donderdag, december 26

De Nederlandse blik op Kevin De Bruyne

Pinterest LinkedIn Tumblr +

Was het verwonderlijk dat Kevin De Bruyne maandagavond na opnieuw een bijrol alsnog zo onbekommerd de inspiratie vond voor de winnende actie van de Rode Duivels? Nog altijd niet ontmoedigd door zijn 93 fletse minuten vooraf? In Studio Rusland, het WK-programma van de NOS-tv, keek Soufiane Touzani er niet van op. ,,Kevin De Bruyne is super chill. Die geeft nooit op, raakt nooit in de stress”, wist Touzani na de last-minute-zege op Japan.

Soufiane Touzani  (31) is een Marokkaans-Nederlandse straatvoetballer, hij is dikke maatjes met de beste voetballers ter wereld op het veld. Tientallen miljoenen keren zijn op YouTube al zijn ‘onmogelijke’ trucs en andere technische hoogstandjes bekeken. Daarmee is Touzani al eens te gast geweest bij Cristiano Ronaldo (goed voor bijna 9 miljoen hits!), ook bij Eden Hazard en Kevin De Bruyne.

Aan die vermakelijke, maar verder betekenisloze filmpjes op zijn YouTube-kanaal Touzani TV houdt hij een goede band over met zijn speelkameraden. Ze vertellen hem nog eens wat. Zo onthulde Kevin De Bruyne vorig jaar september tegenover Touzani dat de spelers van Manchester City daags voor elke wedstrijd een speekseltest ondergaan. Niet om de spelers op drugs of doping te controleren, volgens  De Bruyne, maar om de stress te meten.

Kevin De Bruyne kent nooit stress, zo blijkt uit alle metingen. Onbevangen gaat hij het veld op, onbezorgd blijft hij als het tegenzit. ,,Zodra de scheidsrechter fluit ontstaat er een andere Kevin dan die altijd kalme Kevin daarbuiten. Dan wil hij alleen maar winnen en telt al het andere niet”, weet Touzani.

Kevin kennen wij in Nederland alleen als de voetballer die bij Manchester City met wervelende acties de weg  naar het doel vindt, voor zichzelf of voor zijn medespelers. Dat is een andere Kevin dan de rugnummer 7 die bij de Rode Duivels zo ‘laag’ moet spelen, als aanspeelpunt voor zijn verdedigers, als tussenstation op weg naar voren.

MOOISTE WK-COUNTER

Het is wel de zone waarin hij maandagavond de bal kreeg toegespeeld voor de veruit mooiste counter van het WK. Ontstaan uit een onnozel verprutste hoekschop van Japan, gevolgd door de perfecte aangooi van Thibaut Courtois, de indrukwekkende rush van Kevin De Bruyne over zestig meter, zijn keypass op maat naar de meegesprinte Thomas Meunier, diens uitgemeten voorzet op Romelo Lukaku en zijn onbaatzuchtig en doordacht overstapje, dat de poort opende voor de op links eveneens snel meegekomen Nacer Chadli.  Een overval  in minder dan tien seconden, omschakelingsvoetbal van de jaargang 2018.

Zoveel ruimte als op dat moment de Duivels kregen aangeboden, ligt er slechts sporadisch op het WK. Daarom ziet Kevin De Bruyne doorgaans twee tot drie cordons voor zich als de bal hem bereikt. Dan zie je hem zoeken, naar openingen, naar medespelers; dan was hij zo graag veel verderop aan de bal gekomen. Maar wie denkt dat hij daardoor moedeloos wordt, heeft het mis volgens Touzani, want zo zit KDB niet in elkaar.

,,De coach van België moet toch eens nadenken hoe hij ervoor kan zorgen dat Kevin De Bruyne wel goed speelt”, orakelde Touzani nog wel in de NOS-studio. Hij kreeg daar steun van Rafael van der Vaart, 109-voudig international en nu op zijn 35e zoekende naar een nieuwe club. ,,Kevin de Bruyne is zichzelf niet, het is niet dezelfde De Bruyne als bij City. Hij weet het allemaal niet. Hij komt niet in de goede positie aan de bal”, oordeelde Van der Vaart. Op de commerciële zender RTL gaf Herman Brusselmans een andere dimensie aan de meningenbrij over De Bruyne. ,,Het is alsof hij op het WK tegen zijn zin staat te spelen.”

DISCUSSIE

Het is bij elke WK-wedstrijd van de Rode Duivels bijzonder dat met name het spel van Kevin De Bruyne veel discussie oproept in Nederland, wellicht meer nog dan bij Villa Sporza. Is dat bewondering voor de voetballer die met zijn mélange van techniek, loopvermogen en inzicht afkomstig lijkt uit de Hollandse School? Of is dat toch de ontgoocheling dat voor hem niet de voorwaarden zijn geschapen om al zijn kunnen te etaleren binnen de Belgische ploeg; méér dan een dienende rol te vervullen omdat het team al zoveel aanvallende kwaliteit telt?

Verwachtingsvol hopen wij nu in Nederland dat De Bruyne vrijdag tegen Brazilië wél kan gloriëren.  Want de Duivels hebben ook tegen Japan de sympathie hier behouden. ‘Schitterende herrijzenis Rode Duivels’, schreef Willem Vissers  in De Volkskrant na de ontsnapping. ‘België speelde niet goed, maandag in Rostov, maar de zege is de beloning voor de aanval, en zeker voor die ene laatste aanval. België is sowieso de meest aanvallende ploeg van het WK omdat bondscoach Roberto Martinez het offensieve talent wenst uit te spelen. Met de spelers heeft hij van België een aantrekkelijk ogend ensemble gemaakt, met veel beweging en scorend vermogen. Dat is te waarderen, in een tijd dat resultaatvoetbal op één staat en coaches kiezen voor veiligheid eerst, in plaats van hun hoofd te steken in de strop van de omschakeling.’

Het zijn mooie complimenten voor Roberto Martinez, Thierry Henry  en hun Duivels. Laat ook Brazilië maar geen stress veroorzaken.

Twitter   @hmees

Share.

About Author

Henk Mees (1948) was 25 jaar actief in de sportverslaggeving voor het Brabants Dagblad met als standplaats 's-Hertogenbosch. In die periode was hij twintig jaar lang vaste verslaggever van Oranje voor regionale krantencombinaties en deed hij ook verslag van Europa Cup-wedstrijden van Ajax, Feyenoord, PSV en AZ. Ook was Henk Mees actief op de EK's en WK-toernooien in de periode 1984-2000. Daarnaast versloeg hij twee keer de Tour de France (1980 en 1981), andere grote wielerwedstrijden en de Olympische Spelen van 2000 in Sydney, waarna hij verder ging in andere functies bij het Brabants Dagblad. Henk Mees schreef of werkte mee aan diverse voetbalboeken, onder meer over de geschiedenis van het Nederlands elftal en diverse Nederlandse clubs.