Naam: Dries Mertens
Geboren: 6 mei 1987
Nationaliteit: Belg
Positie: flankaanvaller
Clubs:
2005: AA Gent
2005-2006: Eendracht Aalst
2006-2009: AGOVV
2009-2011: FC Utrecht
2011-2013: PSV
2013-…: Napoli
Trofeeën:
Beker van Nederland: 2012
Coppa Italia: 2014, 2020
WK: brons 2018
Individuele trofeeën:
Gouden Stier: 2009
Zilveren Schoen: 2010
Interlands: 94 (21)
De carrière van Dries Mertens verliep uitermate grillig: van Anderlecht naar AGOVV om finaal via PSV uit te komen bij het Napoli van Diego Maradona, die hij opvolgde als topschutter aller tijden van ‘I Partenopei’. De kabouter die een reus werd. Zijn mooiste compliment kreeg hij van ex-PSV-coryfee Willy van de Kerkhof, lang voordat hij door iedereen als een internationale topper werd gezien: ‘Een Messi-achtige speler’.
Vader Herman Mertens was turnleraar en moeder Marijke wetenschapper aan de universiteit. Zoon Dries kon aardig voetballen en belandde via Stade Leuven bij de jeugd van het grote Anderlecht. Bij de duiveltjes maakte hij soms zes of zeven goals per wedstrijd en mocht vroegtijdig overstappen naar de preminiemen, waar hij ruim veertig doelpunten per seizoen maakte.
Met zijn kleine, frêle lichaam maakte hij weinig indruk in het Astridpark en hij waagde zijn kans bij AA Gent. Hij maakte de overstap naar het hoogste niveau, maar kreeg van trainer Georges Leekens te horen dat zijn 1 meter 69 een ernstige handicap was om topvoetbal te bedrijven. Dries had zo vaak gehoord dat hij te klein was dat hij het zelf begon te geloven.
Mertens zakte af naar derdeklasser Eendracht Aalst, de vooroordelen over zijn tengere gestalte gingen echter niet weg. Hij was in eigen land afgeschreven en werd in 2006 door AGOVV Apeldoorn binnengehaald als een afdankertje van de Belgische clubs. In eerste instantie werd hij gehuurd, maar technisch directeur Ted van Leeuwen had wel door dat hij goud in de handen had. Een transfer van 47.000 gulden (22.000 euro), een koopje.
Na nauwelijks een paar jaar bleek Mertens een smaakmaker in de Nederlandse Eerste Divisie. De behendige pocketspits was ongrijpbaar geworden. Hij kreeg ‘de Gouden Stier’, voor het grootste talent in de Eerste Divisie. De telefoon stond roodgloeiend in Apeldoorn.
Groot wild
De ‘kleine’ bleek groot wild in de Eredivisie en sloeg zijn vleugels uit in de Utrechtse Galgenwaard. FC Utrecht-coach Ton De Chatinier was zeer te spreken over de leergierige en voor zichzelf kritische Belg. ‘Je hebt wel meer spelers die zichzelf een spiegel voorhouden, maar dan vooral om gel in hun haar te doen’, zei hij. ‘Dries wil echt aan zichzelf werken. Na elke wedstrijd vraagt hij aan de videoanalist de band van de match, om te kijken wat beter kon.’
Mertens strooide met assists en doelpunten en werd na zijn seizoen bij FC Utrecht beloond met de Zilveren Schoen, voor de op één na beste speler uit de competitie. Het goud was voor de latere Barcelona-vedette Luis Suarez.
Met zijn snelheid op de eerste meters, uitstekende aanname, korte kapbeweging, loepzuivere voorzet en verfijnde traptechniek was hij een doorlopend gevaar voor de defensie van de tegenstander en versierde hij in 2011 een transfer naar PSV. Mertens bleef veeleisend voor zichzelf en won al snel de harten van het kritische publiek van Eindhoven.
In 88 wedstrijden voor PSV scoorde hij 45 keer en deelde 43 assists uit. De eigenzinnige buitenspeler leek buiten het veld wat bedeesd, waar werd binnen de lijnen steeds extraverter. Hij kreeg het geregeld aan de stok met zijn veeleisende coach, Dick Advocaat. Dries kreeg kritiek omdat hij te veel mekkerde en te gemakkelijk tegen de grond ging.
Mertens maakte indruk in het Europa League-duel tegen Napoli en Rafa Benitez, de nieuwe coach van de Napolitanen, was zeer gecharmeerd. Voor 9,5 miljoen euro maakte de 26-jarige vleugelspits de overstap naar de toenmalige nummer twee van de Serie A.
In Napels had hij zijn initialen mee: DM, zoals Diego Maradona, die de Napolitanen tussen 1984 en 1991 bijna dagelijks een delirium bezorgde. Mertens werd er bijna net zo geliefd als de even kleine Argentijn. En deed het wat doelpunten maken betreft in zijn eerste zeven seizoenen in het Stadio San Paolo beter dan Maradona in zijn zeven jaar bij de club. Op 23 oktober 2019 scoorde hij in de Champions League twee keer tegen Red Bell Salzburg en stak met 115 goals Maradona voorbij.
Mertens werd zelfs topschutter aller tijden van de club. Op 13 juni 2020 maakte hij gelijk in de halve finale van de Coppa Italia tegen Inter. Zijn doelpuntentotaal stond daarmee op 122, één meer dan Marek Hamsik, tot die dag de topschutter van de club. Een paar weken later won Mertens voor de tweede keer de Coppa Italia met Napoli (na verlengingen en strafschoppen tegen Juventus). Zes jaar eerder legde hij de eindstand vast in de finale tegen Fiorentina (3-1). In de zomer van 2020 werd zijn contract met twee jaar verlengd. Opmerkelijk voor een speler van 33.
Zekerheid
Dries Mertens was in november 2018 ook al de meest scorende Belg in het buitenland geworden. Een record dat al 82 jaar op naam stond van Raymond Braine bij het Tsjechische Sparta Praag.
Hij debuteerde op 9 februari 2011 in een oefeninterland tegen Finland bij de nationale ploeg en is sindsdien een vaste waarde bij de Rode Duivels. Vooral zijn invalbeurt in het Koning Boudewijnstadion tegen Nederland op 15 augustus 2012 staat in het collectieve geheugen gegrift (4-2). Volgens veel waarnemers was dat immers het startsignaal voor de ommekeer bij de Rode Duivels.
Op het WK 2014 in Brazilië viel hij in de eerste wedstrijd van de Rode Duivels tegen Algerije in en maakte de winnende treffer (2-1). Op het voor de Belgen teleurstellende Euro 2016 mocht hij van bondscoach Marc Wilmots geen enkele wedstrijd uitspelen. Pas met de komst van Roberto Martinez werd Mertens één van de spelers die met zekerheid aan de aftrap kwam. In de voorronde van het WK 2018 trof hij vijf keer raak. In de openingspartij van de Duivels tegen Panama nam hij het eerste doelpunt voor zijn rekening (3-0). De treffer kreeg van de FIFA een plaatsje bij de mooiste goals van deze Wereldbeker.
Mertens is op zijn best in een vrije rol vanaf de linkervleugel, zodat hij als rechtsvoetige naar binnen kan snijden. Bij de Rode Duivels speelt hij echter vanaf rechts. De linkerflank is voorbehouden aan Eden Hazard.
