Ex-Antwerp-voorzitter was meer dan halve eeuw actief op de Bosuil
Geboren: 12 juli 1933
Nationaliteit: Belg
Positie: vleugelverdediger
Clubs:
1952-1956: Antwerp
1956-1957: New York Hakoah
1957-1965: Antwerp
Trofeeën:
Beker van België: 1955
Als voorzitter:
Beker van België: 1992
Interlands: 4 (0)f
Eddy Wauters bracht meer dan een halve eeuw door op de Bosuil. Eerst als speler, later als voorzitter. Hij zou de club net geen 43 jaar leiden, een absoluut record in het topvoetbal.
In de jaren ’50 was hij gewoon speler. In 1955 won hij met de Great Old de bekerfinale in het Heizelstadion tegen Waterschei (4-0).
In het seizoen 1956-1957 werd Antwerp kampioen, maar Wauters studeerde op dat moment aan de Yale University en voetbalde voor New York Hakoah. Hij verscheen in die periode op de frontpagina van de International Herald Tribune samen met niemand minder dan Marilyn Monroe. De filmdiva gaf in Ebbets Field, de thuishaven van de Brooklyn Dodgers, de aftrap bij een wedstrijd tussen het Israëlische Hapoel en de American League All-Stars, waarvan Wauters aanvoerder was.
Bij zijn terugkeer eiste hij zijn plaats in het elftal van Antwerp weer op en ging met de rood-witten kopje onder bij Real Madrid (6-0) in de eerste ronde van de Europese beker voor Landskampioenen. Wauters speelde ook vier keer voor de Rode Duivels. Als rechtsachter, terwijl hij bij zijn club doorgaans de linksback was. Hij werd tureluurs gedraaid door Coen Moelijn in de zogenaamde ‘Feyemoord’ (4 oktober 1959), toen België met kleppers als Jef Jurion, Jean Nicolay, Pierre Hanon en Rik Coppens een 9-1 nederlaag leed tegen Nederland in de Rotterdamse Kuip.
Wauters stopte in 1965 met voetballen en begon een carrière die hem aan het hoofd bracht van een van de grootste bankinstellingen van het land. Na de degradatie van Antwerp werd hij gevraagd om de leiding van de club op zich te nemen. Een paar jaar later (20 maart 1969) hapte hij toe en bracht de oudste club van het land weer terug op het hoogste niveau.
Antwerp beleefde hoogtes en laagtes. In 1975 en 1975 werd de club vice-kampioen onder leiding van trainer Guy Thys en in dat laatste jaar werd ook de bekerfinale gespeeld (1-0 voor Anderlecht). In het volgende decennia zat Wauters een aantal dagen in de cel toen hij door onderzoeksrechter Guy Bellemans aan de tand werd gevoeld over de zwartgeldaffaire in het voetbal. Vier jaar later werd hij vrijgesproken.
Mirakel van Vitosha
Een sportief hoogtepunt was het zogenaamde ‘mirakel van Vitosha’. Antwerp boog in 1989 in de toegevoegde tijd van de Europese bekermatch tegen Vitosha Sofia een 1-3 achterstand om in een 4-3 overwinning. Drie jaar later veroverde de Great Old de beker (na strafschoppen tegen KV Mechelen, 2-2) en in mei 1993 speelde ze de finale van de Europese beker voor Bekerwinnaars op Wembley tegen Parma (3-1 nederlaag). Het succesverhaal eindigde echter met een openlijke ruzie tussen Wauters en trainer Walter Meeuws.
Nauwelijks vijf jaar later degradeerde de club naar tweede klasse maar eiste twee seizoenen later zijn plaats weer op. Financieel bleef het echter rommelen en in 2004 volgde een nieuwe duik naar tweede divisie. Antwerp slaagde er maar niet in terug te komen en het ging van kwaad naar erger met ‘de liefdevolle kleuren’. Op 9 januari 2012 werd Wauters door zijn eigen bestuur weggestemd.