Het zwartboek van Feyenoord

In de historie van Feyenoord roept UT Arad nog altijd doembeelden op. Een Roemeens provincieclubje was dat, verantwoordelijk voor de uitschakeling van de Rotterdamse club in de eerste ronde van het toen nog zo geheten Europa Cup-toernooi voor landskampioenen in september 1970. Vier maanden eerder had Feyenoord als eerste Nederlandse club de Europa Cup gewonnen, begin september nog was de wereldbeker bejubeld in Rotterdam. En toen kwam UT Arad; 1-1 bleef het in Rotterdam, de 0-0 in Roemenië betekende de vroege executie van de bekerhouder. ,,Een blamage”, constateerde coach Ernst Happel.

UT Arad is sindsdien nooit meer landskampioen geworden, het is weggezakt naar de tweede divisie in Roemenië. In Rotterdam zal het nooit vergeten raken.

Sinds vorige week vormt AS Trencin een nieuw hoofdstuk in het zwartboek van Feyenoord. Net als UT Arad een Oost-Europees clubje van bescheiden snit, een subtopper in Slowakije. Maar wel goed genoeg om Feyenoord genadeloos voor schut te zetten. Met een 4-0 nederlaag in Trencin kwam Feyenoord zelfs nog goed weg, het had net zo gemakkelijk 6-0 of 7-0 kunnen worden.

Thuis bleef de Rotterdamse club op 1-1 steken, ondanks een energieke eerste helft waarin het kansen regende, zoveel dat een sensationele ommekeer zowaar nog mogelijk leek. Zelfs een snelle gelijkmaker, binnen een minuut na de vroege openingsgoal, kon Feyenoord nog niet ontmoedigen; die dreun werkte pas door in de tweede helft.

De hoon daalde massaal op Feyenoord neer. De bekerhouder van Nederland, met een budget van 65 miljoen euro, had zich laten vernederen door een clubje, dat volgens de officiële rapportages niet meer dan 2,1 miljoen euro te besteden heeft. De Nederlandse trots was gekrenkt, want we voelen ons boven de Moerdijk als voetballand nog altijd royaal verheven boven al die Oost-Europese clubs waarvan we  nooit hebben gehoord.

LA LING

Des te pijnlijker voelde het aan dat Feyenoord was uitgeschakeld door zo’n onbeduidende club, eigendom van Tscheu La Ling (62), geboren in Den Haag met Chinees-Nederlandse roots. Hij speelde 14 keer in Oranje, 7 jaar voor Ajax en ook nog een seizoen voor Feyenoord. Zijn dribbelkunsten op de rechterflank maakten hem geliefd bij Ajax. In 2008 zag La Ling, vermogend geworden met de handel in voedingssupplementen, brood in het Slowaakse provincieclubje. Het kostte hem 1,3 miljoen om eigenaar te worden en alle schulden voor zijn rekening te nemen.

Bij AS Trencin voerde La Ling zijn ideeën over offensief voetbal door. Hij sprak daarmee ook Johan Cruijff aan. Cruijff zag in La Ling de man die zijn visie op Ajax moest gaan projecteren. De samenwerking met Ajax eindigde in een nog altijd niet afgeronde rechtszaak, aangespannen door La Ling omdat de toenmalige voorzitter van Ajax ‘kwalijke’ uitspraken had gedaan over hem en AS Trencin.

MOSES SIMON

Onder de hoede van La Ling en zijn huidige (Nederlandse) trainer Ricardo Moniz, geboren in Rotterdam (!), ontwikkelen zich in Slowakije inmiddels zowel veelbelovende talenten als middelmaat-spelers die in Nederland niet eens goed genoeg waren voor de eredivisie. Zo vond uit de categorie talenten eerder al Moses Simon vanuit Trencin via AA Gent de weg naar Levante en lijkt de Kroatische spits Antonio Mance (23) een nieuwe belofte voor wie de springplank nu nog in Slowakije ligt.

Afgewacht moet nog worden hoe lang de klappen die AS Trencin uitdeelde, het moreel van Feyenoord blijven pijnigen. Coach Giovanni van Bronckhorst sprak na de uitschakeling vol trots over de strijd die zijn elftal had geleverd, zonder concreet te treuren over de roemloze uitschakeling met de veelzeggende score 1-6. Het werd hem breeduit kwalijk genomen, te meer omdat op de 4-0 nederlaag in Slowakije al een nieuwe afgang was gevolgd, met 2-0 bij nieuwkomer De Graafschap, inclusief twee rode kaarten.

VAN HANEGEM

De hardste kritiek kwam van Willem van Hanegem, oud-speler en oud-trainer van Feyenoord, maar als columnist van het AD nu een stevig kritikaster. ‘De trainer horen praten over trots nadat ze er uitgevlogen zijn tegen Trencin. Dat komt over alsof het niet gek is. Dat is het wel. Heel gek zelfs. Ik werd er echt verdrietig van. Zo’n grote speler en zoveel onzin’, reageerde Van Hanegem op de woorden van Van Bronckhorst. ‘Bij Feyenoord leggen ze de lat zo laag dat je er inmiddels sloffend overheen kan stappen. Ze liggen nergens meer wakker van.’

Zulke woorden ondermijnen andermaal het geloof in Van Bronckhorst. ‘Hebben jullie nog vertrouwen in mij’,  vroeg hij de spelers al na de nederlaag bij De Graafschap. De reacties vanuit de groep sterkten hem zozeer dat hij al ‘trots’ was op zijn spelers omdat ze zoveel strijd hadden geleverd in de return tegen AS Trencin.

Maar het rommelt nog steeds in De Kuip. Twee spelers, Jean-Paul Boëtius en Sofyan Amrabat, zijn inmiddels uit de gratie geraakt en kregen de boodschap mee elders hun heil te zoeken. Het zijn, misschien niet eens toevallig, twee spelers die vorig jaar werden aangetrokken, in het seizoen ná de landstitel van 2017. Ze passen in een rijtje met méér spelers die indruk maken in de subtop van de Eredivisie, maar eenmaal in de Kuip zich niet kunnen profileren.

VAN PERSIE

Is dat Kuipvrees, de angst voor het intimiderende legioen in een vol Feyenoord-stadion? Of is dat het onvermogen bij Van Bronckhorst en zijn staf om spelers zich beter te laten ontwikkelen? ,,We zijn met een proces bezig”, sprak Robin van Persie vergoelijkend nadat Feyenoord zondag tamelijk sober met 3-0 tegen Excelsior de eerste competitiewinst had behaald. Hoogtepunt daarbij was de even subtiele als klasserijke aanname en afronding waarmee Van Persie voor 1-0 zorgde.

Wat Van Persie concreet met ‘het proces’ bedoelde, legde hij niet nader uit. Zijn woorden brachten met de zege wel wat rust terug. Ze weerspiegelden zo de ervaring van een 35-jarige topspeler die beseft hoe dicht winst en verlies bij elkaar kunnen liggen, ook bij Feyenoord.

Twitter: @hmees