestraft wordt als hij met de armen zijn lichaam breder probeert te maken, is aanvaardbaar. Maar in dit geval staat de verdediger in de weg van zijn ploegmaat die de bal probeert vooruit te trappen. Er is geen enkel voordeel bij.
‘Club moet straks vooral voor een punt gaan. Overwinteren is nu het belangrijkste. Kortom, aanvallen maar in het achterhoofd houden dat een punt voldoende is. En het wordt niet gemakkelijk. Ook al is Dzuba er niet bij bij de Russen. De kansen zijn fifty-fifty
Zoals hij tijdens de pauze van zijn allerbeste match in voor blauw en zwart zijn ploegmaats opjutte met de intussen legendarische woorden: ‘We moeten doorgaan. We moeten Anderlecht kapot maken.’
Hebben de vaandeldragers van ons voetbal ooit slechter gevoetbald dan dit weekeinde? Club Brugge speelde een dramatische partij in Moeskroen (0-0) en de klassieker tussen Anderlecht en Standard was een al even grote draak (0-0).