Sebastian Coe moest even slikken, denk ik, toen hij vernam dat Beatrice Chebet het wereldrecord op de 5 kilometer op de weg had verbeterd en niet zo’n beetje ook. De 24-jarige Keniaanse bleef dinsdagmiddag in Barcelona liefst 19 seconden onder de vorige toptijd die eveneens op haar naam stond. Met 13.54 is ze uiteraard de eerste die onder 14 minuten duikt, op de weg of op de baan.
Verrassend is het niet. En buitenaards, zoals ik her en der lees, al helemààl niet. Chebet is met ruime voorsprong de beste van haar generatie. Op de Olympische Spelen in Parijs won ze de 10.000 meter en de 5000 meter, waarbij ze de beste midden-afstandsloopster aller tijden, haar landgenote Faith Kipyegon, bijna zonder moeite versloeg. Chebet is ook wereldrecordhoudster op de 10.000 meter, met 28.54.14. Geen andere atlete liep ooit minder dan 29 minuten, inclusief – om maar een dwarsstraat te noemen – Sifan Hassan in de vorm van haar leven. Ten slotte en om de veelzijdigheid van Chebet te onderstrepen: afgelopen maart werd ze voor de tweede keer wereldkampioene veldlopen.
World Athletics, waarvan Coe voorzitter is (tot hij in maart misschien tot voorzitter van het IOC wordt verkozen), vond al dat moois niet indrukwekkend genoeg om Chebet tot atlete van het jaar uit te roepen. Ze stond niet eens op de shortlist. Waarmee World Athletics en Coe zich onsterfelijk belachelijk maakten. U begrijpt: haar 13.54, uitgerekend op de laatste dag van het jaar, is een zoete revanche.
In 2024 werden wel meer zogezegd buitenaardse records gevestigd, bijna altijd door Afrikanen, te beginnen met de 2.09.56 van marathonloopster Ruth Chepngetich. Telkens werd er gewezen op het hoge aantal dopinggevallen in Kenia en zijn buurlanden. De prestatie van Chepngetich is onlangs gehomologeerd, van dopinggebruik was bijgevolg geen sprake. Al heeft dat sommige sceptici niet overtuigd. Vanzelfsprekend gebeuren er ook in de atletiek dingen die het daglicht niet mogen zien. Maar de recordwals is vooral te danken aan de razendsnelle ontwikkeling die zich in een aantal domeinen voordient, niet het minst in de schoenenindustrie. Specialisten vermoeden dat wegatleten meer van die wonderschoenen profiteren dan baanatleten.
Intussen heeft het Amerikaanse Track and Field News, het meest gezaghebbende atletiektijdschrift ter wereld, zijn traditionele top tiens van het voorbije zomerseizoen gepubliceerd, althans bij de mannen. Atleet van het jaar is natuurlijk Mondo Duplantis. Op de lijsten, van de 100 meter tot de tienkamp – de estafettes komen niet aan bod – prijken twee Belgen: Eliott Crestan op de 800 meter en Bashir Abdi op de marathon. Beiden zijn negende. Abdi zou beter hebben gescoord als hij niet pas negende was geworden in de marathon van New York, waar hij, begrijpelijk genoeg, zijn recente Parijse olympische medaille kon verzilveren.
Binnenkort neemt Track and Field News de vrouwenatletiek van de voorbije zomer onder de loep. Met ongetwijfeld twee Belgen bij de top drie in de langstdurende maar weinig concurrentiële discipline, de zevenkamp: Nafi Thiam wordt eerste, Noor Vidts is wellicht derde.
