Frank (voor de stelling): Daar waar wij woonden jakkerde het (vracht)verkeer uit de richting Duitsland de Peijer bebouwde kom in. Mijn ouders hebben regelmatig het alarmnummer gebeld nadat een oorverdovende klap ons van bank of bed had doen opveren. Meer dan eens is er een slachtoffer in de tuin beland en was het spannend of de hulpdiensten op tijd zouden arriveren. Ik zal u de details besparen, maar u kunt zich voorstellen dat mijn vader soms op zijn hoede was bij het maaien van het gazon.
Begin jaren 70 waren de overlevingskansen op ‘s lands wegen en dreven in het weekend vergelijkbaar met die van Bachmoet en Khartoem anno nu. Cafégangers kropen na sluitingstijd massaal half- of stomdronken achter het stuur in een poging om heelhuids thuis te komen. Met het toenmalige jaarlijkse aantal verkeersslachtoffers kon je gemakkelijk een voetbalstadion uit het huidige rechterrijtje vullen, de Gelredome misschien daargelaten. Het roer moest om en dat gebeurde gelukkig ook met diverse maatregelen die lang niet allemaal met open armen werden ontvangen. Autogordels (‘vast & zeker’), publiekscampagnes (‘glaasje op, laat je rijden’) en vooral de blaastest zorgden ervoor dat dit huiveringwekkende aantal snel naar beneden ging. Na een jarenlange daling loopt dit weer gestaag op. Oorzaken zijn onder meer het rijden onder invloed van drugs, mobiele telefoons en opgevoerde nepfietsen. Het ongeluk waarbij de vierjarige Gino omkwam, past in dit rijtje.
Hoe vaak zal Rai Vloet de klok hebben willen terugdraaien? Zijn leven moet een hel zijn geweest sinds die fatale klap in november 2021. Als bekend profvoetballer heeft hij de volle laag over zich heen gekregen. Maar nog hartverscheurender is het leven voor de ouders en familie van de omgekomen kleuter. Vanwege de rechtszaken en alle publiciteit die eromheen hangt, blijft de nachtmerrie zich voor hen herhalen.
Als buitenstaander ontkom ik niet aan de indruk dat de oud-Heraclied er alles aan doet om zijn straf te ontlopen. Dat gebeurde al direct na het ongeluk door iemand anders als chauffeur aan te wijzen… van je vrienden moet je het maar hebben. Zijn vlucht naar Rusland heeft dit er niet beter op gemaakt. Het zou Vloet sieren als hij een enkeltje Oeral – Schiphol neemt, zijn straf aanvaardt en direct uitzit om enigszins in het reine te komen met de getroffen familie, zijn omgeving én vooral zichzelf. Over twee jaar kan hij dan zijn leven hervatten, misschien wel door drinkende, snuivende, slikkende, appende en door rood scheurende jongeren te wijzen op de dramatische, onomkeerbare gevolgen die één roekeloze actie kan hebben.
Peter (tegen de stelling): Bij alle commotie rond Rai Vloet heb ik me weleens afgevraagd wat er van zijn vader, voormalig voetbaltrainer Wiljan Vloet, is geworden. Het blijkt dat Wiljan momenteel directeur is van het bedrijf dat de veerdienst Vlissingen-Breskens onderhoudt. Misschien was het ook voor zoon Rai beter geweest als hij een aantal jaar geleden het voetbalwereldje vaarwel had gezegd. De populariteit, het vele geld, je moet die weelde wel kunnen dragen. Rai kon dit niet en de gevolgen daarvan zijn desastreus gebleken.
Naarmate je ouder wordt, kijk je vaker terug aan het verleden. Niet dat het vroeger allemaal beter was, helemaal niet. Kijk bijvoorbeeld eens welke stappen er zijn gemaakt in de medische wetenschap. Ook de automatisering heeft een grote vlucht gemaakt. Het nadeel hiervan is echter dat we te afhankelijk zijn geworden van iets dat onbeheersbaar lijkt. De systemen van organisaties worden gehackt en de veiligheidsfunctionarissen lopen steeds achter de feiten aan. Bij de KNVB kunnen ze erover meepraten. En wat te denken van de snelle ontwikkeling van kunstmatige intelligentie. Is het misschien een wolf in schaapskleren? Een ander punt van zorg is de grote invloed van sociale media. Iedereen kan (anoniem) zijn mening de wereld in slingeren. Dat gebeurt ook in de zaak Vloet. De tendens is dat de opgelegde straf te licht wordt gevonden.
Inmiddels heeft zowel de officier van justitie als de advocaat van Vloet hoger beroep aangetekend tegen de opgelegde straf. Die gang van zaken is niet abnormaal bij een rechtszaak. Ondertussen verschenen er berichten dat Vloet zijn straf pas uit wil zitten na zijn voetbalcarrière. Op sociale media worden die berichten zondermeer voor waar aangenomen. Mocht Vloet echter daadwerkelijk met een verzoek tot uitstel komen, dan is het aan de rechter om hierover een oordeel te vellen, niet aan digitale schreeuwers.
Voetballers, trainers, scheidsrechters, bestuurders en tv-persoonlijkheden, ze zijn allemaal al eens aangepakt in deze column. Dat geldt niet voor rechters en laten we dat vooral zo houden. Vloet hoeft niet NU naar de gevangenis. Laat ons eerst het hoger beroep afwachten.
Zorgvuldigheid gaat boven snelheid. Het belangrijkste is dat Vloet zijn terechte straf krijgt en niet door een vormfout goed wegkomt. De voorlopig opgelegde straf is 2,5 jaar, misschien dat het hoger beroep tot een zwaardere straf leidt. De meeste mensen op sociale media zouden dat laatste toejuichen.
Een eventueel verzoek van Vloet tot uitstel van de straf zal door een rechter ongetwijfeld met de nodige zorgvuldigheid beoordeeld worden. Dat bij deze beslissing rekening wordt gehouden met de gevoelens van de ouders van de 4-jarige jongen die overleden is, lijkt niet meer dan logisch.
