Straffe verhalen: The Common Market Match

STRAFFE VERHALEN

Vorig weekeinde nam de Europese Unie afscheid van het Verenigd Koninkrijk. De Brexit zal ook gevolgen hebben voor het voetbal. De kans is reëel dat voortaan dezelfde regels gelden voor EU-spelers als voor niet-ÊU-spelers. Dat wil zeggen dat een speler een aantal interlands (afhankelijk van de Fifa Ranking) moet gespeeld hebben in de twee voorbije seizoenen. Vooral jongere spelers zouden daar de dupe (?) van kunnen worden.

De afscheiding van Europa werd vrij bescheiden gevierd. Wat een verschil met 1973 toen de Britten lid werden van de Europese Economische Gemeenschap. Premier Ted Heath organiseerde een 11-daags feest onder de naam ‘Fanfare for Europe’. Nureyev trad op in Covent Garden, er waren optredens van Slade, Status Quo en the Kinks, een symposium van Jacques Tati over beeldtaal en allerlei tentoonstellingen.

Er werd ook gevoetbald op Wembley: in The Common Market Match stonden The Three tegenover The Six. De ‘witte’ ploeg bestond uit Engeland, Denemarken en Ierland, die samen waren toegetreden tot EEG. De ‘blauwe’ zes waren de oorspronkelijke leden: België, Frankrijk, Italië, Luxemburg, West-Duitsland en Nederland.

The Three werden gecoacht door Alf Ramsey, the Six door Helmut Schön, de twee bondscoaches van de finale van het WK 1966. Beiden lieten een plejade aan vedetten aanrukken: De aanvoerdes waren Gunther Netzer en de inmiddels 35-jarige Bobby Charlton. Andere grote namen waren Bobby Moore, Colin Bell, Alan Ball, Peter Lorimer, Johnny Giles en Emlyn Hughes. Bij de ‘bezoekers’: Franz beckenbauer, Gerd Müller, Johan Neeskens, Marius Trésor, Dino Zoff, Ruud Krol, Wim van Hanegem en Berti Vogts. Zes van hen zouden een jaar later de finale van het WK spelen. Er was één Belgische speler: Christian Piot (de doelman van Standard).

Het was 0-0 aan de rust toen hij vervangen werd door Dino Zoff. The Three scoorden twee keer tegen de aanvoerder van de latere wereldkampioen. De Deen Henning Jensen opende de score en de Schot Colin Stein. De belangstelling viel overigens tegen. Er zaten slechts 36.000 toeschouwers op Wembley.