Oh Belgisch Voetbal. Hoogtepunten en sterke verhalen van 1920 tot 2020.
Elke week op zaterdag! In deze verhalenbundel neemt auteur Raf Willems je mee langs de onvergetelijkste momenten van de Belgische voetbalgeschiedenis tussen 1920 en 2020. Legendarische vertellingen, pure voetbalanekdotes. Deze aflevering keert terug naar dik dertig jaar geleden: op 9 september 1981 versloegen de Rode Duivels Les Bleus in Brussel met 2-0. De Rode Duivels kwalificeerden zich voor het eerst in twaalf jaar voor een wereldbeker. Het was de indrukwekkendste zege van België op Frankrijk uit de geschiedenis van ‘le Derby’. Op donderdag 7 oktober 2021 spelen beide landen in Turijn de halve finale van de Nations League.
DE MOOISTE WEDSTRIJD ONDER BONDSCOACH GUY THYS VOLGENS ERWIN VANDENBERGH
BELGIË – FRANKRIJK 2-0, 9 SEPTEMBER 1981: RODE DUIVELS KWALIFICEREN ZICH VOOR WK 1982
Voorhoedespel kun je niet programmeren. Een goede aanvaller zit het in een fractie van een seconde en twijfelt dan niet. Zoals Erwin Vandenbergh: Europese Gouden Schoen na 39 doelpunten met Lierse SK in 1980. Een fenomenale afwerker maar tegelijk elegant en esthetisch in zijn bewegingen. Met als grootste kwaliteit inzicht als instinctieve gave. Zes keer topschutter van de Belgische competitie én auteur van enkele prachtige én cruciale doelpunten bij de nationale ploeg in de wereldbekercampagne van 1982.
Intimidatievoetbal geklopt
‘Iedereen praat over België – Sovjet-Unie (4-3) en over de wereldbeker van 1986. Ik vond de Rode Duivels in de periode 1979-1984 sterker. Ik werd als spits toen alvast het best aangespeeld en je bent op mijn positie enorm afhankelijk van de zogezegde ‘voeding’ van de spelers die je omringen. Toen bezat België volgens mij één van zijn beste elftallen uit zijn geschiedenis. We etaleerden een enorme présence én we hadden goede voetballers. Pfaff, destijds wereldklasse in het doel. Meeuws, Millecamps, Renquin, Gerets vormden een ijzersterk én intelligent defensief blok. Een soepele middenveldbezetting met Van Moer, Vandereycken, Vercauteren en Coeck en vooraan liepen Ceulemans, François Van der Elst en ik. We konden toen elke tegenstander aan. We pakten toen uit met de volgens mij beste Belgische interland van het decennium. Een prestatie die ik zelfs hoger aansla dan de 3-4 tegen de Russen in Mexico. Ik heb het over België – Frankrijk in de herfst van 1981.
Een kwalificatiematch van de Mundial in Spanje in 1982. Frankrijk knutselde aan een wereldelftal. Met Platini, Giresse, Tigana en Rocheteau. Zelden heb ik België zo’n vloeiende combinaties weten bij elkaar spelen als die avond. Ik trapte het mijns inziens fraaiste doelpunt uit mijn loopbaan binnen. Fraai, omwille van het samenspel met Walter Meeuws, die vanuit de verdediging de bal opbracht. Ik ontving hem op de rand van het strafschopgebied en schoot met de buitenkant van de linkervoet. Net onder de lat. In dezelfde voorronde ging ook Nederland voor de bijl. Ze benaderden ons met puur intimidatievoetbal. Waarvoor ze van René Vandereycken van hetzelfde laken een broek kregen. Net na de rust drong hij het strafschopgebied binnen en lokte hij op zijn manier een fout uit en bleef voor dood liggen. Nadat de ref gefloten had, stond hij lachend recht en ik zette de penalty om. We wonnen met 1-0.
Voor ‘t eerst door de poulefase
En mijn derde belangrijke bijdrage is natuurlijk de bekendste tijdens België-Argentinië. De Argentijnen traden op als regerend wereldkampioen en waren huizenhoog favoriet, ook al omdat ene Maradona hun rangen kwam vervoegen. We voetbalden zeer ontspannen want we hadden niets te verliezen. Toch stak ons tactisch concept nooit beter in elkaar dan die avond in Barcelona waar 120.000 mensen naar ons keken. Maradona vingen we op in zone, Ludo Coeck corrigeerde de fouten. We kwamen stilaan in de wedstrijd en roken onze kansen. Op het uur zonderde Vercauteren mij af voor de Argentijnse keeper. Hij zat. Rik De Saedeleer stuurde zijn legendarische reactie ‘Gooooooaaaaal, Goal, Goal, Goal’ de wereld rond. We klopten dus de wereldkampioenen. Na de euforie volgde de ontnuchtering. We versloegen El Salvador met veel moeite en kwamen achter met 0-1 tegen Hongarije. Een punt volstond voor ons maar tot overmaat van ramp botste Pfaff op Gerets, die met een hersenschudding werd afgevoerd. Het leek fataal af te lopen maar gelukkig caramboleerde Czerniatinsky de bal van Ceulemans binnen.
Voor het eerst drongen de Rode Duivels door naar de tweede ronde van de wereldbeker. Dat zorgde voor te grote tevredenheid want we vonden onze campagne al geslaagd. We brachten weinig inzet tegen een supergemotiveerd Polen. Zonder Pfaff en Gerets. Een superieure Boniek scoorde drie keer. Ik meen dat we met een volledige ploeg en met de juiste ingesteldheid de halve finale hadden kunnen bereiken.’ En wat als…er werd gevoetbald volgende patronen van België – Frankrijk in de herfst van 1981. De allermooiste van het decennium volgens Erwin Vandenbergh.
