Na een 2-1 nederlaag op Jan Breydel tegen Club Brugge stond het mathematisch helemaal vast dat de Belgische titel ook in 2021 niet naar Royal Antwerp FC zal gaan. Dat zou weliswaar een half mirakel geweest zijn. Het is op zich al een straffe prestatie dat Antwerp in deze jaargang van de Pro League pas op twee speeldagen voor het einde definitief moest afhaken.
12+1
Na een heel bewogen voetbalseizoen, dat voor Antwerp eigenlijk al begon met bekerwinst, is het duidelijk dat er een bladzijde in de geschiedenis van de club wordt omgedraaid. Je zou kunnen stellen dat stap één van de wederopstanding van Antwerp wordt afgesloten. Dat de rol van Luciano D’Onofrio in het verhaal is uitgespeeld, maakt meteen ook duidelijk dat er andere namen in het verhaal zullen gaan opdraven. Want het mag duidelijk zijn dat de ambitie van eigenaar Paul Gheysens nog lang niet bevredigd is.
Het is zelfs nauwelijks te bevatten dat ‘nog maar’ vier jaar geleden Paul Gheysens naar voor trad als de nieuwe sterke man van Royal Antwerp FC. Zijn invloed gold dan al wel een tijdje met Patrick De Cuyper in de rol van ‘stroman’, zullen we het maar noemen. Antwerp kreeg in dat tijdperk al wel meer armslag om zich sportief te versterken, maar er was in het seizoen 2016-17 wel een opmerkelijke comeback nodig onder leiding van Wim De Decker, die na nieuwjaar inderhaast als opvolger van de sputterende David Gevaert als coach werd aangesteld. Onder leiding van De Decker realiseerde Antwerp nog eens een ‘mirakel’ zoals in de goeie ouwe tijd door op de valreep toch de promotie af te dwingen, zoals de supporters van de club dat uitdrukten, na twaalf-plus-één jaar. (De uitkomst van de som 12+1 is op de Bosuil een verboden woord, red.)
Die promotie maakte meteen de weg vrij voor Paul Gheysens om zich te ‘outen’ als de nieuwe eigenaar van Antwerp. Vrijwel per toeval kwam Gheysens uit bij Luciano D’Onofrio, die kort tevoren in de pers verklaard had dat hij nog wel eens zijn kunstjes wilde bovenhalen om in de grootste stad van Vlaanderen iets neer te zetten. Het bleek een vrijwel openlijke sollicitatie, waar Paul Gheysens gretig op inging. Zoals de baas van Ghelamco en Antwerp dat uitdrukte bij de voorstelling van D’Onofrio op de Bosuil: “Ik ken wel iets van paarden, maar heel weinig van voetbal. Daarom stel ik mijnheer D’Onofrio aan als sportieve baas van de club”.
Weerbare ploeg
Het werk dat voor de boeg lag, was gigantisch. Er moest een ploeg en volledige sportieve omkadering gebouwd worden. Het stadion was tot op de draad versleten. Maar met zijn Ghelamco was het voor Paul Gheysens dan weer gesneden koek om daar zelf mee aan de slag te gaan. Maar ook commercieel en administratief was de Bosuil omzeggens een rampgebied.
Als je de periode van Patrick De Cuyper erbij rekent is er de voorbije vijf jaar in Deurne-Noord een klein legertje aan nieuwe spelers en medewerkers gepasseerd, die in sommige gevallen net zo snel weer van het toneel verdwenen als ze erop verschenen waren. Desondanks begonnen in snel tempo contouren te verschijnen van een weerbare ploeg, van een gedegen commercieel en administratief beleid en zeker ook van een vernieuwd – of zeg maar nieuw – Bosuilstadion.
De resultaten mogen best al gezien worden. Antwerp zal ook dit seizoen geen kampioen worden. Maar de club kwalificeert zich wel al zeker voor het derde jaar op rij voor Europees voetbal. Er staat een derde bekerzege op het palmares. En de helft van de nieuwe Bosuil is gebruiksklaar tegen de tijd dat er na die ellendige corona-pandemie terug supporters naar het stadion mogen komen. Maar het werk is nog lang niet af.
Nieuwe wegen
In de zomer van 2021 is voor Antwerp zelfs het ogenblik aangebroken om alweer nieuwe wegen in te slaan. Met Lior Refaelov vertrekt alvast één speler die de belichaming was van de sportieve wedergeboorte van Antwerp. Of die andere coryfee Mbokani nu vertrekt of niet is nog niet helemaal duidelijk. Maar wel duidelijk is dat er een nieuwe injectie aan talent nodig is om het resterende kloofje met de absolute Belgische top te dichten. Door het vertrek van D’Onofrio zal ook het sportieve beleid een facelift moeten ondergaan. Na al de reuzenstappen die Paul Gheysens met zijn club de voorbije jaren al gezet heeft, valt het niet te verwachten dat hij nu de knip op de beurs zal houden. Maar wie zal zich aandienen met schouders die sterk genoeg zijn om de verwachtingen die zo hoog gespannen zijn in te lossen?
Een boeiend verhaal om te volgen…
