Antwerpen, 28 mei 2021
Dag Paul,
Vandaag ben ik voor de eerste keer in maanden naar Tubeke geweest. Maandag begint daar de voorbereiding van de Rode Duivels op Euro 2020 en ik ben al eens een kijkje gaan nemen in het persdorp dat de voetbalbond op één van de oefenvelden laten optrekken heeft voor dit evenement. Het is de grootste Media Village uit de geschiedenis van de Duivels en dat heeft alles te maken met corona. Anderhalve meter is ook hier het ordewoord.
Over twee weken begint het EK. Ik kan niet beweren dat mijn enthousiasme even groot is als de tien vorige keren. Dat heeft niets te maken met het feit dat het nieuwe ervan af is, maar alles met covid en het slechte weer. Zodra de Duivels hun opwachting maken in Tubeke gaat de zon echter schijnen en dat zal het animo weer wat opkrikken. Blijft echter het feit dat we de voorbije maanden te veel voetbal gekregen hebben. Een dag zonder voetbal was nog schaarser dan een dag zonder regen.
Ja, zelfs ik moet tot de conclusie komen dat trop te veel is. In vijftien maanden zijn bijna twee seizoenen afgewerkt. Dat heeft zijn tol geëist bij kijkers en vooral spelers. Wie straks aan het toernooi begint, is doodop. Dat zag je de voorbije weken vooral in de Champions League, waar het tempo normaal een paar versnellingen hoger ligt dan in onze competitie.
Vorig seizoen werd de knock-outfase van het kampioenenbal afgewerkt na een paar maanden verplichte rust en het voetbal was nagenoeg iedere keer ronduit spetterend. Dit seizoen was het heel wat minder. Behalve de dubbele confrontatie in de kwartfinales tussen Bayern München en Paris Saint-Germain vond ik het in het beste geval goede middelmaat. De finale van morgen vind ik ook al geen aantrekkelijke affiche. Om te beginnen omdat het twee foute ploegen zijn. Chelsea heeft de oligarchen in het voetbal gebracht. Het vuile geld van Roman Abramovich heeft de voetbalwereld voor altijd veranderd. Zijn komst heeft de UEFA aangezet om de financial fair play-regels in te voeren, maar die zijn een wassen neus gebleken. Minder dan een jaar geleden werd Manchester City immers door Uefa van deelneming aan de Champions League, die het morgen dus kan winnen, uitgesloten.
City speelt immers vals en dat is toch het laatste wat we willen in het voetbal, niet? En dan spreek ik nog niet over het dedain waarmee de hoge heren uit Abu Dhabi dit deden. Denk maar aan het mailverkeer tussen twee bestuursleden na het overlijden van Jean-Luc Dehaene, de voorzitter van de commissie die de regels van financiële fair play moest controleren: ‘One down, seven to go.’ Ja, Paul, het regime in de Verenigde Arabische Emiraten is nog rotter dan in Qatar, dat toch een beetje gas heeft teruggenomen na de kritiek op de schandelijke werkomstandigheden in het land waar volgend jaar het WK wordt georganiseerd.
Maar ook sportief is deze finale geen geweldige affiche. Een wedstrijd tussen twee teams van hetzelfde land spreekt altijd minder aan. Bovendien hebben beide ploegen onlangs nog twee keer tegen elkaar gespeeld. Het scenario kan nu al geschreven worden. The Blues zullen de bus voor eigen doel kamperen. Nee, het zal niet zo erg zijn als in de tijd van José Mourinho, maar Thomas Tuchel is geen Jürgen Klopp. Het zal voetbal zonder gas zijn.
Ik ben wel benieuwd of Kevin De Bruyne de sleutel vindt om de deur in de muur te openen. Het zou ons iets kunnen leren over de kansen van de Belgen op het EK. In de meeste matchen zullen de Rode Duivels immers ook tegen een behoudend ingestelde ploeg moeten opboksen. Op zich is dat niet erg. De sterkte van onze ploeg ligt voorin. Aanvallen lijkt meer dan ooit onze beste verdediging, want over de dertigers achterin maak ik me toch wel zorgen. Thomas Vermaelen is 35,5 en speelt nu al een paar seizoenen op het tempo van de J-League. De beste Japanners spelen in Europa en jongens als Ito en Myoshi zijn aardige voetballers, maar toch niet veel meer dan niveau Jupiler Pro League. Jan Vertonghen is 34 en heeft er met Benfica niet echt een geweldig seizoen opzitten. Toby Alderweireld is 32 en nog de enige die in een topcompetitie speelt, maar hij verloor onder Mourinho zijn basisplaats bij Tottenham.
De bondscoach werd geloofd omdat hij meteen voor een selectie van 26 koos, maar gisteren las ik dat de Duivels maandag weer met 29 zullen zijn. Zinho Vanheusden, Albert Sambi Lokonga en Brandon Mechele werden alsnog opgetrommeld, omdat Axel Witsel dan toch niet speelklaar zou komen. Ik heb daar altijd voor gevreesd. Er bestaan geen wonderen en je kan na zo’n zware blessure en langdurige afwezigheid toch niet plots opduiken op een EK. Ook al is het niveau van landenvoetbal niet meer te vergelijken met de Champions League. Riskeert Witsel op deze manier ook niet de rest van zijn carrière? Hoe dan ook, hij lijkt er nog steeds in te geloven en was gisteren in Tubeke aan het trainen met Vanheusden, Doku en Chadli.
Ik zou het in elk geval een goed idee vinden om nog wat extra jong bloed in de selectie op te nemen. Van de 26 spelers zullen er in normale omstandigheden een tiental nooit in actie komen. Laat dat dan zoveel mogelijk jongeren zijn die op z’n minst iets leren van de sfeer op zo’n toernooi. En die misschien het verschil kunnen maken, zoals in 1986, want ook voorin hebben we grote vragen. Eden Hazard is al twee seizoenen niet meer dan een bleke artiest en Dries Mertens is ook al 34 en bij Napoli de jongste maanden niet meer dan een supersub.
Het mooie van interlandvoetbal dezer dagen is dat het, in tegenstelling tot de Champions League, onvoorspelbaar blijft. Een land kan geen spelers kopen als een bepaalde positie niet goed kan ingevuld worden. Op dit EK zal, vanwege de overvolle kalender van de voorbije maanden, echter meer dan ooit de breedte van de selectie belangrijk zijn. En dan steekt Frankrijk er toch echt met kop en schouders bovenuit. Les Bleus zijn dan ook meer dan ooit de superfavoriet. Toch weer zo benieuwd dat weer een beetje begint te kriebelen.
Vriendelijke groet,
François
