We mogen weer dromen. Niet alleen de voetbaljournalisten ook de ex-internationals zien de Rode Duivels hoge ogen gooien op Euro 2024. Sommigen zien onze jonge ploeg al in de finale staan.
‘Je laatste match is de belangrijkste’, is een hardleerse voetbalwet. Op basis van die 90 minuten worden conclusies getrokken. Wat voordien gebeurde, telt niet meer mee. Het voetbal heeft geen geheugen.
Er was niets aan te merken op de winst tegen Azerbeidzjan: 5-0. Aan de rust was het al 4-0 (vier keer Romelu Lukaku), met bij momenten inderdaad swingend voetbal. Goed gedaan dus. De tweede helft was minder. Omdat Lukaku was gewisseld? Omdat de Duivels te veel respect hadden voor de Azeri’s en ze daarom niet helemaal wilden afmaken?
Toch maar even de rol van spelbederver opeisen: Azerbeidzjan staat 120ste op de Fifa Ranking en viel al na 24 minuten (bij een 1-0 stand) met tien man vanwege een rode kaart. Dertien minuten later stond er 4-0 op het scorebord.
De Rode Duivels werkten daarmee een nagenoeg perfecte kwalificatieronde af, maar ernstig kon de tegenstand niet echt genoemd worden. Dit was een zwakke groep (maar niets eens de zwakste). Het failliet van de huidige EK-voorrondes werd eind vorige week nog eens in de verf gezet: Frankrijk-Gibraltar (na de rust ook nog slechts met tien man) 14-0. Een nieuw EK-record en volgens Didier Deschamps had zijn ploeg net uit respect voor de tegenstander doorgedrukt.
23 ploegen van de 53 die zich plaatsen voor de eindronde. Het levert vooral zinloze duels op. Bekijk de zes speeldagen van de voorbije week en je komt nauwelijks een wedstrijd tegen die een neutrale toeschouwer kan boeien. Ja, Oekraïne-Italië, maar verder? Groep C met Engeland, Italië en Oekraïne was dan ook de enige waar een goede ploeg kon sneuvelen. Hoewel er zijn nog barrages. Een beetje voetballand moet zich tegenwoordig altijd kunnen plaatsen.
Zwak
Zoals België dus. De Rode Duivels behaalden 20 op 24. Dat had zelfs 22 kunnen zijn als de partij tegen Zweden had kunnen worden uitgespeeld. Het leverde een doelsaldo op van + 20. Engeland, in de moeilijkste groep met Italië en Oekraïne, verzamelde eveneens 20 punten en eindigde met een doelsaldo van + 18. Frankrijk kwam op 22 op 24 uit (omdat er dinsdag in Griekenland geen doellijntechnologie was en Les Bleus de 2-3 niet kregen) en een doelsaldo van + 26. Portugal, met Roberto Martinez, behaalde 30 op 30 en het doelsaldo was + 34. Dat is gemiddeld een zege met 3,4 goals verschil. Spannend hé!
Gelukkig is er nu ook de Nations League, waarin de nationale teams op ploegen van min of meer hetzelfde niveau stuiten, om voor wat evenwicht te zorgen. De kwalificatiematchen voor het WK en vooral het EK zorgen voor statistieken die compleet waardeloos zijn geworden. Neem de topschutterslijsten. Maar liefst acht van de zeventien (net niet de helft) topschutters aller tijden in Europa zijn in 2023 actief.
Daar zijn twee redenen voor: er worden meer interlands dan ooit afgewerkt en dan is er wat The Sunday Times vorig weekeinde het San Marino-effect noemde. Na 1990 werd het Europese voetbal overstelpt met de komst van zwakke(re) voetballanden door het uiteenvallen van de Sovjet-Unie en Joegoslavië en het Uefa-lidmaatschap van ‘landen’ die niet eens landen zijn, zoals de Faeroër en Gibraltar. De ploeg van bondscoach Julio Ribas kon in deze voorronde niet één keer scoren en kreeg in acht matchen 41 goals tegen. Gemiddeld net iets meer dan vijf per wedstrijd.
Van de 25 Europese landen die het laagst gerangschikt staan op de Fifa Ranking zijn er negentien na 1990 lid geworden van de wereldvoetbalbond. Om prestaties van vroeger met nu te vergelijken zouden statistieken moeten opgesteld worden waarin de prestaties tegen die negentien (meestal) hopeloos zwakke landen niet meetellen.
Het zou de indrukwekkende cijfers van Romelu Lukaku een serieuze knauw bezorgen. Op de eeuwige ranglijst van doelpuntenmakers komt binnenkort geen enkele naam uit de vorige eeuw nog voor. Lukaku zit al aan 82 treffers. Harry Kane staat ook al op 62. Kylian Mbappé op 46 en hij is pas 24. Olivier Giroud gaat in Frankrijk op kop met 56 treffers. De Franse topschutter van de vorige generatie, Thierry Henry, eindigde zijn carrière met 51 goals.
‘Lukaku is Pelé voorbij en zit Puskas op de hielen’, lees je dan. Kijk eens naar het aantal interlands dat die mannen speelden en tegen wie. Tegen landen uit de top-20 van de Fifa Ranking scoorde Lukaku elf keer.
Kijk ook naar de lijst met de recordinternationals. Neem de Belgische: de eerste acht voetbalden/voetballen deze eeuw. Jan Ceulemans is negende met 96 caps. Jan Vertonghen leidt de dans met 153 stuks.
Nuance
Nuance is niet meer van deze tijd. Het zal niet lang meer duren of deze generatie zal het adjectief Platina krijgen. ‘We hebben toch ook al van Duitsland gewonnen’, merkte de voorbije dagen iemand op die wilde duidelijk maken dat niet alle matchen dit jaar tegen janneke en mieke waren. Juist, in wat de eerste en beste interland onder Tedesco was. Helaas, Duitsland verloor het voorbije jaar zowat van iedereen. Dit weekeinde nog van Oostenrijk, de vijfde nederlaag al dit jaar. Eindelijk krijgt Gary Lineker ongelijk.
Laat ons dus met realistische verwachtingen naar Duitsland trekken. De groepsfase zou, welke loting op 2 december ook uit de bus komt, geen grote problemen mogen opleveren. Slechts acht van de 24 ploegen moeten naar huis. Nadien kan alles of niets, maar met deze defensie ga je geen drie wedstrijden op rij winnen in de knock-outfase. Een finale zit er dan ook niet in.
