Stel je eens voor, je krijgt het voor elkaar om Bruggelingen “Rood en wit, de liefdevolle kleuren” te laten zingen. Dat is phantasy of zelfs pure horror. Neen, het zal nooit gebeuren. En toch kan het. Elders. In Duitsland bijvoorbeeld. Daar is Herbert Grönemeyer erin geslaagd om vele duizenden inwoners van Beieren het clublied van VfL Bochum te laten zingen. U kent Herbert Grönemeyer niet? Het zit zo.
De 67-jarige Grönemeyer is de best gekende en meest verkochte rockster van Duitsland. Hij zingt bijna uitsluitend in het Duits en vult daarmee keer op keer de grootste voetbalstadions van Duitsland tot in de nok. Hij speelde mee in Das Boot, zorgde voor de soundtrack van Anton Corbijns The American en gaf Bløf de tip van het liedje Frankfurt Oder dat hier als Zoutelande een grote hit werd. Hij schreef bovendien het openingslied voor de wereldkampioenschappen 2006 in Duitsland: Zeit, dass sich was dreht, maar dat u misschien kent in de Engelse versie Celebrate the Day. Echt geen kleine jongen dus. Bestimmt een wereldster, mocht Engels zijn moedertaal zijn geweest. Als jongen van het Roergebied was hij al heel snel supporter in hart en nieren van de liftploeg VfL Bochum (die zich ook dit jaar pas op de laatste speeldag wist te redden en zo in de 1. Bundesliga mag blijven spelen). Hij schreef het clublied voor de Bochumer Mannschaft. Het wordt bij elke wedstrijd dan ook leidenschaftlich door de thuissupporters meegezongen, te meer omdat het ook een ode is aan het Roergebied.
Het liedje heeft ondertussen dat clubniveau vele malen overstegen. Ongeveer elke Duitser (LGTBQIA+) van het noordelijke Flensburg tot Passau in het zuiden, en van Aachen in het westen tot Frankfurt an der Oder in het oosten kent ondertussen de tekst uit het hoofd.
Op zijn tournee Das ist los die deze maand door heel Duitsland, Oostenrijk en Duitstalig Zwitserland loopt, zingen tienduizenden uitzinnige toeschouwers het lied mee. Dus ook in München, waar men lustig mee de roem van een ploeg uit de Ruhrpott bezong. Je moet het maar doen. Ik heb het zelf vorige zaterdag mogen meemaken in de Lanxess Arena in Keulen, samen met twintigduizend andere fans. En het lied gaat door merg en been.
Diezelfde namiddag werd in Duitsland de laatste speeldag van de competitie gespeeld. En die laatste wedstrijden hebben bewezen dat een competitie ook suspense kan hebben en bieden zonder halvering van punten en play-offs. Waarom is het zo moeilijk om dat hier in ons landje aan de zee te begrijpen? O ja, het is hier nu ook superspannend, maar wie had kunnen voorspellen dat Dortmund maar één minuut van de titel verwijderd was, maar dat Bayern in minuut 89 toch nog weer – en dat voor de elfde keer op rij – het laken naar zich toe kon trekken en daarmee ongeveer heel Duitsland, behalve Bayern, in diepe voetbalrouw onderdompelde.
Zelf heb ik de wedstrijd meegemaakt bij vrienden in Keulen. Een last minute ticket voor de wedstrijd FC Köln-Bayern München kostte minimaal 250 euro, dus werd het de tv. Daar kon ik proeven van de sfeer die in heel Duitsland (70 miljoen), behalve in de Freistaat Bayern (13 miljoen), heerste. Eindelijk een titel voor Dortmund. Of beter nog, geen titel voor FC Hollywood. Je voelde de spanning bij de 1-1 voor Keulen en de ontgoocheling bij het doelpunt van Musiala. Te meer omdat Bayern het absoluut niet verdiende om te winnen. Keulen ging ervoor, maar was niet slagkrachtig voor doel. En zoals we weten van Gary Lineker (en met een kleine aanpassing): op het einde wint FC Bayern München.
Om toch nog even duidelijk te maken wat men in Keulen van Beieren vindt. Doorheen de stad zag je reclamewagens met de duidelijke tekst: Wir ziehen den Bayern die Lederhosen aus! Het mocht dus niet baten, de Bayernspelers konden lustig schuhplatteln.
Het verdriet van BVB Dortmund was dan ook duidelijk af te lezen van het gezicht van hun trainer Edin Terzic, maar dan merk je meteen wat echte supporters zijn. De reactie van die gelbe Wand was hartverwarmend en staat in schril contrast met wat we de laatste tijd allemaal op de voetbalvelden hebben gezien.
Ondertussen wachten we vol ongeduld op die laatste speeldag bij ons. Door het gelijkspel van Antwerp vorige zondag kan het misschien dat ook nu het verdict pas in de 89e minuut valt. Nog twee dagen geduld.
