dinsdag, april 16

Duivels dagboek 17 juni

Pinterest LinkedIn Tumblr +

Zondagmorgen, lekker uitslapen. Ook in Sochi. Van onweer is helemaal geen sprake meer. Het is heel wat warmer dan gisteren. En ook vochtiger. Beide ploegen trainen alweer op het B-veld. De grasmat van het Fisht Stadium ligt er niet te best bij en mag niet worden betreden.

Panama begint twee uur voor België en hun bondscoach krijgt meteen de internationale pers op zijn hand. Hij laat doodleuk een A-elftal tegen een B-ploeg trainen en bevestigt achteraf dat dit zijn basisopstelling is. Ofwel probeert hij de boel te belazeren ofwel is het coach naar ons hart. En al helemaal als hij zich achteraf verontschuldigt omdat de training maar vijftien minuten open blijft, maar dat Fifa niet meer toelaat.

Roberto Martinez wordt uitgenodigd om ook zijn ploeg bekend te maken, maar hij wil de coach van het machtige Panama niet wijzer maken. ‘Ik heb de opstelling nog niet aan de spelers gegeven’, luidt de dooddoener.

Thibaut Courtois is de Rode Duivel op de persconferentie. Beetje vreemde keuze. De kans lijkt klein dat hij morgen een cruciale rol zal spelen. De hamvraag is of hij wel een bal te zien krijgt.

De Duivels trainen nadien met op de achtergrond een hotel, dat  ‘s avonds verlicht is als een kasteel uit een sprookje van duizend en één nacht. Het Fisht Stadium is overigens ook verlicht en lijkt een gigantische dancing. Afwachten of de Duivels hier morgen kunnen dansen.

Het wordt overigens op tijd vertrekken naar het stadion, want de veiligheidsmaatregelen zijn nooit gezien. Bij de ingang word je accreditatiebadge gecontroleerd om te zien of het fotootje op jou lijkt. Nadien moet je de barcode van de badge onder een scanner houden en gaat heen draaihekje open. Weer wordt bekeken of er een gelijkenis is met de foto op de badge. Ofwel denken de Russen dat je maar twee seconden nodig hebt om er plots heel anders uit te zien ofwel vertrouwen ze elkaar niet.

Ze vertrouwen in ieder geval de journalisten niet. De rugzak krijgt dezelfde behandeling als op een luchthaven, de laptop moet aangezet worden om te bewijzen dat het ding ook werkt en tot slot word je gefouilleerd en nog eens getest op metalen.

De Russen laten niets aan het toeval over. Auto’s die de officiële parkings willen oprijden worden links, rechts, onderaan en bovenaan gecontroleerd. Als je uitstapt worden alle deuren verzegeld, tot de benzineklep toe.

’s Avonds ga ik met de equipe van de VRT eten in restaurant Parus, een prachtige tent op het strand en voorzien van meerdere reuzenschermen. We beleven er de derde grote verrassing van het WK. Na het gelijkspel van Argentinië en de nederlaag van Duitsland komt ook Brazilië niet verder dan een draw. De Zwitsers zwijnen. Er wordt de Goddelijke Kanaries een strafschop onthouden ( houdgrepen horen in een andere sport toe) en de gelijkmaker van de Helveten komt er dankzij een overduidelijke duw. Wij klagen over de videorefs in de Jupiler League, maar dit zijn internationale scheidsrechters die naar de beelden kijken. Als je dit niet gezien hebt, ben je in slaap gevallen of heb je te veel wodka gedronken. Wat enigszins te begrijpen valt, want er is maar één letter verschil tussen wodka en woda ( water).

Tot overmaat van ramp heeft de rest van de tafel al een half uur gedaan met eten als mijn hoofdgerecht wordt geserveerd. Met de sorry’s doe ik niet veel. Gelukkig smaakt het visje bijzonder lekker.

 

Share.

About Author

François Colin (1948) was achtereenvolgens rubriekleider voetbal en chef-sport van Het Nieuwsblad en senior writer van De Standaard. Na zijn pensioen in 2014 was hij tot 2021 columnist van SportVoetbalmagazine. Hij bracht verslag uit van twee Olympische Spelen, tien EK's en negen WK's voetbal en was aanwezig bij ruim driehonderd interlands van de Rode Duivels. Hij is auteur of co-auteur van een vijftiental boeken over de mooiste sport op aarde.

3 reacties

  1. Pingback: Yoga

  2. Pingback: นวมชกมวย

  3. Pingback: Going Here

Leave A Reply