vrijdag, april 26

44. Offside & onside – 28 april 2023 – 25.000 supporters

Pinterest LinkedIn Tumblr +

Offside

  • Het interview met Dante Vanzeir was niet onmiddellijk een goed idee. Een n-woord of een m-woord, hij zal door stof en as moeten. Dante zal ook nog moeten leren dat een woord dat je letterlijk vertaalt, in een andere taal niet altijd dezelfde lading dekt.
  • In elke ons bekende competitie worden alle wedstrijden tijdens de laatste twee speeldagen gelijktijdig gespeeld. Om competitievervalsing zoveel als mogelijk te verhinderen. In alle landen? Neen, in een klein landje aan de Noordzee is er een competitie waar ze het anders doen. Op de voorlaatste speeldag was er geen sprake van gelijktijdigheid. En op de laatste speeldag werden twee wedstrijden verplaatst. Die wedstrijden hadden zogezegd geen invloed meer op de stand. Dat supporters plots weer een ander aanvangsuur voorgeschoteld krijgen zal de kalendermaker en vooral de tv een rooie rotzorg wezen. Lastige wezens, die supporters! Zouden we daar niet kunnen vanaf raken?
  • Wordt het nu niet echt tijd dat die verschrikkelijke Mogi Bayat definitief als makelaar buiten spel wordt gezet?
  • Het blijft vreemd. Anderlecht op de elfde plaats en toch blijven artikels over de Brusselse ploeg de kranten vullen. Het zou terechter zijn mocht er meer aandacht worden besteed aan de goede prestaties van Cercle Brugge of Westerlo. Voor de drie clubs geldt trouwens: je oogst, wat je hebt gezaaid.
  • UEFA-voorzitter Ceferin wil belangrijke wedstrijden van de Champions League in Amerika laten spelen. Een Europese competitie met Europese clubs hoort alleen in Europa thuis. Verhuizen zou een schande zijn voor de fans. En wie geeft het thuisvoordeel af? Of wil Ceferin de finale in de States spelen?
  • In Extra Time werd uitgebreid de lof gezongen van de play-offs. De spanning op de laatste speeldag: geweldig. Heel juist, maar dat heeft niets te maken met de play-offs. Zonder zou het tussen Club Brugge en AA Gent om een Europees ticket zijn gegaan. Lijkt toch nog net iets belangrijker dan deelneming aan PO1. Vooral onderin was het ongemeen spannend, werd benadrukt. Juist, had helemaal, maar dan ook helemaal niets te maken met het format. Geen woord overigens over de vele minpunten van het format, waar een overgrote meerderheid van de voetballiefhebbers tegen is. Maar het gaat niet om hen, het gaat om ons.

Onside

  • De zalige “Live-Ticker” op de radio tijdens de laatste speeldag met telkens weer veranderende situaties. Wat een verademing in vergelijking met het soms platte tv-commentaar. Het vervulde ons met nostalgie van ver vervlogen tijden met Jan Wauters of Marc Stassijns ergens te velde en Mick Clinckspoor of Kathy Lindekens die alles aan elkaar praatte. Meer van dat, graag, maar we weten dat dit een utopische vraag is.
  • Veel tranen in het voetbal hebben een gelijkenis met wat een krokodil al eens durft laten vloeien. En toch is dat niet altijd zo. De oprechte tranen van Jelle Vossen bij de degradatie van Essevee toonden dat er toch nog “echte” voetballers bestaan die met hart en ziel bij hun job zijn.
  • King Kev speelt toch wel een heel vreemd seizoen. Met vele ups (toch weer een heel aantal beslissende assists en doelpunten), maar ook heel wat downs (met het WK als absoluut dieptepunt). Maar gisteren zette hij als heerser op het veld tegen Arsenal Manchester City waarschijnlijk op weg naar een nieuwe titel.
  • “Pelé” is als Portugees woord in het Braziliaans woordenboek Dicionário Brasileiro da Língua Portuguesa opgedoken. Het betekent zoiets als Merckxiaans bij ons. En dat laatste woord wordt ondertussen al te vaak misbruikt, we kunnen ons voorstellen wat het in het voetbalgekke Brazilië zal worden. Nu, Pelé heeft dit evenzeer verdiend als “onze” Eddy. Jammer genoeg kan hij het zelf niet meer meemaken.
  • Buitenlandse investeerders. We hebben er meestal geen goed woord voor over. Hopelijk is het verhaal van Wrexham net iets anders.
    Wrexham AFC, gesticht in 1864, is één van de oudste clubs in de UK, maar in tegenstelling tot wat je vaak hoort: het is geen Engelse club. Wrexham ligt tot nader order nog altijd in Wales.
  • Hopelijk heeft het overleg tussen scheidsrechters en trainers over onder andere handspel gezorgd voor meer onderlinge verstandhouding. Een trainer zei achteraf dat het voor hem nog allemaal niet duidelijk was. Voor een goed begrip: dat ligt niet aan de scheidsrechters, maar aan de reglementen.
  • De Oekraïense gemeenschap in Brazilië besliste om een plaatselijk team om te dopen tot FC Mariopol, de club die werd ontbonden na de inval van de Russen.
  • In Brussel werd een tegenhanger voor de ECA (European Club Association) opgericht. Bedoeling is de kleinere clubs te verenigen en hun belangen te behartigen. ECA is alleen geïnteresseerd in de topclubs, de verenigingen die een Super League wilden. Probleem: ECA telt ruim 200 clubs die lid zijn. Lang niet allemaal topclubs dus. Tijd voor de meeste leden om uit de ECA te stappen.
  • Mooi om horen dat de fanfares van KV Mechelen en Antwerp samen zullen spelen voor de bekerfinale. Het kan dus echt ook anders.
  • De echte les van het voorbije weekend komt alweer uit Duitsland. Het wordt echt wel tijd dat de andere landen eens in Duitsland gaan kijken hoe daar de supporters aan de weg van het voetbal timmeren. De 50+1-regeling zorgt niet enkel voor gezonde ploegen, maar verhindert (zo goed als altijd) supportersgeweld. Duitse supporters vinden het niet echt nodig om elkaar naar het leven te staan of om ergens op neutraal terrein de Dertigjarige Oorlog over te doen. Dat is overigens vorig weekend nog maar eens bewezen.
    25,000 supporters van Werder Bremen zijn 400 kilometer verder naar Berlijn gereden om hun ploeg aan te moedigen in een uitverkocht Olympisch stadion in het degradatieduel tegen Hertha Berlin. Werder nagelde Hertha met een 2-4-overwinning nog dieper op de laatste plaats vast. Geen ongeregeldheden gemeld. Alles verliep in peis en vree. Dus zo kan het ook. Voorbeelden strekken.

(tekst: Paul Catteeuw en François Colin)

Share.

About Author

Paul Catteeuw (1956) bekijkt voetbal vanuit de tribune achter het doel. Hij houdt zo de vinger aan de pols voor wat naast de zijlijn gebeurt en probeert om er dwars doorheen te kijken. Soms vol nostalgie, soms vol verwondering, maar meestal met een vleugje ironie.

Leave A Reply