Straffe verhalen: de ‘held’ Harry Gregg

Vorig weekeinde overleed ex-Manchester United-doelman Harry Gregg (87). Hij was zowel een slachtoffer als een held van de vliegtuigramp van 1958 in München die acht spelers van de zogenaamde eerste generatie Busby Babes het leven kostte.

U mag zich vanavond voor de aftrap van Club Brugge-Manchester United aan een minuut stilte verwachten. De bezoekers zullen zeer waarschijnlijk ook een zwarte armband dragen. Man United is immers in rouw. Het verloor één van zijn meest iconische spelers.

Het woord ‘held’ wordt al te gemakkelijk gebruikt in het voetbal. Er lopen immers weinig helden rond op een voetbalveld. Harry Gregg was echter een echte held.

Op 6 februari 1958 maakte vlucht BEA609 een tussenlanding in München. Aan boord waren de spelers van Manchester United, die de avond voordien Rode Ster Belgrado hadden uitgeschakeld in de kwartfinale van Europacup I.

Op de besneeuwde luchthaven München-Riem probeerde het vliegtuig drie keer van de grond te komen. De derde keer was fataal. Het toestel crashte. 23 passagiers zouden de ramp niet overleven.

Harry Gregg had een flinke klap op het achterhoofd gekregen, maar kroop als één van de eersten uit het vliegtuig. Hij wist nog niet goed wat hem was overkomen toen hij een baby hoorde huilen. Op gevaar van eigen leven ging hij op zoek naar de twintig maanden oude Vesna Lukic. Nadien keerde hij terug om haar zwangere en zwaargewonde moeder te redden.

Het grondpersoneel probeerde hem duidelijk te maken dat het vliegtuig elk moment in brand kon vliegen, maar Gregg haalde nog zijn ploegmaats Bobby Charlton en Dennis Viollet uit het wrak. Nadien verzorgde hij manager Matt Busby en ploegmaat Jacky Blanchflower op het tarmac.

Dertien (!) dagen later stond Harry Gregg onder de lat in de FA Cup-wedstrijd tegen Sheffield Wednesday en enkele maanden later was hij één van de ‘helden’ van het WK in Zweden, waar hij met de trein (in derde klasse) naartoe reisde. Met Noord-Ierland schakelde hij Italië en Portugal uit en bereikte de kwartfinales. Hij werd boven Lev Yashin verkozen als doelman van het WK en stond in het WK-elftal met onder andere Pelé, Garrincha en Raymond Kopa.

Drie jaar na het WK overleed zijn vrouw aan kanker en bleef hij met twee kinderen achter. Het was te veel voor Harry Gregg, die zijn geloof in God verloor. Tot overmaat van ramp moest hij aan de schouder worden geopereerd. Binnen de kortste keren had hij zijn basisplaats echter heroverd.

Harry Gregg verzamelde 25 caps voor Noord-Ierland en droeg 248 keer het shirt van Manchester United. Hij coachte nadien onder andere Swansea, Crewe en Carlisle en keerde in 1978 naar Old Trafford terug als T2 van Dave Sexton.

Harry Gregg behoorde tot de eerste lichting Busby babes, maar behoorde aanvankelijk ook nog tot de tweede generatie. Hij speelde nog een tijdje samen met zijn gouwgenoot George Best, die er prat op ging dat hij als ‘apprentice’ de schoenen van Gregg had mogen poetsen. In de Europese bekerfinale van 1968 tegen Benfica was hij onder de lat opgevolgd door Alex Stepney.

Het duurde 45 jaar vooraleer Harry Gregg een eerste keer sprak over de ramp in München. Vijf jaar later maakte hij kennis met de broer van Vesna Lukic die dankzij hem werd geboren.