De Kampioensfoto van PSV is al gemaakt

Wat doet zo’n oppepper, onverwacht puntenverlies van de naaste concurrent, vlak voordat de lastigste van de nog resterende uitwedstrijden begint? De veters waren al gestrikt, de scheenbeschermers zaten vast toen tot de kleedkamer van PSV doordrong dat Ajax thuis tegen ADO Den Haag op 0-0 was blijven steken. Het gebeurde zondagmiddag om 14.25 uur in de Kuip van Feyenoord waar PSV vervolgens soeverein regeerde, als de kampioen van 2018.

,,Ja, dat berichtje van die 0-0 van Ajax heb ik wel even gebruikt, normaal doe ik niets met de uitslagen van concurrenten, dit was een mooi momentje daarvoor”, gaf coach Phillip Cocu toe. ,,Die 0-0 gaf ons een boost”, zei aanvoerder Marco van Ginkel na de 3-1 zege.

Onbewezen zal vermoedelijk blijven welk psychologisch effect uitgaat van zo’n plotselinge meevaller. De impact was onmiskenbaar. Waar kwam anders die revival van PSV vandaan? Defensief getint calculatie-voetbal had zondag plaats gemaakt voor een initiatiefrijke aanpak. Zo hadden we PSV nog niet gezien dit seizoen, dat begin augustus in diepe mineur was begonnen met de gênante uitschakeling voor de Europa League tegen de Kroatische laagvlieger NK Osiek.

SUPERIORITEIT

De reeks aan competitie-overwinningen in de eredivisie illustreert inmiddels al geruime tijd superioriteit: twee keer speelde PSV gelijk, twee keer werd verloren. Sporadisch slechts kreeg een zege overtuigend gestalte. Geen enkele tegenstander raakte onder de indruk van de Philips-ploeg. Pas op bezoek bij Feyenoord, in een volle Kuip, zoals altijd geladen met vijandigheid, legde PSV zijn bestrijders lam. Geen enkele opponent was zo kansloos als de kampioen van 2017, in een rechtstreekse confrontatie met de kampioen van 2018.

Eindelijk kon ook Phillip Cocu tevreden vast stellen hoe zijn spelers zijn lessen hadden opgepakt. Cocu is geen coach van modern jargon, van dure woorden. Zo simpel als hij als speler overal de as gesmeerd liet draaien, zo eenvoudig wijst hij als coach zijn spelers de weg. ,,Ze waren steeds dichtbij de bal, ze wilden de bal hebben. Van daaruit win je wedstrijden”, verhelderde Cocu na afloop zijn opvatting.

STATISTIEKEN

Niet langer wachtte PSV af, speculerend op de snelheid en ingevingen van Lozano en Bergwijn, loerend op fouten bij de tegenstander. Ongekend offensief pakte de ploeg uit Eindhoven in de versie van 25 februari 2018 Feyenoord bij de strot. Slechts gedurende een korte fase in de tweede helft werden de verdedigers tot verdedigen gedwongen. Op het middenveld eindigde elk duel in PSV-voordeel. Zo zagen de 47.500 toeschouwers en een dikke miljoen aan het scherm het. Toch lieten de statistieken van de eerste helft een heel ander wedstrijdbeeld zien: Feyenoord (90 minuten zonder de gespaarde Robin van Persie!) kreeg het meeste balbezit (61 procent) en zelfs de meeste geslaagde passes (81 procent tegen 70 procent) toegerekend. Het scorebord vertolkte de ware verhoudingen: 0-2.

De statistieken passen bij de cijfers op de seizoenbalans. Gemeten naar percentage balbezit staat PSV dit seizoen op de negende plaats. Ook in Rotterdam kwam PSV gerekend over 90 minuten niet verder dan 40 procent balbezit. Des te meer verwonderlijker is het dan dat Cocu bij de zege op Feyenoord zo aangenaam verrast was geweest door de wil om de bal te hebben, om de bal te veroveren. Het illustreert vooral hoe schraalhanzerig PSV in zoveel wedstrijden voordien de punten bijeen heeft geharkt.

KAMPIOENSFOTO

Negen wedstrijden voor het einde staat PSV nu zeven punten voor. Niemand twijfelt nog aan de titel die al binnengehaald kan worden als Ajax op 15 april, in de 31^e ronde, naar Eindhoven komt. De kampioenspret leek zondag al aanwezig. Gezamenlijk gingen spelers en staf in de kleedkamer op de foto, een beeld dat veel weg had van De Kampioensfoto, nu al. Via Twitter werd de kleedkamervreugde rondgeseind met de veelzeggende tekst T E A M ! Om maar aan te geven waar de kracht schuilt van PSV. ,,Dit was een slag die we met elkaar wilden vieren . We voelen wat er nu aan komt”, sprak de Duitse verdediger Daniel Schwaab veelbetekenend.

De Nederlandse eredivisie volgt daarmee de trend in Duitsland, Engeland, Frankrijk en in iets mindere mate Spanje waar de kampioenen zich ook al snel aftekenen. Daarmee houdt de vergelijking snel op. Want een kampioen met perspectief op Europees succes, zal PSV niet worden. Daarvoor telt het te veel spelers met beperkte kwaliteiten, vooral achterin, daarvoor mist het te veel verrassende wendingen bij de middenvelders, daarvoor kun je niet aankomen met zo’n stramme spits als Luuk de Jong.

Bovendien moet PSV opnieuw rekening houden met nieuwe aderlatingen. De belangrijkste handelswaar wordt ditmaal gevormd door doelman Jeroen Zoet, de Colombiaanse rechtsback Santiago Arias, de Uruguayaanse spelmaker Gaston Pereiro , het jonge snelheidsduiveltje Steven Bergwijn (19) en de Mexicaanse topscorer Hirving Lozano.

SCHORSING LOZANO

Vanwege een rode kaart, zijn tweede al dit seizoen, ontbrak Lozano tegen Feyenoord. Wegens slaan maar een tegenstander kreeg hij ditmaal drie wedstrijden straf. Het was al zijn achtste rode kaart op het hoogste niveau in de nog prille carrière van de 22-jarige Mexicaan. Omdat PSV hem niet wilde missen tegen Feyenoord, bewoog het hemel en aarde bij het verzet tegen een schorsing. Alsof het zonder Lozano niet langer op diens snelheid en op de counters zou kunnen mikken.

De clubleiding, uitgerukt met jurist Peter Fossen en technisch directeur Marcel Brands, maakte zich daarbij belachelijk door bij de tuchtcommissie nadrukkelijk de beslissingen van scheidsrechter Higler te hekelen. Die houding kwam PSV op veel kritiek te staan, zo waren het toch weer de ‘Calimero’s’, die zich achtergesteld voelden bij de macht in het westen van Nederland.

Ook bij dit voorbeeld zal onbewezen blijven wat het bovenmatige gekraam van de PSV-leiding over het rood voor Lozano losmaakte bij de andere spelers, welke invloed het ontbreken van de topscorer in Rotterdam had. Het fijne van zulke geheimen is dat we verder mogen speculeren en filosoferen over de mysterieuze krachten in de sport.

Twitter @hmees