Club kampt met onrealistisch verwachtingspatroon – FC

De Engelse kranten doen vandaag lyrisch over Leicester City, dat – volgens hen – op weg is nu ook Europa te veroveren. En dat na een niet echt overtuigende overwinning tegen een zwak Club Brugge, dat zichzelf voortdurend in de voet schoot. José Izquierdo – gisteren de enige Bruggeling die op deze scène thuishoorde – had de score moeten openen en de Engelse goals waren vooral het gevolg van fatale blunders van blauw-zwart, met doelman Ludovic Butelle in een pijnlijke hoofdrol.

De ploeg van Claudio Ranieri troefde Club af op het gebied van kracht, snelheid, veldbezetting en efficiëntie. ‘Club controleerde de bal, wij de match’, lachte de Italiaan. Kortom, Leicester City heeft veel meer kwaliteit in huis dan de Bruggelingen.

Alsof we dat niet wisten. De Premier League winnen, is heel iets anders dan eerste eindigen in de Jupiler Pro League. De Engelse kampioen trok deze zomer bovendien een paar spelers aan die meer dan dertig miljoen euro kostten. Iets waar Club zelfs niet van hoeft te dromen.

Club moet nu volledig focussen op Eupen en de Champions’ League zo snel mogelijk even vergeten. Dat sommige waarnemers na de loting een plaats in de knock-outfase ‘haalbaar’ noemden, getuigde vooral van een gebrek aan voetbalkennis en creëerde een onterecht verwachtingspatroon.

Er wordt dan telkens verwezen naar het parcours dat AA Gent vorig seizoen aflegde, maar al te gemakkelijk wordt dan vergeten dat de prestaties van de Buffalo’s op het kampioenenbal uitzonderlijk waren en dat Valencia, Zenit St.-Petersburg en Olympique Lyon op dat moment in volle crisis verkeerden.

AA Gent begon de Europese campagne vorig jaar in Valencia, waar het in een sterke tweede helft zelfs punten had kunnen pakken. Vergeten wordt dat Matz Sels in de eerste helft een 3-0, misschien wel 4-0 achterstand voorkwam. Valencia is overigens, twee trainers verder, nog altijd compleet van slag.

Leicester City begon in eigen land strompelend aan de nieuwe jaargang, maar verkeert niet in crisis en zou de groepsfase moeiteloos moeten kunnen overleven. Hoopgevend en tegelijk zorgwekkend voor Club was het gelijkspel van FC Kopenhagen bij FC Porto. Wie de Portugezen in de play-offs kat en muis zag spelen met Radja Nainggolan en zijn maats bij AS Roma, kan dat resultaat nauwelijks begrijpen. Club is daardoor verplicht over twee weken minstens één punt weg te kapen in de Deense hoofdstad. Anders wordt het bijzonder twijfelachtig of het Europees kan overwinteren.

Maar voorlopig hebben Bart Verhaeghe en co heel andere zorgen. Club nam immers een desastreuze start in de nationale competitie. Dramatisch is het allemaal niet, met dank aan de belachelijke halvering van de punten, maar het team moet zich snel herpakken.

De mislukte seizoenaanhef is minder verrassend dan velen denken. Club hield zijn kampioenenformatie zo goed als samen. Het vertrek van Thomas Meunier werd meer dan behoorlijk opgevangen met de komst van de Nederlander Ricardo van Rijn. Het elftal is dan ook niet minder sterk dan een seizoen geleden.

Op het veld blijkt dat nog niet echt. Hoewel Club ook een jaar geleden niet overtuigend aan de competitie begon. Mogelijk maakte Club de klassieke fout om de kern niet meer te wijzigen. Een jaar geleden brandde in alle spelers het onblusbare verlangen naar de landstitel waar blauw-zwart al elf jaar naar snakte. Die honger lijkt echter weg. Een paar extra nieuwkomers hadden het vuur misschien weer kunnen aanwakkeren.

Het had misschien anders kunnen lopen als de Spanjaard Pina van meet af aan fit was geweest. Hij vierde pas gisteren zijn debuut, maar kon niet meer tonen dan dat hij een elegante voetballer is. Hij miste overduidelijk competitieritme en het was al een kleine prestatie dat hij de wedstrijd vol maakte.

En tot slot is er de figuur van Michel Preud’homme. Meer dan wie ook de man die de landskroon naar Jan Breydel haalde. Ogenschijnlijk is hij nog even fanatiek als voorheen, maar het feit dat bekend werd dat hij overwoog een sabbatjaar te nemen speelt mogelijk onbewust door in het eigen hoofd of dit van zijn spelers. Bovendien hebben we de indruk dat MPH nog altijd niet helemaal verwerkt heeft dat Bart Verhaeghe hem de kans ontnam om bondscoach te worden.

François Colin