Spoiler alert: dit is geen bijdrage tegen Club Brugge of tegen Simon Mignolet. Wel in tegendeel. Wat we hier schrijven geldt voor elke club in het Belgische voetbal. Met andere woorden: scherpslijpers, spaar je pen en steun de doelman(nen).
Teleurstellen?
Op twitter verscheen een boodschap van Simon Mignolet. Weliswaar op de account van Arthur Theate, een blunder van de socialmediamanager, maar dat doet hier verder niet ter zake. Na het 2-2 gelijkspel tegen Standard Luik liet Mignolet de volgende tweet optekenen: Bad day, I feel responsible for letting down the team. We will be back after the international break. #BluvnGoan.
Los van het feit dat die boodschap best ook in het Nederlands had gemogen, begrijp ik deze boodschap echt niet. To let down betekent volgens het vertaalwoordenboek Van Dale onder andere verraden, bedriegen, duperen, teleurstellen, in de steek laten, in de kou laten staan of laten stikken/vallen/zitten.
Wel, als er al één vertaling zou kunnen voor deze zin, dan zou het hoogstens teleurstellen zijn. Want wat heeft de beste doelman in de Belgische competitie nu precies op zijn kerfstok? Enerzijds beoordeelde hij een fase fout en kwam onoordeelkundig uit zijn doel, waardoor Doennum makkelijk kon scoren en Standard terug in de match bracht. En anderzijds kwam hij nogal wild in op een hoge bal en veroorzaakte daardoor een (terechte) strafschop. En dat leidde tot een tweede doelpunt van de bezoekers. Een stand die niet meer veranderde en ervoor zorgde dat Club Brugge maar één punt kreeg. Allemaal de schuld van Simon Mignolet dus, die er op die manier in zijn eentje verantwoordelijk voor was dat de achterstand van Club op het verrassende Union opliep tot vier punten. Dat was in ieder geval de teneur van de commentaren na de wedstrijd. En dat wordt dan versterkt door de schuldbekentenis van Simon Mignolet zelf.
Excuses overbodig
Komaan, zeg. Kan het nog grotesker? Inderdaad, Mignolet heeft twee inschattingsfouten gemaakt die tot die twee tegendoelpunten hebben geleid. Moet hij daarom schuld bekennen? Laten we dat eens plaatsen tegenover het aantal keren dat een aanvaller – in die match, maar ook in alle andere matchen en bij alle andere ploegen – een kans de nek omwringt. Of meer zelfs, niet tot kansen komt, omdat hij bijvoorbeeld onoordeelkundig is opgesteld, een slechte pas geeft, of gewoon de intentie van een ploegmaat niet begrijpt. Hebben we daarbij al één keer een tweet van een veldspeler gezien die zich verontschuldigt omdat hij de bal op de paal of doellat trapt? Heel wat mensen noemen dit pech, maar eigenlijk is dit gewoon slecht getrapt, want anders gaat die bal binnen. Dus waar blijven in al die gevallen excuses? Zie je Nainggolan, Onuachu of Vanzeir al schrijven: sorry, ik heb die kans gemist en heb mijn ploeg in de steek gelaten?
Voor mij hoeven die verontschuldigingen natuurlijk niet, want ik ga er nog altijd van uit dat geen enkele speler – tenzij er fraude in het spel is, en dat zou pas verraad of bedrog zijn – met opzet iets doet dat niet tot een doelpunt leidt. Net zoals Mignolet niet met opzet tot twee keer in één wedstrijd in de fout gaat. Laten we het simpel stellen, indien Club Brugge drie keer zou hebben gescoord, dan was er nauwelijks een vuiltje aan de lucht en zouden de fouten van Mignolet faits divers zijn. Quod non.
In de commentaren bij de match tussen Club en Standard wordt trouwens zeer weinig aandacht besteed aan het mistasten van Arnaud Bodart, waardoor Bas Dost vrij makkelijk het eerste doel kon scoren. Stel, Bodart maakt die fout niet, hoe zou de match dan zijn verlopen?
Daarom is het voor mij zo bevreemdend dat de doelman van Club Brugge zijn excuses aanbood. Des te meer omdat de doelmannen in de huidige Belgische competitie gemiddeld een hoger niveau halen dan de veldspelers. En het gaat niet enkel om de usual suspects, zoals Mignolet, Bolat of Bodart. Maar ook andere doelmannen zoals Butez, Koffi, Moris, Van Crombrugge of Vandevoordt houden regelmatig hun ploeg recht. Het niveau van de doelmannen is op dit ogenblik merkelijk hoger dan dat van veruit de meeste veldspelers. De Belgen in deze reeks houden hier zo de rijke traditie van Belgische doelmannen in stand.
Oneerlijk
Het is dus echt oneerlijk om die fouten van Mignolet, en a fortiori van alle andere keepers, zo uit te vergroten. Bekijk hun prestatie over een hele match en niet over die enkele tussenkomsten die wat minder of slecht zijn. Zo kreeg Mignolet als enige speler van de tweeëntwintig in Het Nieuwsblad maar een 4, terwijl Vanaken en Bodart een 6 kregen. Ik begrijp niet goed hoe de journalist van dienst dat verschil kan verantwoorden. Overigens is de teneur toch dat Club Brugge altijd had moeten winnen. Toch verzamelen ze maar in totaal 62 punten, terwijl Standard aan 67 punten komt. Ik begrijp het echt niet.
Tot slot, beste Simon Mignolet, you didn’t let the team down, the team let you down.
PS Hernieuwde vraag aan Filip Joos: laat je coachen om owngoal juist uit te spreken. In Keek op de week deed je het namelijk opnieuw.
