Nooit eerder volgden Nederlandse voetbalsupporters hun idolen zo massaal als op woensdag 12 december 1962 naar Antwerpen. Ruim 40.000 koppen telde het legioen van Feyenoord die avond in de volle Bosuil. De eerste massale expeditie van Nederlandse supporters in het Europese clubvoetbal. Een memorabele wedstrijd werd het, de beslissingswedstrijd tegen Vasas Boedapest om een kwartfinaleplaats in het Europa Cup-toernooi voor landskampioenen.
Eeuwig verbonden aan dat duel blijft de naam van Rinus Bennaars (1931-2021), de maker van de enige goal. ‘De bedwinger van Pelé’, werd hij deze week genoemd na zijn overlijden op maandag 8 november op 90-jarige leeftijd in zijn woonplaats Bergen op Zoom. Bennaars dankt die benaming aan zijn rol in de interland Nederland – Brazilië op 2 mei 1963, met 1-0 gewonnen door Oranje door een doelpunt in de voorlaatste minuut van Ajax-speler Peet Petersen.
Pelé zat toen allang op de tribune. Na exact 30 minuten kreeg hij een seintje om het veld te verlaten, zo was contractueel afgesproken. Rinus Bennaars keek verbaasd op, hij gnuifde van genoegen. Nadrukkelijker had Pelé niet kunnen bewijzen dat zijn opdracht was geslaagd, zo dacht Bennaars, nog een tikkeltje onnozel. Geen moment mocht hij Pelé uit het oog verliezen. ‘Zit hem op de hielen, overal waar hij gaat’, had bondscoach Elek Schwartz hem bevolen.
Pelé reageerde nors op die bejegening. ,,Ik vond het een nare opdracht. Pelé zat als klittenband aan mij vast, maar gelukkig was hij na afloop bij het diner – dat was toen nog traditie – toch vriendelijk tegenover mij. Ik vertelde hem dat ik het jammer vond dat hij maar een half uur had meegedaan en dat ik hem zo op zijn huid gezeten had. Pelé bleef heel vriendelijk. Heel open ook. Met tegenstanders als ik kreeg hij wel vaker te maken, zei hij”, vertelde Bennaars later over de confrontatie met de sterspeler die een jaar eerder voor de tweede keer wereldkampioen was geworden met Brazilië.
PLEZIER IN DEURNE
Nee, dan beleefde Rinus Bennaars toch meer plezier aan die avond in Deurne. Twee weken eerder had hij wegens familieomstandigheden de uitwedstrijd in Boedapest moeten missen. Na twee gelijke spelen (thuis met 1-1, uit met 2-2) moest een derde wedstrijd op neutraal terrein de beslissing brengen. Uit-doelpunten telden nog niet dubbel, zo nodig zou na verlengingen het muntje van scheidsrechter Luc van Nuffel de winnaar bepalen.
Dankzij Rinus Bennaars bleef Feyenoord dat lot bespaard. ,,Het mooiste doelpunt in mijn hele carrière”, aldus Bennaars, die zelfs de opgedroogde modder nooit van de blauwe schoenzool heeft afgeklopt, zo verknocht beef hij altijd aan zijn relict uit Deurne.
De invasie van Rotterdamse supporters in Antwerpen bleek het startsein van een lange reeks waarom de fans Feyenoord tot in alle hoeken van Europa massaal volgen. Vijf maanden later scheepten zich zelfs 3.000 supporters in voor een bootreis met De waterman en de Grote Beer naar Lissabon waar het Europese avontuur van Feyenoord in 1962-1963 in de halve finale eindigde tegen Benfica. Een jaar verliet Bennaars Feyenoord om nog twee jaar uit te bollen in de Tweede Divisie bij DFC in Dordrecht.
VIJFTIEN INTERLANDS
Zijn interlandloopbaan eindigde een half jaar ná het duel waarin hij Pelé ketende. Tussen de eerste en laatste van vijftien wedstrijden in Oranje ligt liefst twaalf jaar. Tussen medio 1954 en maart 1963 werd hij zelfs nooit gekozen. Opmerkelijk genoeg speelde Bennaars wel twee keer tegen Brazilië. Op de Olympische Spelen van 1952 verloor hij met 5-1 vaan de Brazilianen die toen beschikten over onder anderen Vava, de latere wereldkampioen, en een aanvoerder die de naam José Moreira ‘Jansen’ droeg.
Rinus Bennaars speelde toen nog bij DOSKO in Bergen op Zoom, in de zuidelijke tweede klasse, in een tijdvak dat Nederland nog geen betaald voetbal kende. Bennaars drong tot Oranje door omdat hij indruk maakte als een handig dribbelaar. Hij was een zogeheten binnenspeler in de vijfmans-voorhoede van destijds. Imponerend was zijn debuut in een gedenkwaardige Derby der Lage Landen, die op 25 november 1951 in 6-7 eindigde.
In zulke wedstrijden kwam Rinus Bennaars beter tot zijn recht dan met een rol als cipier van Pelé.\
