Vanavond speelt Ruud Vormer de 500ste wedstrijd van zijn loopbaan. Het decor is alvast mooi: Champions League tegen Zenit Sint-Petersburg. ‘De wil tot winnen’ was altijd het motto van de voormalige Gouden Schoen.
Ruud Vormer. Zijn streven is ‘het hechte team’: hij is de bouwer. De man die, gegeven zijn naam, ‘vorm’ geeft aan het geheel. Vormer houdt van het gemeenschappelijke element in het spel. Hij ziet zichzelf als de omschakelaar van het elftal. Druk zetten bij balverlies of net terugplooien om de gaten te helpen dichten in de achterhoede? Vormer voelt het aan. Slechts zelden maakt hij de verkeerde keuze en is dat toch een enkele keer het geval, dan gooit hij zich met al zijn kunnen in het gewoel. Vormer, dat is passie én strijd.
Houwaart en Van Gaal
Passie voor het spel en het publiek: een liefhebber van de beleving met een voorliefde voor emotionele tribunesongs. Strijd om de zege te behalen. Bij Vormer primeert altijd de wil tot winnen boven de schoonheid van de balwisseling. Al is hij daar, gezien zijn opleiding bij Louis van Gaal, evengoed zeer bedreven in. Hoewel Vormer het toonbeeld is van het ‘jagen-op-de-bal’-type van de Hollandse School, houdt hij evenzeer van uitkappen van de tegenstander of van het opzetten van een gedurfde één-twee.
Hij doet me denken aan…Henk Houwaart, de eerste Nederlandse middenvelder op Brugse bodem. Die ‘foerierde’ destijds evengoed de aanvallers en ‘depanneerde’ de verdedigers. Houwaart was de babbelende baken van het team, die het evenwicht verzekerde en geregeld zijn gram haalde met een doelpunt. Vormer presteert dit op zijn beurt met talrijke goals en nog meer assists.
Een speler die bepalend is voor zijn elftal over de hele lijn. De voorbeeldige aanvoerder die het duel niet schuwt, richtlijnen uitdeelt en kilometers overbrugt. En aan het spel van Club iets toevoegt dat slechts weinigen op die positie in de benen hebben: de kwaliteitsvoorzet. Volgens coach Leko het gevolg van ‘drillen, drillen, drillen tijdens de trainingen’. Voor Vormer vormt dit geen obstakel. Vanuit de zelfkennis dat hij zichzelf moet optillen naar het hogere niveau. Dit tip nam hij zeer ernstig van Louis van Gaal. Die gaf hem de goede raad om te ‘beginnen met naar de goede kleur te spelen want dat is voor veel jongens al moeilijk genoeg’. Dat bleef ‘in mijn koppie hangen’, zoals hij het zelf uitlegde.
Met angry young man in pole position
Vanuit zijn branie lijkt hij bestand tegen de druk. Hij beheerst de agressie die eigen is aan zijn stijl en bewaakt de lijn die niet overschreden mag worden omdat het dan schadelijk wordt voor de ploeg. Ruud Vormer is zijn evenwichtige zelf, ook in het gezinsleven. Dat straalt af op zijn voetbalstijl, die gericht is op de hechtheid van het team en bij uitbreiding van de selectie. Bij Vormer gaat het collectieve boven het individuele, al doet zijn ‘brilcream’-haartooi eerder denken aan een ‘angry young man’ uit films van de jaren vijftig van de twintigste eeuw.
Die ‘angry young man’ zijn op het veld, daar draait hij zijn hand ook niet voor om. De bekroning met de Gouden Schoen 2017 was volkomen terecht. De keuze werd niet op gejuich onthaald door Gilles De Bilde. Hij omschreef hem enigszins smalend als ‘geen wow-speler’. Clubsymbool Franky Van der Elst, en zijn voorganger in de jaren tachtig en negentig, zette De Bilde meteen op zijn plaats: ‘Het grote voordeel van types als ik of Vormer is dat ze ten opzichte van die wow-spelers ook op een mindere dag nuttig zijn. Als die wow-spelers een mindere dag hebben, heb je er niets aan.’
Inderdaad: Ruud Vormer gaat en gaat, altijd voor het resultaat. Zoals hij tijdens de pauze van zijn allerbeste match in voor blauw en zwart zijn ploegmaats opjutte met de intussen legendarische woorden: ‘We moeten doorgaan. We moeten Anderlecht kapot maken.’ Het elftal volgde hem en voegde de daad bij het woord: een historische 5-0 overwinning op de eeuwige rivaal. Het hechte team, dat is zijn streven. Sinds zijn komst in 2014 heeft Club Brugge de pole position van het Belgisch voetbal opnieuw in handen. Ruud Vormer, de wil tot winnen.
