Toen ik vanmorgen (uitzonderlijk) al om kwart voor zeven wakker was, had Eddy Janssis al op Facebook gemeld dat ik me vergist had in de vermeende omkoopaffaire van het seizoen 2013-2014. Janssis is de ex-voorzitter van de supportersfederatie van Standard, maar bovenal iemand die het goed meent met het voetbal en het algemeen belang hoger inschat dan wat goed is voor zijn favoriete club.
Ik had geschreven dat, indien corruptie werd bewezen rond de wedstrijden Anderlecht-Genk en Genk-Club Brugge in het seizoen 2013-2014 – zoals ex-Standard-voorzitter Roland Duchâtelet beweert, de titel naar Club zou gaan en niet naar Standard. Club zou dan, volgens mij, de partij in Genk winnen en op 52 punten eindigen, terwijl Standard hoe dan ook op 51 blijft steken.
Janssis meende dat het resultaat van Genk-Club in dat geval zou komen te vervallen en dat Standard met twee punten meer zou eindigen dan Club Brugge. Dus heb ik maar even de voetbalbond geraadpleegd. Dit is het antwoord van Thibault De Gendt, de bekwame manager competitiezaken: ‘Zo’n zaken zijn dermate complex dat het onmogelijk is daar een algemeen antwoord op te geven. Iedere case is uniek en hangt af van tal van factoren.’
Het is dus niet meteen duidelijk wat de gevolgen van deze affaire kunnen zijn. Om te beginnen moet niet alleen de omkoperij bewezen worden, maar moet ook nog blijken dat Anderlecht de opdrachtgever was. De naam van Mogi Bayat is intussen gevallen als tussenpersoon en het valt niet uit te sluiten dat hij op eigen houtje handelde. Er zijn twee gevallen bekend van clubvoorzitters die van Bayat te horen kregen dat ze beter niet gingen dwarsliggen bij een transfer die hij wilde realiseren, want dat hij en niemand anders bepaalde wie degradeerde en wie niet. Misschien wilde hij bepalen wie kampioen werd en de titel onthouden aan een club die niet met hem in zee wilde.
Maar laat ons eens even uitgaan van de veronderstelling dat een en ander bewezen wordt. Kan je dan Club Brugge geen punten toekennen voor een match waarin de tegenpartij omgekocht was, ook al was het een aanmoedigingspremie om te winnen. Als je de punten van die wedstrijd schrapt, zoals Janssis meent te denken, betekent dat Club Brugge een wedstrijd minder speelde en daardoor naast de titel greep. Dat kan toch nooit de bedoeling van het reglement zijn? Club werd, nogmaals indien bewezen, meer benadeeld dan Standard, dat geen enkel nadeel ondervond van de hele zaak.
Sonck
Nu ik het toch over gelijk of ongelijk heb: wie dit weekeinde volgens mij ongelijk had, was Wesley Sonck. Ik was zondag bij de wedstrijd Anderlecht-Racing Genk, waar hij blijkbaar de analist met dienst was, en heb niet gehoord wat hij zei maar op de sociale media werd er veelvuldig gereageerd op zijn uitspraak dat ‘Arteaga de uitsluiting niet verdiende’. ‘Omdat hij niet de intentie had dit te doen’, zo maak ik op uit de reacties.
Het valt zeker niet uit te sluiten dat Wesley meer kan dan u en zeker dan ik, maar in het hoofd van Arteaga kan helaas of gelukkig niemand kijken. Het is dus raden naar zijn intentie. Vast staat dat hij de onderkant van zijn schoen op de kuit van zijn tegenstander plantte. Dat lijkt me een overduidelijke rode kaart. Het is het gevolg dat telt, niet de intentie. Als je een verkeersovertreding begaat, is niemand geïnteresseerd in je intentie maar des te meer in de gevolgen die je hebt aangericht.
Intentie is een term uit het voetbalreglement van de middeleeuwen. Bij de klap van Dante Vanzeir zaterdag in Charleroi wordt de straf mede bepaald door de gevolgen voor het slachtoffer. Over de intentie wordt niet gediscussieerd, ook al wilde de Limburger de Carolo misschien alleen wegduwen. Overigens telt ook bij een doelpunt de intentie niet. Als een voorzet per ongeluk binnenwaait, zoals gisteren in Leeds, vraagt niemand zich af welke intentie de speler had. De bal ging over de doellijn en dus is het een doelpunt. Arteaga heeft in ieder geval het geluk dat de schade bij zijn slachtoffer meeviel. Dat geluk was Vanzeir niet gegund en dus verdient hij een fikse straf.
