maandag, december 23

Eeuwige 50 van Club Brugge – 39. Kurt Axelsson, centrale verdediger die Club professionalisme bracht

Pinterest LinkedIn Tumblr +

EEUWIGE 50 VAN CLUB BRUGGE

Club Brugge viert in 2021 haar 130ste verjaardag. Op de geboorteakte staat genoteerd: 13 november 1891. Daarom brengen we hier de vijftig beste, belangrijkste, boeiendste voetballers uit de blauwzwarte geschiedenis in beeld. Gerangschikt volgens de persoonlijke keuze van auteur Raf Willems. Wie zijn ze, de helden met het blauw-zwarte hart? Op plaats 39 zet ik Kurt Axelsson

Mijn favoriete Kurt Axelssonmatch: Club Brugge – FC Chelsea 2-0

Scoreverloop: 4’ (1-0) Marmenout, 30’ (2-0) Lambert; kwartfinale Europacup der Bekerwinnaars 1970-‘71

Club Brugge – FC Chelsea op 10 maart 1971 leek Europese perspectieven te openen. Club versloeg de Engelse bekerhouder met 2-0. Dankzij onder meer het sterke verdedigingswerk van Kurt Axelsson.  Onder zijn leiding hield Club ook de nul in de vorige twee rondes tegen het Zwitserse FC Zürich en het West-Duitse Kickers Offenbach. Kurt Axelsson barstte van de ambitie en dacht al vooruit: halve finale Europacup en eindelijk landskampioen?

Kopje onder op Stamford Bridge

In een tijdspanne van achttien dagen werd zijn droom doorprikt. Hij presteerde opnieuw sterk op Stamford Bridge, maar moest slechts acht minuten voor tijd buigen: 2-0. Tijdens de verlengingen zakte Club door het ijs: 4-0. Chelsea versloeg in de finale Real Madrid. Op 4 april bezocht Standard De Klokke. Die was net als tegen Chelsea gevuld tot op…het tribunedak: 23.000 toeschouwers! Club startte furieus en liep uit tot 2-0. De landstitel wenkte. Standard sloeg terug: 2-3. Axelsson gaf niet op. Een week later liep hij echter tegen Lierse een beenbreuk op: seizoen voorbij en nieuwe nederlaag van 2-3. Club eindigde op één punt van Standard. Voor Kurt Axelsson was het hoogtepunt voorbij.

Kurt Axelsson was een centrale verdediger die in volle boei van zijn loopbaan van Gaïs Göteborg naar Club Brugge kwam. Dankzij hem verdween het amateurisme uit de blauw-zwarte clubcultuur. De laatste prijs was geleden van 1920 en Club was al bijna een halve eeuw een tamelijk kleurloze verschijning. Axelsson regisseerde vanuit het centrum van de verdediging zijn elftal naar de top: vice-kampioen in 1968, 1970, 1971. In 1972 bleef hij door een blessure – een gecompliceerde beenbreuk – vrijwel het hele seizoen langs de kant. In 1973 mocht hij het landskampioen mee op zijn palmares schrijven, al was hij geen vaste waarde meer. Axelsson was een moderne verdediger die als één van de eersten mee begon in te schuiven, waardoor Club zich aanvallend bijzonder sterk kon manifesteren en risico’s kon nemen.

Eindelijk prijzen

Kurt hield desnoods in zijn eentje de verdediging recht. Hij zocht vaak de vrije man maar toonde zich ook als ‘vrije man’. Hij vroeg de bal en dirigeerde zijn verdediging. Hij hielp Club over zijn faalangst heen en leerde het prijzen winnen: de Belgische bekers van 1968 (na strafschoppen met 7-6 tegen Beerschot) en van 1970 (6-1 tegen Daring). In 1968 toonde hij zijn sterke mentaliteit: in de eerste strafschoppensessie miste hij als enige, in de tweede trapte hij zonder complexen binnen. Na 1973 speelde hij nog enkele jaren bij AS Oostende. In 1984 overleefde hij een autocrash niet. Hij werd slechts 41 jaar.

BLAUW-ZWART SPELERSPROFIEL

Kurt Axelsson (10/11/1941)

Speler: 1967-1973

Landskampioen: 1973

Bekerwinnaar: 1968, 1970

Eeuwige 25 – Eeuwige 25 Club Brugge | Raf Willems

Share.

About Author

Raf Willems (1960) noemt zichzelf voetbalschrijver met een boekenkast. Hij is uitgever en auteur van meer dan 40 boeken over ‘voetbal met een knipoog naar geschiedenis & samenleving’ en schreef voor het Nederlandse weekblad Voetbal International (1995-2000), de krant NRC Handelsblad (2001-2006) en de website Stichting meer dan Voetbal (2008-20014). Sinds 2014 Initiatiefnemer van voetbaldenktank & onlineplatform De Witte Duivel.

Comments are closed.