Cyrille Dessers voelde zich handelswaar

,,Handelswaar”, voelde Cyriel Dessers zich. ,,Een bonnetje erbij en klaar. Dat duurde amper een seconde, vooral omdat ik blij was dat ik deze stap kon zetten.” Zo schetste de topscorer van de Eredivisie onlangs zijn overgang in de zomer; van het ambitieuze FC Utrecht naar het doorgaans kalme Heracles Almelo; van nummer zes op de ranglijst in het vorig seizoen naar nummer zeven.

Hijzelf speelde nauwelijks een rol in de transfer. FC Utrecht wilde hem graag kwijt. Dessers moest wijken voor Adrián Dalmau, een Spanjaard even oud (25) die dat seizoen bij Heracles acht competitietreffers méér had gemaakt dan Dessers in Utrecht. In ruil, met geld toe, mócht Heracles dan wel Cyriel Dessers onder contact nemen.

Zo ging het dus, alsof een oude voor een nieuwe auto werd ingeruild. In dit geval zelfs letterlijk. Ze kwamen elkaar tegen om hun leaseauto te ruilen. Ze wisselden amper een woord. ,,Het was een wat ongemakkelijk moment. Het is de enige keer dat we elkaar hebben gesproken. Hij kreeg mijn oude rugnummer, ik het zijne”, vertelde Dessers in het Oost-Nederlandse dagblad Tubantia.

Een vlucht was het voor hem, die transfer. Met zijn opleving aan het eind van het seizoen had Dessers het vertrouwen niet meer terug kunnen winnen in Utrecht. ‘Oh, ben jij er ook nog’, verwelkomde Dick Advocaat hem in het voorjaar na langdurige afwezigheid wegens een gescheurde knieband. Tot zijn verbazing constateerde Advocaat hoe vlotjes scorend  Dessers in de play-offs FC Utrecht naar Europees voetbal leidde. Maar Advocaat ging weg, de supporters hadden hem al laten vallen en Dalmau móest komen.

IN SCHADUW VAN FC TWENTE

Dus maakt Cyriel Dessers zijn doelpunten nu in Almelo, een provincieclub in het oosten van Nederland die altijd (en nog) in de schaduw heeft gestaan van het 28 kilometer verderop spelende FC Twente. Nog verder weg van België dus. De Vlaming, geboren in Leuven en opgegroeid in Vechmaal, in Belgisch Limburg, gedijt in Oost-Nederland. Hij is er geliefd omdat ze in hem géén praatjesmaker zien, géén goudzoeker als Dalmau die zelfs een ziekenhuisbezoek in scène zette om weg te kunnen komen uit Almelo.

Bij Heracles gaat Dessers niet gebukt onder te hoge aspiraties van de club. Vanaf de promotie in 2005, onder leiding van Peter Bosz,  heeft Heracles zich gaandeweg de status van gevestigde eredivisieclub kunnen toe-eigenen. Voordien was Heracles, landskampioen in 1927 en 1941, voornamelijk een modale club op het tweede plan, in de Eerste Divisie. Onder het voorzitterschap van Jan Smit, een gefortuneerd gerechtsdeurwaarder, heeft Heracles stabiliteit gekregen.

STOPLICHT

Een relatief modern stadion, van 1999, biedt de gewenste faciliteiten voor ruim 12.000 toeschouwers. Méér ambitie hebben ze niet in Almelo, een stad met 73.000 inwoners die door de plaatselijke cabaretier Herman Finkers een landelijk imago kreeg met zijn tekst:  ‘Een stoplicht springt op rood, een ander weer op groen. In Almelo is altijd wat te doen.’

Jan Smit heeft geen functie meer bij de club, hij is nu president-commissaris van de  profvoetbaltak binnen de KNVB. Heracles gaat rustig aan verder, momenteel als  negende in de Eredivisie. Tegenstanders komen niet graag naar Almelo, ze gruwen van het kunstgras waaraan de club hardnekkig trouw blijft, mede omdat producent Ten Cate altijd een van de belangrijkste sponsors is gebleven.

BUITENLANDSE INTERESSE

In die entourage trekt Cyriel Dessers de aandacht. Italiaanse, Engelse en Griekse clubs zouden hem met gespitste interesse volgen. ,,Tussen een gerucht en effectieve interesse ligt een heel groot gat”, zegt Dessers er zelf over. ,,Ik ben van plan om in Almelo te blijven. Ik zie een stijgende lijn, ik word beter, ik dribbel zelfs met de bal.”

Met zijn huidige status als Eredivisie-topscorer onderstreept Cyriel Dessers hoe zijn plafond steeds hoger is gaan liggen. Heracles haalde hem niet alleen voor zijn doelpunten weg bij FC Utrecht, zo stipte technisch manager Tim Gilissen aan in De Volkskrant:  ,,We waren in de as van het team op zoek naar spelers die zowel binnen als buiten het veld als kapstok konden fungeren. Jongens die communicatief vaardig zijn, verbinden en hun rol in de kleedkamer pakken. Ik wist dat Cyriel dat in zich had en goed zou gedijen in een omgeving waar misschien iets minder concurrentie is.”

Gilissen maakte Dessers nog mee in zijn tijd bij NAC Breda. Hij kent zijn achtergrond: zachtaardig van karakter, genietend van het leven. Met die instelling kwam hij op zijn achttiende vanuit Vechmaal, op tien kilometer van Tongeren , naar Leuven om te gaan studeren, en daarnaast wat te voetballen. De sport is geen bijzaak gebleven. Bij Lokeren drong hij weliswaar tot de nationale Beloftenploeg door, maar uiteindelijk raakte Dessers toch uit de gratie bij George Leekens.

NIGERIA

Pas in Nederland kwamen zijn talenten, onder Stijn Vreven, daadwerkelijk tot bloei. Een hongerige spits, slim en krachtig in de persoonlijke duels. Nu hoopt hij ook op internationale roem in Nigeria, het land vanwaar zijn grootouders van moeders kant naar België zijn gekomen. Dessers is wel zo nuchter om te beseffen dat een plekje bij de Rode Duivels te hoog gegrepen lijkt. ,,België is nooit een serieuze optie geweest, met topspitsen als Lukaku, Batshuayi en Mertens, jongens die nog net zo lang zullen spelen als ik.  Ik maak me geen  illusies. Daarom schipper ik ook niet tussen de twee landen.  Ik vind het al een eer dat de Nigeriaanse bond contact heeft opgenomen met mij en dat ook naar buiten heeft gebracht. Nigeria, wauw, dat is een mooie optie”, zei hij in Tubantia.

Niet alleen fysiek oogt Cyriel Dessers als een Afrikaan, hij voelt zich een halve Nigeriaan, zegt hij. ,,Ik heb ook de karaktertrekken van een Afrikaan. Ik ben trots, niet per se op mezelf, maar op mijn ploeg of op mijn broertje die het goed doet op school. Ik heb de gewone kant van het leven meegemaakt. Dat heeft me een rijker mens gemaakt.”

TWITTER: @hmees