BELGIE-ENGELAND (BIS): HET VERDICT VAN EDDY SNELDERS

Na het doorspoelen van de nederlaag tegen Frankrijk kwam de kleine finale er al snel aan voor de Rode Duivels. Het was zeer de vraag of spelers en trainer voldoende gemotiveerd waren om te winnen. Dat gold overigens voor beide teams.

Roberto Martinez vatte de partij aan met één verrassende wijziging. Tielemans kwam in voor Fellaini om meer technische vaardigheid en balvastheid in de ploeg te brengen. Logisch was dat Meunier zijn basisplaats terug kreeg ten koste van Dembélé. Daardoor verhuisde Chadli naar links. Engeland pakte met meer wissels uit vanwege de kortere recuperatietijd. Gareth Southgate bracht vijf nieuwe spelers in.

Martinez handhaafde zowel aanvallend als verdedigend zijn vaste systeem. Dat was geen probleem, omdat Engeland ook met enkele flanken uitpakte. De aanpak van de bondscoach leidde al snel tot succes. Lukaku speelde de lopende Chadli aan en Meunier duwde de voorzet in doel. Rose verkeerde nog in slaapmodus.

Voor de rest werd het een gezapige eerste helft met weinig tempo en een beperkt aantal kansen. België speelde gegroepeerd op de eigen helft en probeerde bij Engels balverlies de vrijgekomen ruimte te benutten om in de rug van de tegenstander te duiken. In de match tegen Frankrijk werd dat nog antivoetbal genoemd, maar het was de uitgelezen methode om onze aanvallende kwaliteiten te etaleren.

Van de eerste helft onthouden we, op het openingsdoelpunt na, één reuzenkans die Lukaku mits meer technische behendigheid had kunnen afmaken. Romelu had op zoek naar zijn vijfde WK-goal echter zijn dagje niet. Intussen was Vermaelen en niet Carrasco ingevallen voor de geblesseerde Chadli. Een duidelijk signaal dat de bondscoach het vertrouwen in Carrasco verloren heeft.

Na de rust probeerde Southgate de bakens te verzetten door met Lingard en Rashford twee aanvallers in te brengen. Dat leidde tot meer druk en enkele hete standjes voor het doel van Courtois. Alderweireld moest hem zelfs ter hulp snellen om de gelijkmaker te voorkomen.

Dat gebeurde allemaal in een periode dat de Duivels nalieten scherp te verdedigen. De Engelsen kregen hierdoor ruimte om rond de zestien te dreigen. Vooral de voorzetten van Trippier vanaf de rechterflank bezorgden de Duivels regelmatig angstmomenten.

Engeland kwam opzetten, maar faalde in de zone van de waarheid. Kane was onzichtbaar en ook de anderen waren niet in staat om te scoren. Mertens, en niet Batshuayi, viel in voor Lukaku en dat zinde de Belgische topschutter duidelijk niet. Martinez wilde meer combinaties over de grond tegen de weinig wendbare Engelse verdedigers. Lukaku had overigens door zijn technische beperktheid nog een tweede opgelegde kans laten liggen.

Ook Tielemans, die na de pauze zachtjes uitdoofde, werd terecht vervangen door een meer balvaste speler als Dembélé. De Duivels kwamen steeds meer onder de druk uit en haalden scherp uit op de counter. Mat als resultaat een volley van Meunier, onze meest bedrijvige speler, maar Pickford was paraat.

Het was slechts uitstel van executie. Bij de volgende omschakeling speelde De Bruyne de bal in de rug van Jones, die nogmaals zijn gebrek aan wendbaarheid toonde, en kon Hazard voor het orgelpunt zorgen en de wedstrijd definitief beslissen.

De Rode Duivels lieten nogmaals zien dat ze over klasrijke spitsen beschikken, op voorwaarde dat ze de nodige ruimte krijgen. De Bruyne was het aanspeelpunt, Hazard zorgde voor diepgang en efficiëntie en Mertens voor een technische meerwaarde.

De sterren van Eddy Snelders:

Courtois 2

Alderweireld 3

Kompany 1

Vertonghen 2

Meunier 4

Witsel 2

Tielemans 1

Chadli 3

De Bruyne 3

Lukaku 1

Hazard 3

Vermaelen 2

Mertens 3

Dembélé 2

Legende:

5=wereldprestatie

4=zeer goed

3=goed

2=gewoon

1=zwak

0=waardeloos