EEUWIGE 50 VAN CLUB BRUGGE
Club Brugge viert in 2021 haar 130ste verjaardag. Op de geboorteakte staat genoteerd: 13 november 1891. Daarom brengen we hier de vijftig beste, belangrijkste, boeiendste voetballers uit de blauwzwarte geschiedenis in beeld. Gerangschikt volgens de persoonlijke keuze van auteur Raf Willems. Wie zijn ze, de helden met het blauw-zwarte hart? Op plaats 47 zet ik Lior Refaelov.
Mijn favoriete Lior Refaelovmatch: 22 maart 2015, finale Beker van België.
Scoreverloop: 12 (1-0) De Sutter; 89 (1-1) Mitrovic; 90 (2-1) Refaelov
Lior Refaelov. ‘De goal van Refaelov! De goal van Refaelov!’ Het is er eentje van het formaat ‘Vandereycken natuurlijk! Vandereycken natuurlijk!’
Alsnog oplossen
Peter Vandenbempt meets Rik De Saedeleer. De beroemde televisieverslaggever riep het uit bij het tweede doelpunt van Club tegen Juventus in april 1978 dat de deur openzette voor de Europacupfinale op Wembley. Rik De Saedeleer volgde vanuit zijn ervaring zijn intuïtie en voelde aan: ‘Dit is het momentum van het Belgisch voetbal.’ Peter Vandenbempt begreep gevoelsmatig op zijn beurt: ‘Club sluit opnieuw aan bij het succes.’
De eerste triomf sinds 2007 was een feit na acht jaren van ongeduld en onbegrip. Dankzij Lior Refaelov, Rafa voor de vele vrienden. Op zijn manier: de kunde van de kunstenaar. Laten we de impact van het moment nog even voor de geest roepen. Club leek de hele wedstrijd, na een vroege voorsprong in de twaalfde minuut, de beker binnen bereik te hebben. Enkele ogenblikken voor het einde buffelde Mitrovic de gelijkmaker binnen. De kopjes gingen naar beneden, de mentale kracht verdween uit het elftal. Een mokerslag. Verlengingen? Het voordeel lag meteen bij Anderlecht. Het gonsde door het hoofd van Rafa.
‘Hoe lossen we dit alsnog op?’ Hij dokterde zijn positie uit en zocht een vrije opstelling rondom de halve maan van de zestien. In het gezelschap van liefst zes paarse verdedigers en toch vermeed hij de omknelling. Zou hij nog komen, die bal? 21 ‘Met de linker jaagt hij de bal voorbij Proto. Fantastische volley! Het is toch nog Club Brugge!’ Zo klonk het vervolg uit de mond van de verbaasde Peter Vandenbempt, elke blauw-zwarte fan kan het intussen imiterend nazeggen.
Back where we belong
Voor Lior was het de kers op de taart van een tot dan toe fantastisch seizoen: zeven doelpunten in Europa, het zouden er achttien worden in alle matchen samen. Club verloor op het einde echter de pedalen en strandde op de tweede plaats.
De voorbije maanden trad hij minder op de voorgrond, maar gedroeg hij zich meer als strateeg van het elftal. Michel Preud’homme prees hem als the king en the decision maker en wees op zijn drievoudige kwaliteiten als ‘inzicht, rust, versnelling’. Hij nam steeds de stroefheid uit de opbouw, in zijn aanwezigheid stond een soepele aanvalsmachine op het veld. Onder zijn impuls keerde Club uit een geslagen positie terug na de nederlagen – zonder hem – tegen Anderlecht (1-0) en KRC Genk uit (4-2). Hij liet de motor draaien tegen Zulte-Waregem (5-0) en KRC Genk thuis (3-1).
Een aanslepende blessure verhinderde dat hij ook domineerde in de slotfase van het kampioenschap. Zodat hij noodgedwongen een beetje beteuterd langs de lijn de galavertoningen tegen AA Gent (1-4) en Anderlecht (4-0) diende gade te slaan. Zo leeft hij voort in het onsterfelijke zinnetje van Peter Vandenbempt. Hij bracht Club terug waar het hoorde: aan de top. Back where we belong! Dat is de verdienste geweest van Rafa: ‘De goal van Refaelov! De goal van Refaelov! ’Lior Refaelov, de kunde van de kunstenaar.
