zaterdag, april 20

Alleen de zege is positief voor Duivels

Pinterest LinkedIn Tumblr +

Weggespeeld (vooral voor de rust), maar niets dan positief nieuws van de Rode Duivels in Qatar. Er werd immers gewonnen tegen Canada, tegen een team dat punten kan pakken in deze groep. Marokko en Kroatië speelden gelijk en de vicewereldkampioen van vier jaar terug oogde al even oud en uitgeblust als ‘onze jongens’. Ik kan maar op dezelfde nagel blijven kloppen: de ploeg van Roberto Martinez heeft vers bloed nodig. Er lopen te veel Duracell-mannetjes in het team die zo goed als leeg zijn. Hopelijk zijn de ogen van de Catalaan nu ook opengegaan.

Een doelpunt van Batshuayi leverde dus een zuinige zege op. Zuur voor de Canadezen, die echter de hand in eigen boezem moeten steken. Als je vroeg in de partij een strafschop mist, is de kans groot dat je met lege handen achterblijft. Zeker als je nadien de kansen de nek blijft omwringen. Thibaut Courtois moest niet eens wonderen verrichten in doel.

Hoe dan ook, het was een ontluisterende start voor de Duivels op dit onzalige WK. Behalve het doelpunt werd er nauwelijks gevaar gecreëerd en dat was niet de schuld van Eden Hazard. Hij was niet eens de slechtste Duivel. Vooral teleurstellend was de prestatie van Kevin De Bruyne, die vorige vrijdag tegen Egypte ook al bleekjes voor de dag kwam. Een duidelijk gefrustreerde KDB ging ook nog eens openlijk in de clinch met Martinez en Alderweireld. Dat wordt nog spannend de komende dagen.

In de tweede helft was er wat beterschap te merken, omdat de Canadezen toch al heel wat energie verbruikt hadden en omdat er met de inbreng van Amadou Onana, Leandro Trossard en Loïs Openda toch wat meer scherpte in de ploeg kwam. De defensie hield stand, maar of Toby Alderweireld en vooral Jan Vertonghen drie zware matchen op rij op de benen blijven is uitermate twijfelachtig.

Roberto Martinez had dan toch naar de goede raad van zowat de voltallige voetbalwereld geluisterd en Leander Dendoncker verkozen boven de nog te jonge Zeno Debast. Al blijft het volstrekt onbegrijpelijk dat hij met een speler startte die hij in de vorige vier interlands geen speeltijd gunde. De uitleg van de bondscoach voor de wedstrijd zou uitgetikt alleen als wartaal omschreven kunnen worden.

De eerste drie punten zijn dus binnen. Nog één keer winnen en de tweede ronde is een feit. Marokko en Kroatië maakten bovendien weinig indruk. De Noord-Afrikanen moeten het toch vooral ook van inzet hebben en Kroatië is even oud als de Duivels.

En er was nog meer goed nieuws. Indien de Belgen de groep winnen zou niet Duitsland maar Japan de tegenstander kunnen worden in de 1/8ste finales. De Nationalelf (vroeger de Mannschaft) verloor immers tegen Japan (2-1), de tweede sensatie op dit WK. Hoewel, we weten van vier jaar terug dat je Nippon niet zomaar opzijzet en de ploeg lijkt nog gegroeid.

Tweede worden in de poule daarentegen wordt heel andere koek. Dan wordt waarschijnlijk Spanje de tegenstander. La Roja bezorgde het zwakke Costa Rica flinke billenkoek (7-0) en de uitblinkers Pedri en Gavi zijn respectievelijk 19 en 18 jaar oud. Ik blijf het herhalen, dit wordt het WK van de jeugd.

Overigens blijft het rommelen in Qatar. De Duitsers maakten een statement met een ploegfoto waarbij de spelers de hand voor de mond hielden. De Fifa zorgt er met zijn dreigementen voor dat de mensenrechten in de aandacht blijven. De Duitse minister van Binnenlandse Zaken en onze minister van Buitenlandse Zaken zaten met de OneLove-armband naast Gianni Infantino op de eretribune. Wat een kaakslag voor deze narcist.

En daar blijft het mogelijk niet bij. Er zijn geruchten dat de Deense ploeg overweegt zich uit het toernooi terug te trekken. De gevolgen zouden zwaar zijn. Denemarken zou zonder twijfel uitgesloten worden van deelneming aan het komende WK, maar misschien is dat nog zo erg niet. We moeten stilaan beginnen rekening houden met de mogelijkheid dat de Europese landen (Uefa) uit de Fifa stappen. Een EK om de twee jaar, eventueel met een uitnodiging voor de sterkste Zuid-Amerikaanse landen, zou even veel weerklank krijgen als een WK en weinig verschil maken wat tv-rechten en sponsoring betreft. Voor de rest van de voetbalwereld zou het een drama zijn. En dat allemaal omdat de Fifa-voorzitter naar de pijpen van de emir danst.

 

Share.

About Author

François Colin (1948) was achtereenvolgens rubriekleider voetbal en chef-sport van Het Nieuwsblad en senior writer van De Standaard. Na zijn pensioen in 2014 was hij tot 2021 columnist van SportVoetbalmagazine. Hij bracht verslag uit van twee Olympische Spelen, tien EK's en negen WK's voetbal en was aanwezig bij ruim driehonderd interlands van de Rode Duivels. Hij is auteur of co-auteur van een vijftiental boeken over de mooiste sport op aarde.

Leave A Reply