11 december 1985 in San Siro: AC Milan tegen SV Waregem. Een match die de voetbalgeschiedenis zou veranderen. Een wedstrijd die de Europese geschiedenis zou hertekenen. Een duel dat ik nooit zal vergeten, ook al was ik er niet bij.
Mijn collega en goede vriend Mark moest zich in de loop van de namiddag melden met een wipstuk voor de eerste vormen van de krant. Meestal was dat een sfeerverhaal en Mark was de meester van dat soort vertelsels. Velen probeerden hem na te bootsen, maar maakten zich meestal alleen belachelijk.
Mark vierde die dag zijn veertigste verjaardag met zijn Essevee en een paar (of meer) grappa’s. Ik stond letterlijk met mijn jas aan om na mijn dagdienst naar huis te gaan toen hij naar de redactie belde. De medewerker gaf de telefoon door en ik wist na enkele seconden genoeg. Ik heb meteen mijn jas weer uitgedaan en het verslag van op televisie gemaakt.
Het was de 1/8ste finale van de Uefacup. Een knap resultaat al voor een clubje als Waregem. De West-Vlamingen hadden in de eerste ronde het Deense Aarhus en in de tweede ronde het Spaanse Osasuna uitgeschakeld. Dan volgde dus Milan, met vedetten als Filippo Galli, Paolo Maldini, Mauro Tassotti, Paolo Rossi (de topschutter van het WK ’82) en de Engelsman Ray Wilkins. Trainer was de legendarische Nils Liedholm, die als speler bekend geraakte als onderdeel van Gre-No-Li (Gunnar Gren-Gunnar Nordahl- Nils Liedholm), het magische middenveld van Milan eind jaren ’50 en van Zweden op het WK ’58 in eigen land waar het in de finale geklopt werd door de Brazilianen met de 17-jarige Pelé (5-2).
Berlusconi
De heenmatch aan de Gaverbeek was op 1-1 geëindigd, met goals van Veyt en Virdis. Niet meteen een geweldige uitgangspositie en niemand geloofde nog in de volgende ronde. Een rammeling voorkomen, was de eerste opdracht voor jongens als doelman Wim De Coninck, Pino Decraeye, Franky Dekenne, Marc Millecamps (broer Luc startte op de bank), Alain Van Baekel, Armin Görtz, Yvan Desloover, Bart Mauroo, Philippe Desmet en Danny Veyt.
Mario Bortola opende in minuut 38 voor 45.000 tifosi de score voor de Rossoneri. ‘Smetje’ maakte echter op slag van rust gelijk. Essevee was nog niet uitgeschakeld. Halfweg de tweede speelperiode deed ook zijn spitsenmaatje Danny Veyt een duit in het zakje: 1-2! En dat werd ook het eindresultaat.
In de kwartfinale zorgde Essevee alweer voor een verrassing. Het schakelde na strafschoppen het Kroatische Hajduk Split – dat in die tijd toptalenten aan de lopende band produceerde – uit. In de halve finales was het sportieve hoogtepunt uit de historie van SV Waregem echter uit: 4-0 en 3-3 tegen FC Keulen.
De Europese successen van Essevee waren er verantwoordelijk voor dat Desmet en Veyt geselecteerd werden voor het WK in Mexico. Niet onbelangrijk, maar de voetbalgeschiedenis nam er geen nieuwe wending door. Hoewel dat had gekund, als Danny Veyt in de halve finale tegen Argentinië niet ten onrechte was afgevlagd voor buitenspel. Diego Maradona had kunnen struikelen over de spits van Essevee.
In Milaan werd intussen wel wereldgeschiedenis geschreven. De uitschakeling tegen ‘de boeren’ van Waregem was fors aangekomen en Milan belandde in een crisis. Een nieuwe voorzitter nam het roer in handen: Silvio Berlusconi. De mediatycoon gebruikte het voetbal ook om in de politiek te gaan. Zijn partij kreeg de naam van een voetbalkreet: Forza Italia, komaan Italië. Berlusconi werd eerste minister en speelde zo’n dertig jaar een belangrijke rol in de Italiaanse en Europese politiek.
