Domenico Tedesco heeft zoals verwacht mea culpa geslagen na het mislukte EK. Gedane zaken nemen geen keer, dus kijken we alleen vooruit. Helaas, met zijn nieuwe selectie slaat de Italiaanse Duitser de bal weer behoorlijk mis. De brokkenpiloot van Euro 2024 is een kamikazepiloot geworden. Tedesco moet leren dat een nationale ploeg geen proeftuin is. ‘In de toekomst gaan we weer met durf spelen’, kondigde hij aan.
De bondscoach ging vanmorgen in Tubeke een beetje door het stof. Kwestie van een beetje goede wil te creëren na de roemloze aftocht in Düsseldorf tegen Frankrijk en vooral de blamage in Stuttgart. Wie in zijn schuldbekentenis geloofde, moest even later alleen meewarig het hoofd schudden. Tedesco heeft er nog altijd niets van begrepen. Elke interland is belangrijk en zeker de Nations League, een nieuwe competitie maar wel de derde trofee voor landenteams. Spelers moeten op clubniveau bewijzen dat ze hun selectie waard zijn. Experimenteren die je met jongens die bij hun club hun waarde bewijzen en niet met wie daar op de bank zit.
De nieuwe selectie voor de interlands tegen Israël en Frankrijk in het kader van de Nations League is een nieuw bewijs van onbekwaamheid van onze laptoptrainer. Vooraf werd er volop gespeculeerd over de aanwezigheid van Kevin De Bruyne en Romelu Lukaku. Dat kan alleen door de entourage van de bondscoach ingefluisterd zijn om de temperatuur te meten. KDB is erbij, Lukaku niet. Maar om de verkeerde reden.
Natuurlijk moest De Bruyne opgeroepen worden. Hij is de aanvoerder van de Rode Duivels en nog altijd onze beste voetballer, ondanks zijn leeftijd (33). Lukaku is er niet bij. Terecht, maar niet omdat hij dat zelf vroeg. Lukaku had niet mogen opgeroepen worden omdat hij dit seizoen nog geen minuut speelde en alleen met de B-ploeg of op eigen houtje trainde bij Chelsea. Om dezelfde reden had Arthur Vermeeren niet mogen geselecteerd worden. De ex-Antwerp-speler heeft het voorbije halfjaar nauwelijks of niet gevoetbald. Ook Orel Mangala, die bij Lyon weg moet, heeft geen matchritme.
En Julien Duranville uiteraard evenmin. Een geweldig talent, maar bankzitter zijn bij Borussia Dortmund volstaat niet. Je moet je op het hoogste niveau bewijzen om international te worden. Als je Duranville selecteert, is het volstrekt onbegrijpelijk dat je Samuel Mbangula thuislaat. Pas op, ook hij is nog niet rijp voor de Rode Duivels, maar hij stond bij Juventus telkens aan de aftrap en was zelfs één keer man van de match.
Neen, logica zit er bij Tedesco niet in. Dat hij niet teruggrijpt naar Axel Witsel is normaal. Vooral omdat hij de voorbije weken op clubniveau allesbehalve uitblonk. Hetzelfde geldt voor Thomas Meunier, maar je moet nu eenmaal aan acht verdedigers geraken om de posities dubbel bezet te krijgen. Het is ook de enige verklaring voor de aanwezigheid van Koni De Winter (vaste waarde bij Genoa). Of wil hij Alexis Saelemaekers nog eens uitproberen als linksachter? En wat met Arne Engels (Augsburg), die 25ste man op het EK had kunnen zijn, maar thuis werd gelaten?
Geen Yannick Carrasco. Hij voetbalt in Saudi-Arabië en dat bevordert een selectie niet. Hoewel dat natuurlijk niet geldt voor Koen Casteels, die nu ook in de woestijn speelt. Waarom Leandro Trossard ontbreekt, kan niemand uitleggen. De Limburger is niet zeker van een basisplaats bij Arsenal, maar dat is wel de nummer twee van de Premier League. Trossard was bovendien vorig weekeinde als invaller matchwinnaar voor de Gunners. De enige reden is dat er in Duitsland iets tussen de speler en de coach gebeurd is. Dat is dus al de tweede Limburger waarmee hij in conflict ligt. Neen, dit komt niet goed.
