Een verrassende ontwikkeling: op zijn dertigste kiest Thorgan Hazard voor Anderlecht. De vraag die iedereen zich stelt: haalt hij nog zijn oude niveau?
En wat als….mocht zijn broer Eden niet bestaan?
Thorgan Hazard. Staat zijn hele loopbaan in de schaduw van zijn broer Eden. Van onderlinge rivaliteit is geen sprake, maar hoe zou de wereld naar Thorgan kijken, mocht Eden niet bestaan? Of doodgewoon geen voetballer zijn geweest. Thorgan – hij werd met een knipoog door zijn ouders genoemd naar de stripverhalenheld Thordal – zou ongetwijfeld het dubbel aantal interlands achter zijn naam hebben staan. Of heeft hij er net voordeel eruit gehaald?
Samen speelden ze uren hun tuin waar vader Thierry met enige mislukte improvisatie twee doelpalen en een dwarsbal had geschilderd. Ze voetbalden er met een versleten voetbal, of kropen door het gat in de haag naar het ‘echte veld’ van Royal Stade de Brainois. Ze oefenden altijd vanuit het pure spelplezier en ze bleven ‘spelen om te spelen’. Op zijn tiende volgde hij Eden naar het buurdorp Tubize en vier jaar later, in 2007, ging hij opnieuw in het voetspoor van zijn broer naar Frankrijk. Maar niet naar dezelfde club, omdat de ouders liever hadden dat Thorgan zijn ontwikkeling kon bepalen en niet altijd de vergelijking met Eden diende te doorstaan. Men stuurde Eden naar Lille, Thorgan werd ondergebracht bij concurrent Racing Club de Lens. Allebei in Le Nord, makkelijk bereikbaar vanuit Waals-Brabant. In 2011 werd hij klaar geacht voor het ‘grote werk’ en op zijn achttiende debuteerde hij in eerste elftal van Lens tegen Stade de Reims. Hij eindigde met veertien selecties. Daarna werd hij opnieuw ‘het broertje van’. Chelsea legde een bom duiten op tafel voor Eden en in het totale plaatje werd ook de overgang van Thorgan geregeld.
Zulte Waregem rook een kans en leende hem voor een seizoen. In het elftal van coach Dury fungeerde hij als linksbuiten en hij ontwikkelde een sterk samenspel met spelmaker Berrier en met middenvelder Junior Malanda.
Zulte Waregem werd de revelatie van het seizoen en eindigde tweede in zowel de reguliere competitie als na de play-offs. In die play-offs versloeg Essevee Anderlecht met 2-1 en tikte Club Brugge op de voorlaatste speeldag uit het titeldebat met 5-2. Het scenario kon niet beter geschreven worden want op de slotdag stonden de twee tenoren Anderlecht en Zulte Waregem tegenover elkaar in het Constant Vanden Stockstadion. Bij winst zouden Thorgan en co de titel vieren. Het mocht niet zijn na een 1-1 draw. Al verdienden de roodwitten eerder de zege dan Anderlecht. Thorgan had zijn stempel gedrukt op de Belgische competitie en ontving als twintigjarige zowel de trofee van Profvoetballer van het Jaar als de Gouden Schoen.
Chelsea leende hem in 2014 uit aan Borussia Mönchengladbach, dat hem in 2015 een vijfjarig contract aanbood. Thorgan manifesteerde zich snel als een echte ‘Fohlen’. De bijnaam van de Borussen was ‘veulens’, naar de traditie van de club om met jonge, speelse en ongrijpbare buitenspelers te voetballen. Derde, vierde, vijfde: drie ereplaatsen in vijf seizoenen. En 46 doelpunten in 182 wedstrijden. Scoren in de Champions League tegen FC Barcelona. En de winning-goal aantekenen tegen Bayern. Dat deed belletjes rinkelen bij het andere Borussia. In 2019 tekende hij voor vijf seizoenen in Dortmund om de eeuwige hegemonie van Bayern te doorbreken. De motor van Thorgan sloeg meteen aan, maar de tweede plaats was telkens het hoogst haalbare in zowel 2019 als 2020. In de herfst van 2020 werd hij even geveld door een blessure.
Intussen had hij zich opgewerkt tot basisspeler bij de Rode Duivels. En voetbalde vaak op bijzonder hoog niveau samen met broer Eden. Van zijn 28 eerste interlands verloor hij er slechts één. In Zwitserland, in het kader van de Nations League Cup, ging België met 5-2 onderuit. Nadat Thorgan binnen het kwartier voor 0-2 had gezorgd. Het leek erop dat we het beste nog niet hadden gezien van hem. Zowel in de Bundesliga als met de nationale ploeg. Met ‘Echte Liebe’ won hij in het coronaseizoen 2020-’21 in een leeg Olympisch Stadion in Berlijn de finale van de DFB-Pokal, in het gezelschap van Haaland, tegen RB Leipzig met 4-1. Na 122 wedstrijden in het geelzwarte shirt van Borussia was het in de winter van 2022 plots voorbij. Hij belandde meer naast de selectie van hem lief was zodat hij de transfermogelijkheid richting PSV Eindhoven als een bevrijding zag. Ook daar bleven de blessures hem parten spelen, maar op de bekerwinst drukte hij toch zijn stempel: gelijkmaker in de finale tegen Ajax (1-1) en eerste strafschop binnen getrapt. In de competitie alweer: een tweede plaats, de vijfde in zijn loopbaan. De vraag rijst nu: haalt hij bij Anderlecht zijn oude niveau? En wint hij eindelijk een landstitel? Keert hij nog terug als Rode Duivel? Zien we hem schitteren op het EK 2024 in zijn ‘tweede thuisland’ Duitsland. Treedt hij daar eindelijk uit de schaduw van Eden? Thorgan Hazard.
