Het (in extremis) zelf gegeven ontslag van Vincent Goemaere als voorzitter van Cercle Brugge zindert nog na in Brugge. Vooral bij de fans en de achterban die niet nalaten om te vermelden (de sociale media vooral) dat daarmee het laatste stukje DNA van het oorspronkelijke Cercle Brugge verdwijnt. Het is typerend dat de vereniging de zaak zo snel mogelijk wil afsluiten. Goemare gaf zijn ontslag op zaterdagmorgen, daaraan ging een online bestuursvergadering op vrijdag vooraf waarin werd gemeld dat hij zijn voorzitterszetel sowieso ging verliezen. Na zijn ontslagname werd de website razendsnel aangepast, al op zaterdag werden de foto en de functie van Goemaere uit het organigram verwijderd. En hij bleek niet welkom om de match tegen en op Charleroi bij te wonen.
Goemaere haalde zelf AS Monaco binnen, maar dat blijkt nu in de persoon van Ben Lamrecht, de nieuwe CEO, het paard van Troje te zijn. Inmiddels CEO bij Monaco met als officiële titel algemeen directeur maar ook nog altijd richtinggevend bestuurder bij Cercle … Die Lambrecht maakte al vrij snel duidelijk dat Goemaere steeds minder te zeggen zou hebben. Dat die niet helemaal wou inbinden, bleek uiteindelijk de reden om definitief afscheid te nemen. Voor de goeie verstaander: had Goemaere zijn ontslag niet gegeven, dan had hij het gekregen. Zijn mond moest helemaal worden gesnoerd. Zoals hij zelf na zijn ontslag aangaf: “De hoofdaandeelhouder, heeft altijd gelijk”. Hij wist ook dat Monaco in 2017de reddingsboei had uitgeworpen, anders was de vereniging misschien uit het profvoetbal verdwenen. Dat het zover zou komen dat het zijn job als voorzitter zou kosten was niet ingecalculeerd. Bij de achterban leek hij wel behoorlijk populair. Benieuwd wie nu op de nieuwjaarsreceptie binnen acht dagen (24 januari) het woord zal voeren als “voorzitter”.
Het zou wel eens Thomas Tousseyn kunnen zijn, één van de andere vier huidige bestuurders … Geen ondernemer, wel onderzoeker, staflid en professor aan de KU Leuven, specialiteit hemato- en moleculaire pathologie en daardoor nauw betrokken bij de onderzoeken naar bloedziekten zoals leukemie. Hij stond ook aan de wieg van de stichting ‘Me to you’, voor specifieke onderzoeksprojecten naar de opmars van leukemie en aanverwante vormen van beenmerg- en bloedziekten. Miquel Van Damme was indertijd peter van die stichting. Tousseyn lijkt meer mee te gaan in de keuzes van Monaco en minder ophef te maken over de formats. Goemaere heeft nooit zijn bezwaren tegen het huidige format opgegeven en was/is nog minder gelukkig met het format voor komend seizoen.
“Met 16 ploegen met play-downs en met een ploeg die ook op plaats dertien nog altijd kan zakken. Zo kunnen de ploegen van de K11 nooit een stabiel beleid voeren, elk jaar moeten ze vechten tegen de degradatie”, stelde hij. En dat Cercle bij die ploegen hoort, dat wist Goemaere uiteraard ook en dat is minder een gebrek aan ambitie dan wel een realistische vaststelling. Al lijkt Cercle momenteel geen degradatiekandidaat, het lijkt ook niet de ploeg die zich meteen kan meten met de subtop. AS Monaco stuurt vooral spelers uit de jeugd die zich nog moeten bewijzen, of het investeert mee in jonge talenten die mogelijk een meerwaarde kunnen zijn voor Monaco zelf of financieel interessant zijn. Topspelers naar Cercle sturen is daar niet bij.
Daniel Christiaens
